Asertywność oznacza wiarę w siebie, ale jednocześnie szacunek dla uczuć i potrzeb innych; oznacza szukanie nowych dróg dla wyrażania swojego „ja” odpowiednio do odkrytej w sobie mocy i zaakceptowanej niedoskonałości. Być asertywnym, znaczy zachowywać się w sposób, który pozwala działać, we własnym, najlepiej pojętym interesie, pozwala bronić własnych opinii bez przesadnej nerwowości, akceptować własne uczucia uczciwie i bez skrępowania, nawet, jeśli różnią się one od uczuć i sądów innych ludzi. Przede wszystkim zaś uczy, jak domagać się respektowania własnych praw, nie odmawiając tych samych praw innym.
Niektóre z kilkunastu „praw”:
- masz prawo prosić o to, czego pragniesz (i zaakceptować fakt, że ktoś inny ma prawo odmówić,
- masz prawo powiedzieć „Nie obchodzi mnie to”,
- masz prawo zachować się nielogicznie i nie musisz się usprawiedliwiać,
- masz prawo podejmować samodzielne decyzje i radzić sobie z ich konsekwencjami,
- masz prawo zdecydować, czy chcesz ponosić odpowiedzialność za rozwiązywanie problemów innych ludzi,
- masz prawo nie wiedzieć o czymś lub czegoś nie rozumieć,
- masz prawo popełniać błędy,
- masz prawo odnosić sukcesy,
- masz prawo zmieniać zdanie,
- masz prawo do prywatności,
- masz prawo do samotności i niezależności,
- masz prawo zmieniać się i dążyć do asertywności,
- masz prawo mówić tak lub nie,
- masz prawo wypowiadać swoje zdanie.
Najważniejszym indywidualnym prawem człowieka jest jego prawo do bycia sobą. Oznacza to, że mogę dysponować moim czasem, energią i dobrami materialnymi oraz układać sprawy osobiste według własnej woli i zgodnie z własnym interesem, tak, jak go pojmuję. Mam prawo wyrażać siebie swoje uczucia, opinie, postawy i potrzeby, o ile czynię to w sposób nienaruszający praw innych osób. Każdy z nas ma właściwe sobie prawa indywidualne np. ja mam prawo jadać śniadanie o siódmej, ktoś inny o jedenastej. Ponieważ jednak żyjemy z ludźmi, większość naszych indywidualnych praw ma charakter interpersonalny- określa, jak chcemy a jak nie chcemy być traktowani przez otoczenie. Różnimy się od siebie, ale mamy to samo prawo, aby swoje stosunki z ludźmi układać zgodnie z własnymi potrzebami, upodobaniami, wartościami.
W dążeniu do asertywności, niezwykle istotne jest, by przestać martwić się, czy twoje zachowanie spełnia oczekiwania różnych osób. Niektórzy, bowiem mają wyobrażenie o tym, jaki „powinieneś” być, ale to jest ich problem, a nie twój. Potrafisz wyrazić swoje opinie jasno i otwarcie. Potrafisz znaleźć taką miłość i taką przyjaźń, wypracować taki styl życia, jakich pragniesz. Odkryjesz niejeden sposób na opanowanie niezręcznej sytuacji tak, aby nikogo nie urazić i nie wyprowadzić z równowagi. Cały czas będziesz świadomy tego, co robisz i mówisz. Będziesz słuchał własnych myśli i zastanowisz się nad swoimi czynami.
http://www.sciaga.pl/tekst/100199-101-asertywnosc_w_miejscu_pracy
