Cukrzyca

   Aby bliżej zobrazować to zjawisko , które jest niezwykle niebezpieczne (czego często zwykli ludzie nie wiedzą ), przedstawię teraz podstawowe informacje na jej temat.

 Cukrzyca ( łac. Diabetes mellitus , stąd terminy : diabetologia-gałąź medycyny zajmująca się cukrzycą i jej powikłaniami, dibetolog-lekarz specjalizujący się w jej leczeniu, diabetyk-osoba chorująca na cukrzycę ) jest to przewlekła choroba metaboliczna. Powstaje w następstwie utraty zdolności do wykorzystywania energii przyjmowanej w postaci pokarmu lub magazynowanej w postaci tłuszczu. Cukrzycę charakteryzuje całkowity lub względny niedobór insuliny - hormonu, dzięki któremu glukoza, znajdująca się we krwi, trafia do poszczególnych komórek. Gdzie służy jako źródło energii, podtrzymujące procesy życiowe. Celem leczenia cukrzycy jest więc uzyskanie wartości glukozy we krwi jak najbardziej zbliżonych do wartości prawidłowych, tak by nie dopuścić do rozwoju powikłań i w konsekwencji - do uszkodzenia wielu narządów. Czynniki, wpływające na rozwój tej przewlekłej choroby, to przede wszystkim uwarunkowania genetyczne, otyłość, nieodpowiednie odżywianie i siedzący tryb życia.

Chorobę tę dzieli się na następujące typy:

1.      Cukrzyca typu 1( insulinozależna ,nazywana też młodzieńczą): Typ tej cukrzycy występuje najczęściej u ludzi młodych (ale nie tylko) ,a także u dzieci. Na ten typ cukrzycy choruje około 15-20% wszystkich chorujących .Powoduje ją zniszczenie komórek beta trzustki ,które są odpowiedzialne za produkcję insuliny(insulina hormon, który obniża poziom cukru we krwi). Jedynym sposobem na leczenie jest podawanie insuliny( lub nie dawno rzadko stosowany przeszczep trzustki lub samych komórek beta trzustki). Będąc chorym na ten typ cukrzycy trzeba również właściwie się odżywiać i poddawać swoje ciało regularnie wysiłkowi fizycznemu.

2.      Cukrzyca typu 2 ( insulinoniezależna, nazywana również cukrzycą dorosłych ): Ten rodzaj cukrzycy jest najczęściej spotykany. Szacuje się ,że około 80-85% wszystkich cukrzyków, choruje właśnie na typ 2. Często również towarzyszy jej  duża masa ciała ( otyłość ) ,oraz nadciśnienie tętnicze. Cukrzyca ta jest spowodowana zbyt małym wydzielaniem insuliny, kiedy we krwi jest nadmiar glukozy lub wytworzeniem oporności komórek na działanie insuliny. Pomimo produkowania insuliny, komórki nie są w stanie jej wykorzystać. Początkowe leczenie tego typu cukrzycy opiera się na dostosowanej diecie ,wysiłku fizycznym ( w miarę możliwości ) oraz podawaniu doustnych leków przeciwcukrzycowych (hipoglikemizujących). Najczęściej jednak i tak po pewnym czasie osoby te muszą zacząć przyjmować insulinę .

3.      Cukrzyca typu 2-MODY (skrót od ang. maturity onset diabetes  of the yought )Jest to odmiana cukrzycy typu 2( rzadka i uwarunkowana genetycznie) na , którą choruje niezbyt liczna grupa ludzi( 1-5% wszystkich cukrzyków) poniżej 35 roku życia.

4.      Cukrzyca ciężarnych-występuje u około 3-5% ciężarnych i jest to najczęstsze powikłanie metaboliczne ciężarnych. Cukrzycą ciężarnych określa się zaburzenia w tolerancji glukozy( spowodowane rozregulowaniem gospodarki hormonalnej podczas ciąży) ,które pierwszy raz zostały rozpoznane w ciąży i występują do porodu. Kobiety ,które w ciąży miały cukrzycę ciężarnych są w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia u nich w przyszłości cukrzycy typu 2. Cukrzyca ciążowa jest groźna nie tylko dla matki ale również dla rozwijającego się płodu. Leczenie tej odmiany cukrzycy powinno odbywać się wyłącznie w specjalnych ośrodkach ginekologiczno-diabetologicznych .

5.      Cukrzyca wtórna. Spowodowana jest rozregulowaniem metabolizmu przez inne stany chorobowe.  Podstawowe przyczyny cukrzycy wtórnej można podzielić na :

·        Polekowe-spowodować ją mogą niektóre leki stosowane w leczeniu chorób układu krążenia (leki moczopędne-tiazydy ,szczególnie w zestawieniu z beta blokerami ,leki sterydowe i inne )

·        Niektóre choroby gruczołów dokrewnych (endokrynopatie )- choroba i zespół Cushinga, akromegalia, nadczynność tarczycy , guz chromochłonny nadnerczy , guz wydzielający glucagon.

