1. Wszelkie rzeczy surowe, twarde, niestrawne, nie tylko pamięci, ale całemu ciału szkodzące wielce.
2. Wszelkie zimno powierzchowne, osobliwie nocne, gdy mniej jest głowa nakryta, bardzo pamięci szkodzi; jako też i wielkie ciepło z upałem, które rozumu pomieszanie sprawuje i pamięć osłabia.
3. Między pasjami wewnętrznymi najbardziej pamięci szkodzi smutek, turbacja, osobliwie długa i nieustępna melancholia, a po tym bojaźń. Widzieć także albo słyszeć rzeczy nieupodobane, niemiłe, mięsza rozum i pamięć debilituje.
4. Nauki pilne i usilne, po zjedzeniu zaraz, bardzo wiele pamięci szkodzą; także myśli i frasunki. Zgoła wszelkie rzeczy, które napełniają głowę surowością i naturalne funkcje dla konkokcji przerywają, ciepło i duchy wewnętrzne od konkokcji żołądkowej do mógu przeprowadzają.
5. Kurzenie często tytoniu tak dalece osłabia pamięć, iż wszystko przed tym wiadome i rzeczy pamiętne z głowy wyprowadza i w niepamięci topi.
6. Okaleczenie, uderzenie w głowę ciężkie, osobliwie w tylną część, spadnienie, bicie o mur głową albo o ścianę etc. częstokroć wszystkich rzeczy zapomnienie sprawują.
7. Choroby długie i srogie niepamięć przynoszą, zaraźliwe częstokroć wcale utrącają, tak dalece, iż sami siebie poznać nie mogą; co i po letargach się dzieje.
(kalendarz Duńczewskiego, mniejszy - 1751 r.)
I jak się podobają rady naszych praprababć?
Można sobie popatrzeć na powyższe mądrości i podelektowć się dawną wiedzą i obyczajami. Niektóre z porad, np. o smutku, który może być przez nas odczytany jako depresja nawet, są aktualne po dziś dzień, są prawdziwe. Inne wydają się nie mieć wiele wspólnego z prawdą - nauka poszła do przodu i widzimy, jak bardzo.
Przytoczyłam tylko kilka porad, inne mówią np.o zbyt częstych i zbytecznych kąpielach, które również pamięci szkodzą.
Czy się pośmiać czy zadumać, w każdym razie - warto poczytać.
( Informację zaczerpnęłam z Kalendarza Przyjaciółki ,1986)
