Międzynarodowe Święto Pracy (ang. International Workers Day), lub inaczej Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy, to święto obchodzone corocznie 1 maja dla upamiętnienia i uznania osiągnięć klasy robotniczej. W Polsce dzień ten jest świętem państwowym ustawowo wolnym od pracy.
Święto zostało ustanowione w 1889 r. na pierwszym kongresie Drugiej Międzynarodówki, który to miał miejsce w Paryżu. Miało ono upamiętniać masakrę robotników, do której doszło w 1886 r w, Chicago (Stany Zjednoczone) podczas demonstracji przeciw złym warunkom pracy, a w szczególności przeciw zbyt długiemu czasowi pracy. W Polsce pierwsze obchody Święta Pracy miały miejsce już w 1890 r. i były zorganizowane (wbrew zaborcom) przez działaczy Socjalno-Rewolucyjnej Partii Proletariat. Późniejsze obchody święta również inicjowane były głównie przez partie i organizacje socjalistyczne. Po II Wojnie Światowej święto obchodzono bardzo hucznie poprzez organizowanie różnego rodzaju pochodów, wieców i spotkań, podczas których eksponowano hasła o treści politycznej i ideologicznej. Uczestnictwo w pochodach było nierzadko wymuszane przez szkoły, czy zakłady pracy.
Po 1989 r. obchody Święta Pracy stały się mniej popularne, co wynika zapewne nie z samej niechęci do podstawowej idei święta, ale raczej do związanej z nim otoczki polityczno-ideologicznej.
Informacja z internetu