·        Genetycznie uwarunkowane choroby przemiany materii-(hemochromatoza).

·        Choroby trzustki-rak trzustki ,przewlekłe zapalenie trzustki, stan po operacyjnym usunięciu trzustki (pankreatektomii).

·        Cukrzyca na tle niedostatecznego i wadliwego odżywiania-występuje w krajach gdzie głód i niedożywienie są powszechne.

   Cukrzyca jest chorobą ,która jeśli jest nie leczona lub leczona nieprawidłowo daje poważne powikłania dotykające wiele narządów i układów organizmu. U każdego zdrowego człowieka wraz z wiekiem stopniowo nasilają się zmiany miażdżycowe w naczyniach krwionośnych. Jest to wynikiem normalnego procesu starzenia. U chorych na cukrzycę zmiany te występują znacznie wcześniej i postępują znacznie szybciej. Dotyczy to zarówno dużych naczyń krwionośnych , tętnic jak i bardzo drobnych zwanych naczyniami włosowatymi. To właśnie w nich zachodzą procesy wchłaniania i wydalania , regulacji ciśnienia tętniczego i dostarczania tlenu do organizmu. Tak więc każde zmiany chorobowe tych naczyń pociągają za sobą poważne konsekwencje i znajdują odbicie w nieprawidłowym funkcjonowaniu oczu, nerek, serca, układu nerwowego.

   Do najbardziej popularnych powikłań zaliczamy:

1.      Nefropatia (uszkodzenie nerek),

2.      Makroangiopatia (zmiany miażdżycowe w średnich i dłuższych tętnicach prowadzące do choroby niedokrwiennej serca, zawału lub udaru mózgu),

3.      Retinopatia (uszkodzenie siatkówki oka),

4.      Stopa cukrzycowa (zespół specyficznych przypadłości, dotykających stopę, nie leczona , prowadzi do nieodwracalnych deformacji i martwic stopy, co często kończy się amputacją.)

5.      Neuropatia (uszkodzenie układu nerwowego)

   Leczenie cukrzycy powinno być dostosowane do każdego cukrzyka indywidualnie ,pod względem rodzaju cukrzycy oraz wieku ,masy ciała , płci itd. Tak więc osoba chorująca na cukrzycę typu 1 musi być leczona poprzez podawanie insuliny(od początku choroby do samego końca życia)jednak w dzisiejszych czasach ,czasami ale bardzo rzadko można spotkać się z leczeniem poprzez przeszczep całej trzustki lub tylko samych komórek beta .Z kolei cukrzyk typu 2 nie musi czasami wcale przyjmować insuliny , często leczenie tego typu skupia się wyłącznie na diecie połączonej z wysiłkiem fizycznym, czasami jednak leczenie trzeba wspomóc lekami doustnymi ,a w skrajnych przypadkach podawaniem insuliny .Na dzień dzisiejszy znane są również sposoby wspomagające leczenie różnych typów cukrzycy. Wśród nich znajdują się różne płyny i inne specyfiki ( np. ziołowe ) oraz zabiegi ( np. akupunktura ).

   Podjęłam się opisania tej choroby ponieważ mój ojciec jest cukrzykiem. Choruję On od niedawna na cukrzycę wtórną .

   Poprzez pisanie tej pracy dowiedziałam się dużo interesujących ,lecz także przerażających rzeczy (związanych z tą chorobą) o ,których wcześniej nie miałam pojęcia. Uświadomiłam sobie przez to ,jak groźna to choroba i jak trudno ludziom z nią żyć. A co najważniejsze wiem jak szybko się ona rozprzestrzenia (chociaż nie jest chorobą zakaźną), przez nie wiedzę i uleganie pokusom świata dzisiejszego. Sami sobie sprawiamy taki los i to jest straszne.                                                      Wiem jedno ,że dzięki wiedzy jaką uzyskałam będę starała się nie dopuścić do tego ,aby moja rodzina , była w grupie podwyższonego ryzyka ( np. przez spożywanie produktów tuczących ,oraz nie dbanie o wysiłek fizyczny i zdrowie). Zatem uważam ,że wyciągnęłam odpowiednie wnioski z wiedzy którą uzyskałam i mam nadzieję ,że ludzie poprzez uświadamianie się nawzajem będą potrafili bardziej zadbać o swoje i swoich dzieci zdrowie ,a co za tym idzie liczba osób chorych na cukrzycę zamiast wzrastać (jak to się dzieje dotychczas) będzie malała.