Alimenty na dziecko - co warto wiedzieć?

Przede wszystkim warto uświadomić sobie, że alimenty na utrzymanie dziecka zwyczajnie Ci się należą. Nie warto unosić się honorem i rezygnować z nich. Nie musisz udowadniać całemu światu, że poradzisz sobie sam, bez niczyjej pomocy. W utrzymaniu dziecka powinni uczestniczyć oboje rodzice. Nie powinno się też wychodzić z założenia, że osoba zobligowana do wypłacania alimentów i tak będzie się uchylała od tego obowiązku i nie będzie uiszczała ich w terminie. W dzisiejszych czasach mamy do dyspozycji szereg środków, dzięki którym egzekwowanie alimentów staje się coraz bardziej skuteczne. Są wiec duże szanse na to, że pieniądze prędzej czy później trafią na Twoje konto.

Przyznanie alimentów na dziecko może być wynikiem ugody między rodzicami zawartej przed sądem lub też wynikiem wyroku sądu. Warto pamiętać, że umowa ustna zawarta między rodzicami bez udziału sądu nie daje możliwości wszczęcia egzekucji komorniczej w razie uchylania się od obowiązku alimentacyjnego. W każdym przypadku należy więc zadbać o sporządzenie umowy alimentacyjnej na piśmie.

Pierwszym krokiem do uzyskania alimentów w przypadku, gdy drugi rodzic nie chce się dobrowolnie zgodzić na ich opłacanie, jest napisanie pozwu do sądu. Aby go zredagować, nie trzeba wcale dysponować specjalistyczną wiedzą z zakresu prawa. Wystarczy opisać swoją aktualną sytuację i uzasadnić potrzebę przyznania alimentów faktami z życia dziecka i obojga jego rodziców. Przy przedstawianiu sytuacji finansowej, warto posłużyć się konkretnymi przykładami. Jeśli drugi rodzic może pozwolić sobie na przykład na zagraniczne wakacje, ale nie płaci na dziecko, dobrze jest zamieścić taką informację w pozwie. We wniosku o przyznanie alimentów należy też wymienić konkretną kwotę, którą chcielibyśmy uzyskać. Jej wysokość powinna być uzasadniona realnymi potrzebami dziecka, które również trzeba opisać we wniosku. Gotowy pozew należy złożyć w wydziale rodzinnym i nieletnich właściwego miejscowo sądu rejonowego.

Obowiązek alimentacyjny powstaje z chwilą przyjścia dziecka na świat i wygasa w momencie ukończenia przez nie 18 roku życia lub też w momencie ukończenia nauki w szkole lub w szkole wyższej w przypadku osób do 25 roku życia. Jeśli dziecko posiada zaświadczenie o niepełnosprawności, alimenty są mu przyznawane bezterminowo. Wysokość przyznawanych alimentów jest uzależniona od sytuacji materialnej obojga rodziców oraz od realnych potrzeb dziecka. Co bardzo ważne, przy jej określaniu sąd uwzględnia nie tylko zarobki rodziców, ale ich rzeczywiste możliwości zarobkowania. Oznacza to, że rodzic z wyższym wykształceniem, szerokim doświadczeniem i kwalifikacjami będzie opłacał stosunkowo wysokie alimenty, nawet jeśli obecnie nie zarabia zbyt wiele.

W przypadku, gdy mimo zasądzonych alimentów rodzic ich nie uiszcza, należy skierować sprawę do komornika. W tym celu kieruje się wniosek do konkretnego komornika, dołączając do niego wyrok przyznający alimenty. Zakres kompetencji komornika jest bardzo szeroki. Może on zająć część pensji dłużnika lub zgłosić go do Krajowego Rejestru Dłużników. Może też poinformować gminę o jego zaległościach w opłacaniu alimentów. Gmina może z kolei odebrać niesolidnemu rodzicowi prawo jazdy, co z pewnością utrudni mu życie.

Jeśli komornik nie jest w stanie wyegzekwować należnej kwoty zaległych alimentów, możemy zwrócić się o jej wypłacenie do Funduszu Alimentacyjnego. Egzekucja uznawana jest za bezskuteczną, jeśli w ciągu dwóch miesięcy do złożenia wniosku, komornikowi nie uda się odzyskać całej zaległej kwoty. Maksymalna wysokość świadczenia wypłacanego z Funduszu to 500 zł. Aby mieć prawo do ubiegania się o tego rodzaju alimenty, dochód na jedną osobę w rodzinie nie może przekraczać 725 zł netto. O przyznanie ich nie może ubiegać się także dziecko, które przebywa w domu dziecka, jest pełnoletnie i ma własne dziecko lub zawarło związek małżeński.