Czy znasz KODEKS każdego RODZICA?

Często zastanawiamy się co oznacza termin „dobrze wychowane dziecko”. Czy musi być ono posłuszne, nie wyrażać na głos swojego zdania i nie może być za energiczne? Nawet, gdy przeczytamy wszystkie poradniki świata nic nam to nie da. Mądrości nabierzemy  na podstawie doświadczenia  przeżytego samemu  to znaczy wychowując własne dziecko.

Ogólne rady  wychowawcze dla rodziców

• Nie dopuszczajmy się przemocy fizycznej lub psychicznej wobec dzieci. Bicie  łamie charakter dzieciaka i pozostawia stałe rysy na jego psychice. Dziecko bite  staje się agresywne.

• Okazujmy dziecku uczucia. Każdy przecież pragnie przytulania i chwalenia. Całujmy je często i mówmy im o swoich uczuciach. To bardzo ważne!

• Bądźmy konsekwentni i nie zmieniajmy  zdania pod wpływem presji dziecka. Gdy tylko  zauważy, zacznie  to wykorzystywać.

• Zamiast rozkazów spróbujmy dziecku wytłumaczyć co należy do jego obowiązków i jakie są nasze oczekiwania. Bezwzględne wymaganie posłuszeństwa i  ostra dyscyplina może w końcu doprowadzić do buntu ze strony dziecka.  Weźmy też pod uwagę co ma do powiedzenia dziecko i w razie czego pójdźmy na kompromis

• Nie możemy być zbyt ulegli. Dziecko ma prawo samo  decydować czy chce zjeść kanapkę z szynką, czy z serem, czy założyć bluzkę czerwoną, czy żółtą. Nie jest natomiast w stanie stwierdzić co jest dla niego złe a co dobre.

• Powinniśmy w wielu sytuacjach uzbroić się w cierpliwość. Gdy dziecko marudzi przy jedzeniu lub  długo się ubiera często wpadamy w złość. Weźmy wtedy parę głębszych oddechów lub wyjdźmy do drugiego pokoju.

• Nie wyręczajmy we wszystkim dziecka. Dziecko musi nabywać nowe umiejętności. Robiąc wszystko za nie, hamujemy jego rozwój. Maluch przestaje w siebie wierzyć i zaczynają we wszystkim polegać na innych.

• Rozmawiajmy szczerze z dzieckiem. Rodzicom często wydaje się, że nie  ma takiej potrzeby. Robimy poważny błąd. Szczera rozmowa pomaga w budowaniu więzi. Dla dziecka jest bardzo ważne, że może zwrócić się do rodziców ze wszystkimi swoimi problemami.

• Nie ignorujmy dziecka. Nie traktujmy go jak kogoś kto nie może mieć własnych poglądów i patrzymy się na niego z góry. Dziecko jest przecież istotą myślącą i nie możemy bagatelizować jego potrzeb.

• Nie musimy uszczęśliwiać dziecka na siłę.  Gdy dajemy mu dużo dodatkowych zajęć, uniemożliwiamy ujawnienie się jego prawdziwych zainteresowań i potrzeb. Zamiast realizować przez dziecko swoje marzenia pomóżmy mu w realizacji jego własnych planów.

• Nadmierna opiekuńczość nie jest dobra dla dziecka. Usuwając  wszystkie przeszkody przed dzieckiem uzależnia go od nas emocjonalnie i ogranicza zdolność samodzielnego radzenia sobie.

• Przeprośmy dziecko, gdy nie mieliśmy racji. Nie udawajmy nieomylnych. Nie możemy utrwalać w jego świadomości obrazu, że dorośli zawsze mają rację.

• Dawajmy dziecku dobry przykład. Przecież każdy rodzic jest dla dziecka wzorem do naśladowania. Starajmy się, aby dzieci uczyły się od nas właściwego postępowania. Jeśli nie damy mu odpowiednich wzorców, w przyszłości nie będzie zachowywać się jak należy.

• Nie porównujmy dziecka z innym, w naszym mniemaniu, lepszym dzieckiem. Taki sposób prowadzi do pojawienia się u malucha kompleksów oraz braku poczucia własnej wartości.

• Dziecko musi mieć pewność, że zawsze ma w nas wsparcie. Daje to mu poczucie bezpieczeństwa i motywację do działania. Tylko wtedy wiemy, że wychowamy odważnego i pewnego siebie człowieka.

ZOBACZ RÓWNIEŻ:

Konwencja o Prawach Dziecka>>

Komu można zaufać? – naucz dziecko rozmawiać z nieznajomymi!>>