Czy energiczne dziecko to zdrowe dziecko?

Opublikowany przez: Mela134

Autor zdjęcia/źródło: Nadpobudliwe dziecko@flikr.com/amenclinicsphoptos ac

Nie każdy roztrzepany i zbyt ruchliwy urwis oznacza nadpobudliwe dziecko. Jeśli takie objawy występują u dziecka tylko w konkretnych sytuacjach, poszukajmy przyczyn złego zachowania w otoczeniu dziecka a nie w nim samym.

Mózg dzieci nadpobudliwych ma zaburzone procesy, które pozwalają mu odbierać i porządkować wrażenia odbierane z zewnętrznego świata. Dzieci są bombardowane przez bodźce, w których nie mogą się połapać. Maluch odbiera równie intensywnie wszystkie pojawiające się w tym samym czasie odgłosy. Warkot silnika przejeżdżającego samochodu, woda lecąca z kranu i dźwięki muzyki płynące z radia wywołują u niego w głowie kakofonię i dochodzi do ogólnego zamętu.

Przyczyny i rodzaje nadpobudliwości
Nadpobudliwość może obejmować jedną lub wszystkie strefy funkcjonowania dziecka.
W sferze ruchowej dziecko nie może pozostawać w bezruchu. Chodzi podczas lekcji po klasie, wymachuje rękami i podskakuje. Gdy siedzi macha nogami i porusza palcami rąk.
W sferze poznawczej dziecko nie potrafi się skoncentrować i najmniejszy bodziec odrywa je od wykonywanej czynności. Często udziela ono nieprzemyślanych odpowiedzi i pobieżnie rozwiązuje zadania.
W sferze emocjonalnej nadpobudliwość dziecka wyraża się w bardzo silnych reakcjach o wzmożonej ekspresji uczuć. Dziecko nie panuje nad emocjami i z byle powodu reaguje agresywnie.
Przyczyny nadpobudliwości to:

czynniki uszkadzające komórki nerwowe jak alkohol i narkotyki,
choroby zakaźne, zatrucia ciążowe lub niewłaściwe odżywianie się,
urazy mechaniczne lub niedotlenienie w trakcie porodu,
urazy mechaniczne czaszki w okresie dziecięcym.

Nadpobudliwe dziecko i wpływ na jego funkcjonowanie
Duże znaczenie na funkcjonowanie dziecka ma środowisko, w którym żyje. Atmosfera rodzinna, wymagania najbliższego otoczenia, a także styl wychowania w rodzinie oraz zaspokajanie potrzeb psychicznych dziecka to ważne czynniki określające jego życie. Z pewnością nie sprzyja dziecku spędzanie czasu przed telewizorem lub komputerem

Kilka wskazówek, jak postępować z dzieckiem nadpobudliwym?

Dziecko powinno być otoczone ciepłą i życzliwą atmosferą a wszystkie problemy powinny być załatwiane w momentach jego wyciszenia.

Chore dziecko musi mieć jasno określony system zasad i reguł określających jego codzienne życie. Terminy wszystkich codziennych zajęć powinny być określone co do minuty i każdy kolejny dzień powinien przebiegać w identycznym rytmie.

Do dziecka należy mówić głośno, stanowczo i wyraźnie. Nie lubią one długich wypowiedzi.

Gdy chcemy, aby dziecko coś zrobiło, szczegółowo podajemy polecenia , co ma zrobić. Nie wystarczy hasło „umyj się”. Musimy powiedzieć „weź mydło i ręcznik” „wymyj nim twarz” „nałóż na szczoteczkę pastę” itd.

Izolujmy dziecko od wielu zbędnych bodźców. Potrzebuje ono jak najwięcej spokoju. Pokój do nauki powinien być zupełnie wyciszony i w miarę pusty.

Dla nadpobudliwego dziecka korzystne są zabawy związane z szeregowaniem i układaniem przedmiotów w najbliższym otoczeniu.

Dzieci nadpobudliwe łatwiej psocą. Męczą się monotonią i zaczynają rozrabiać a w poczuciu krzywdy reagują agresją.

Większość dzieci wyrasta z ADHD. Jednak konieczna jest odpowiednia terapia pod bokiem specjalisty.

ZOBACZ RÓWNIEŻ:

ADHD - co warto wiedzieć?>>

Jak wspierać rozwój psychiczny dziecka?>>

Tagi: Nadpobudliwe dziecko, ADHD

Pokaż wszystkie artykuły tego autora

Najnowsze komentarze

Patrycja Sobolewska 2016.06.07 16:20

godne przeczytania !
Stokrotka 2016.06.07 09:32

Ciężko dla rodzica.. ale takie bardzo bardzo spokojne to tez nie dobrze..

Dodaj nowy komentarz

Nie masz konta? Zaloguj się, aby pisać swoje własne artykuły.

Zaloguj się z Facebooka

Nie masz jeszcze konta na familie.pl?
Załóż je już teraz!

Zarejestruj się!

Nie pamiętam hasła! Co robić?

Mój adres e-mail
Hasło
Zapamiętaj mnie	Zaznacz jeśli chcesz logować się automatycznie