Międzynarodowy Dzień Białej Laski
15 października - nie każdy wie - obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Białej Laski. Po raz pierwszy obchodzono go w 1964 roku. Od tego czasu jest świętem niewidomych w wielu krajach świata. Również w Polsce Dzień Białej Laski wszedł na stałe do kalendarza. Ma on przypominać wszystkim o potrzebach osób dotkniętych brakiem wzroku, którzy także chcą uczestniczyć w życiu w pełni swych talentów i na miarę pragnień, i to bez koniecznego zdawania się na cudzą wrażliwość i współczucie.
Międzynarodowy Dzień Białej Laski
Czwartek, 15 Październik 2009 18:59
15 października - nie każdy wie - obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Białej Laski. Po raz pierwszy obchodzono go w 1964 roku. Od tego czasu jest świętem niewidomych w wielu krajach świata. Również w Polsce Dzień Białej Laski wszedł na stałe do kalendarza. Ma on przypominać wszystkim o potrzebach osób dotkniętych brakiem wzroku, którzy także chcą uczestniczyć w życiu w pełni swych talentów i na miarę pragnień, i to bez koniecznego zdawania się na cudzą wrażliwość i współczucie.
Międzynarodowy Dzień Białej Laski
Czwartek, 15 Październik 2009 18:59
15 października - nie każdy wie - obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Białej Laski. Po raz pierwszy obchodzono go w 1964 roku. Od tego czasu jest świętem niewidomych w wielu krajach świata. Również w Polsce Dzień Białej Laski wszedł na stałe do kalendarza. Ma on przypominać wszystkim o potrzebach osób dotkniętych brakiem wzroku, którzy także chcą uczestniczyć w życiu w pełni swych talentów i na miarę pragnień, i to bez koniecznego zdawania się na cudzą wrażliwość i współczucie.
15 października - nie każdy wie - obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Białej Laski. Po raz pierwszy obchodzono go w 1964 roku. Od tego czasu jest świętem niewidomych w wielu krajach świata. Również w Polsce Dzień Białej Laski wszedł na stałe do kalendarza. Ma on przypominać wszystkim o potrzebach osób dotkniętych brakiem wzroku, którzy także chcą uczestniczyć w życiu w pełni swych talentów i na miarę pragnień, i to bez koniecznego zdawania się na cudzą wrażliwość i współczucie
Otóż jedna z najbardziej aktywnych organizacji amerykańskich inwalidów wzroku, a mianowicie Krajowa Federacja Niewidomych zainicjowała w latach 50 i 60 XX wieku wielki ruch na rzecz popularyzacji problemów ludzi z uszkodzonym wzrokiem. Efektem tej akcji było przyjęcie przez amerykański Kongres uchwały, proklamującej datę 15 X Dniem Bezpiecznej Białej Laski. Po raz pierwszy świętowano ten dzień w 1964 roku. W 1970 roku w Colombo na Cejlonie odbyło się posiedzenie Zgromadzenia Ogólnego Międzynarodowej Federacji Niewidomych, gdzie końcowym postanowieniem było ustanowienie daty 15 października Międzynarodowym Dniem Białej Laski. Od tego czasu dzień ten uroczyście obchodzony jest w wielu krajach świata jako święto niewidomych.
Podobne w Polsce Dzień Białej Laski wszedł na stałe do kalendarza imprez szczególnie uroczyście świętowanych w naszej organizacji. W tym to, bowiem dniu ludzie niewidomi przypominają zdrowemu społeczeństwu, że istnieją, że chcą żyć tak jak wszyscy inni obywatele kraju i świata, bez ograniczeń, bez fałszywej litości. Przypominamy, że jesteśmy, że mamy prawo do godnego życia i wszechstronnego wsparcia w naszych poczynaniach ze strony władz i zdrowego społeczeństwa.
Historia białej laski
Laska to po prostu zwykły kij, który był od dawna używany przez osoby niewidome jako narzędzie poruszania się. Historia białej laski jako symbolu osób niewidomych zaczyna się dopiero w roku 1921, kiedy to pewien młody fotograf mieszkający w Wielkiej Brytanii uległ nieszczęśliwemu wypadkowi i stracił wzrok. Był tym faktem bardzo załamany, ale szczęśliwie dla niego spotkał on pewnego ociemniałego żołnierza, który przywrócił mu wiarę w siebie i pomógł rozpocząć nowe życie. Jedna z rad, jaką otrzymał od żołnierza była następująca:
"Staraj się kultywować samodzielność. Wychodź sam z domu jak najczęściej. Jeśli będziesz chodził razem z innymi będziesz tracił nerwy."
Posłuchał on swojego ociemniałego kolegi i zaczął samodzielnie wychodzić z domu ze swoją zwykłą laską, lecz stwierdził, że nie zapewnia ona dostatecznego bezpieczeństwa i stwarza niebezpieczeństwo dla innych użytkowników ulic. Okazało się, że jego laska nie zawsze jest dostrzegana przez innych i wówczas wpadł na pomysł pomalowania jej na biały kolor, aby była lepiej widoczna i zwracała uwagę innych osób. Pomysł okazał się bardzo skuteczny i w związku z tym zalecał swoim niewidomym kolegom, aby uczynili to samo.
Z kart historii ruchu niewidomych
i Polskiego Związku Niewidomych
- Połowa XIX wieku pierwsze próby organizowania się niewidomych. W Warszawie powstaje Stowarzyszenie Niewidomych Muzyków, które przetrwa aż do wybuchu II wojny światowej.
- Rok 1910-1911 hrabianka Róża Czacka powołuje Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi prowadzące do dnia dzisiejszego placówkę szkoleniowo-wychowawczą dla dzieci i młodzieży niewidomej w podwarszawskich Laskach.
- Rok 1923 w Warszawie rozpoczyna działalność Zjednoczenie Pracowników Niewidomych RP jeden z kilku regionalnych związków cywilnych niewidomych. Inne powstałe w latach 1920-1926 działały m.in. na Górnym Śląsku, w Bydgoszczy i w Łodzi. W okresie międzywojennym istniał także ogólnokrajowy Związek Ociemniałych Żołnierzy kierowany przez mjr Edwina Wagnera, posła na Sejm II RP.
- Rok 1945 pierwsze próby odradzania się ruchu niewidomych po zakończeniu II wojny światowej: w Warszawie powstaje Związek Zawodowy Pracowników Niewidomych, w Łodzi Związek Niewidomych Miasta Łodzi. Działalność wznawiają także: Związek Niewidomych w Bydgoszczy oraz Stowarzyszenie Niewidomych Województwa Śląsko-Dąbrowskiego w Chorzowie.
- Rok 1946 zjazd zjednoczeniowy w Chorzowie. Z połączenia regionalnych stowarzyszeń niewidomych powstaje Związek Pracowników Niewidomych Rzeczpospolitej Polskiej, organizacja o charakterze federacyjnym pod przewodnictwem dr Włodzimierza, Dolańskiego, która za swoje najważniejsze zadanie uznała zatrudnianie osób niewidomych.
- Rok 1948 powstaje miesięcznik Pochodnia wydawany w brajlu. Ukazują się pierwsze książki i podręczniki dla osób niewidomych. W późniejszych latach PZN zaczął wydawać także inne czasopisma przeznaczone m.in. dla dzieci i młodzieży. Brajlowska drukarnia mieściła się początkowo w Gdańsku.
- Rok 1951 (czerwiec)zjazd zjednoczeniowy, na którym dochodzi do połączenia dwóch odrębnych stowarzyszeń Związku Pracowników Niewidomych RP i Związku Ociemniałych Żołnierzy w nową ogólnopolską organizację pod nazwą Polski Związek Niewidomych. Na jej czele stanął mjr Leon Wrzosek. Zgodnie ze statutem członkiem Związku mogła zostać każda osoba legitymująca się inwalidztwem pierwszej lub drugiej grupy z tytułu utraty wzroku. Dzieci do lat osiemnastu uzyskiwały status członka podopiecznego.
- Rok 1956 oddanie do użytku nowej siedziby PZN budynku przy ul. Konwiktorskiej 9 w Warszawie, do której przeniesiono obok Zarządu Głównego rozrzucone po całej stolicy placówki Związku m.in.: drukarnię brajlowską, redakcje czasopism, bibliotekę i wypożyczalnię książek. W kolejnych województwach powstawać zaczęły okręgi PZN, a na terenie powiatów koła. W tym samym roku PZN przejął ośrodek wypoczynkowy w Muszynie wybudowany w 1936 roku przez Związek Ociemniałych Żołnierzy RP.
- Rok 1961 w siedzibie PZN przy ul. Konwiktorskiej 9 uruchomiono studio nagrań książek mówionych. Od tej pory popularni polscy aktorzy i lektorzy systematycznie nagrywają beletrystykę i literaturę popularno-naukową. Ten szczególny rodzaj księgozbioru dostępny jest na miejscu w wypożyczalni i za pośrednictwem poczty.
- Rok 1963 IV Krajowy Zjazd Delegatów PZN podejmuje uchwałę o ustanowieniu trójstopniowej odznaki honorowej PZN: złotej, srebrnej i brązowej. Po raz pierwszy odznaki wręczono w 1966 roku. W 2005 roku Złotą Odznakę nadano Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II.
- Lata 60. I 70. Dalszy rozwój Związku i działań na rzecz środowiska osób z uszkodzonym wzrokiem, m.in. w zakresie rehabilitacji leczniczej, społecznej i zawodowej, zabezpieczenia społecznego oraz pracy kulturalno-edukacyjnej. Rozpoczęcie budowy nowego obiektu PZN na działce sąsiadującej z siedzibą Zarządu Głównego.
- Rok 1976 oddanie do użytku nowego budynku PZN przy ul. Konwiktorskiej 7, do którego przeniosła się m.in. Biblioteka Centralna, studio nagrań oraz redakcje czasopism.
- Lata 80. Systematyczny wzrost zatrudnienia wśród osób niewidomych i słabo widzących zarówno w spółdzielniach, jak i w instytucjach państwowych oraz zwiększenie ilości sprzętu przekazywanego przez PZN osobom z uszkodzonym wzrokiem, w tym m.in. sprowadzanych z zagranicy mono-okularów, aparatów słuchowych i pierwszych komputerów. Objecie opieką znacznej liczby niewidomych z dodatkowymi schorzeniami np. chorych na cukrzycę, stwardnienie rozsiane a także głuchoniewidomych.
- Rok 1985 oddanie do użytku Domu Pomocy Społecznej im. Kazimierza Jaworka w Chorzowie.
- Rok 1988 w Kielcach rozpoczyna działalność Krajowe Centrum Kultury Niewidomych. W tym samym roku Zarząd Główny PZN ustanawia doroczną nagrodę PZN im. kpt. Jana Silhana za wybitną działalność na rzecz środowiska niewidomych.
- Rok 1990 PZN pozyskuje od likwidowanego Centralnego Związku Spółdzielni Niewidomych dawne Krajowe Centrum Kształcenia Niewidomych w Bydgoszczy i tworzy w nim Ośrodek Rehabilitacji i Szkolenia. Są tam organizowane m.in. ogólnopolskie szkolenia z zakresu rehabilitacji podstawowej dla osób ociemniałych i tracących wzrok. W Olsztynie oddany zostaje do użytku Ośrodek Mieszkalno-Rehabilitacyjny.
- Rok 1991 majątek Związku wzbogaca się o nowy ośrodek leczniczo-rehabilitacyjny w Ciechocinku. Umożliwiło to organizację specjalistycznych turnusów rehabilitacyjnych m.in. dla osób chorych na cukrzycę.
- Rok 1992 PZN zakupuje Ośrodek Leczniczo-Rehabilitacyjny w Ustroniu Morskim.
- Rok 1993 Kielecka Spółdzielnia Niewidomych przekazuje Związkowi swój majątek w dawnym hotelu robotniczym powstaje dwa lata później Dom Pomocy Społecznej PZN.
- Rok 1996 jubileusz 50-lecia PZN: próby odnalezienia się w nowej rzeczywistości gospodarczej po likwidacji Centralnego Związku Spółdzielni Niewidomych i upadłości wielu firm zatrudniających osoby z uszkodzonym wzrokiem. W późniejszych latach celem wszystkich realizowanych przez PZN projektów, ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i funduszy unijnych, będzie promocja zatrudniania niewidomych i słabo widzących oraz ich wprowadzenie na otwarty rynek pracy.
- Rok 1998 Pierwszy Nadzwyczajny Zjazd Delegatów PZN, na którym Zarząd Główny podejmuje uchwałę o rozwiązaniu z dniem 31 grudnia tegoż roku dotychczasowych 36 okręgów i powołaniu z dniem 1 stycznia 1999 roku 16 okręgów wojewódzkich.
- Rok 2002 ustanowienie Nagrody im. Majora Hieronima Baranowskiego przyznawanej młodym wokalistom i instrumentalistom z uszkodzonym wzrokiem za szczególne osiągnięcia w dziedzinie muzyki. Po raz pierwszy wręczono ją dwa lata później.
- Rok 2006 PZN zrzesza blisko 75 tysięcy członków i obejmuje siecią swoich jednostek organizacyjnych cały kraj. W każdym z 16 województw działa okręg PZN posiadający osobowość prawną. Pracuje także blisko 400 kół terenowych.
Podano za PZN
Opublikowany przez:
Isabelle
2009-10-23 19:12:32
