Styl Życia
27 marca 2018 19:45 | ID: 1416594
Smutni ludzie na ulicach..
Smutni w sklepach, biurach, pubach
ktoś zapomniał się uśmiechać..
Czemu tak trudno dzisiaj z tym?
Czyż nie milej gdy uśmiech i sympatia zagości
Jakoś tak lżej i przyjemniej
Więc czemu tak mało się uśmiechamy??
Ciągle zacięte twarze mamy?
Od jutra to wszystko zmieniamy!
I szeroko się uśmiechamy! 
27 marca 2018 19:58 | ID: 1416595
Popieram.
27 marca 2018 20:49 | ID: 1416597
Mnie to nie dotyczy,u mnie jak to mówią,gęba zawsze uśmiechnięta. Czasem mam wrażenie,że ludzie dziwnie patrzą gdy idę i uśmiecham się.
28 marca 2018 05:17 | ID: 1416609
I ja staram się jak najwięcej uśmiechać szczególnie jak jestem w mieście...
28 marca 2018 08:39 | ID: 1416620
Czasem dopadada każdego smutek. Ludzie żyją w pędzie, nie mają czasu na uśmiech....
Ja uwielbiam się śmiać i usmiechac:) a dziś jest słoneczko za oknem, to buzia od rana uśmiechnięta:)
28 marca 2018 09:00 | ID: 1416626
Każdy czasem jest smutny tak też musi być żyjemy w ciężkich czasach każdy ma jakieś zmartwienia.
28 marca 2018 09:45 | ID: 1416631
My Polacy chyba z założenia nie uśmiechamy się do przypadkowo spotykanych ludzi: na ulicy, na przystanku, w sklepie. Nie wiem czemu tak jest, ale spróbujcie sie do kogoś obcego uśmiechnąć, a jeszcze nie daj Boze powiedzieć dzień dobry czy co u Pana / Pani słychać....Tydzień będą zachodzić w głowę o co Wam chodziło :D Albo popukają się w głowę, ze ich wariatka zaczepia :)
Kiedyś robiłam eksperyment i przez 2 tygodnie codziennie przechodząc obok smutnego policjanta pilnującego porządku przy przejściu dla pieszych przy szkole uśmiechałam się pełną gębą. Nie podziałało!!! No naprawdę...może policjanci mają zakaz uśmiechania się? Bo wtedy stracą szacunek? ;)
28 marca 2018 11:07 | ID: 1416639
30 lat temu wróciłam do kraju po prawie trzyletnim pobycie we Francji. I pierwsze co rzuciło mi się w oczy, to zmartwione smutne twarze Polaków. Zero usmiechu i radości. To był prawdziwy szok. W trakcie pobytu we Francji przyzwyczaiłam się do usmiechnietych twarzy. Nawet gdy Francuzi mówią coś przykrego, to bez grymasu złości i zaciętości. I inaczej wszystko się przyjmuje.
I do dzisiaj nic w twarzach Polaków się nie zmieniło. A nawet na ich twarzach gości jeszcze większa zaciętość, złóść i buta. Bo to nie smutek. Smutek przemija gdy spotka się inną radosną osobę. A złóść i nienawiść na twarzy pozostaje.
Mnie bardzo brakuje uśmiechu i radości na twarzach. Ale może , zę ja jestem uśmiechnięta, to spotkani przeze mnie ludzie też się uśmiechają. A więc warto schować smutki i uśmiechać się.
28 marca 2018 14:16 | ID: 1416658
Idzie wiosna będzie więcej słońca to może w końcu i uśmiechu będzie więcej. Może i na tych zadowolonych nie będą inaczej patrzeć a nie jak na wariatów
29 marca 2018 14:30 | ID: 1416738
Fajnie by było.. gdyby tak ludzie tylko tego posłuchali.. ;) Niestety to nie takie proste. Może faktycznie słońce trochę pomoże 
29 marca 2018 15:48 | ID: 1416747
Fajnie by było.. gdyby tak ludzie tylko tego posłuchali.. ;) Niestety to nie takie proste. Może faktycznie słońce trochę pomoże
Może warto zaczynać od siebie dać przykład innym, może zarażać uśmiechem
29 marca 2018 17:09 | ID: 1416753
He he he - chodząc w Biedronce pomiędzy regałami podśpiewywałam sobie pod nosem a pan aż się za mną oglądnął... Ot pomyślał sobie - c joej tak wesoło...
31 marca 2018 07:20 | ID: 1416835
He he he - chodząc w Biedronce pomiędzy regałami podśpiewywałam sobie pod nosem a pan aż się za mną oglądnął... Ot pomyślał sobie - c joej tak wesoło...
Dobry pomysł! I ja coś pomyślę
31 marca 2018 07:27 | ID: 1416838
Gdy byłam dzieckiem , to ciągle śpiewałam. Śpiewałam też gdy byłam młodą dziewczyną. Śpiewałam dzieciom, wnuczkom. Ale tak bez powodu i okazji, to już dawno nie śpiewałam. Aż sama się temu dziwię i obiecuję częściej śpiewać. Tylko, że jakoś mi nie wychodzi. I sama nie wiem dlaczego? Może wyczerpałam limit?
31 marca 2018 09:01 | ID: 1416845
Moje dziecko jak miło pół roku i gdzieś z nim była to tak długo patrzył się w czyjeś smutne oczy z umiechem na twarzy aż ta osoba się również uśmiechnęła. Nie wiem skąd mu się to brało ale cały czas jest bardzo pogodnym dzieckiem
4 kwietnia 2018 09:13 | ID: 1417035
Rzeczywiście nie ma w nas nawyku bezinteresownego pozdrawiania obcego na ulicy, nawet uśmiechania się. Może to pozostałości ze starych czasów, gdy każdy uważał z kim ma do czynienia, a bliscy donosili na rodzinę...
Jednak dziś piękne słońce, więc uśmiechnij się
4 kwietnia 2018 09:35 | ID: 1417040
Gdy byłam dzieckiem , to ciągle śpiewałam. Śpiewałam też gdy byłam młodą dziewczyną. Śpiewałam dzieciom, wnuczkom. Ale tak bez powodu i okazji, to już dawno nie śpiewałam. Aż sama się temu dziwię i obiecuję częściej śpiewać. Tylko, że jakoś mi nie wychodzi. I sama nie wiem dlaczego? Może wyczerpałam limit?
Na podśpiewywanie nie ma limitu :D Wiem, sprawdzam to w domu ;)
4 kwietnia 2018 14:06 | ID: 1417056
Gdy byłam dzieckiem , to ciągle śpiewałam. Śpiewałam też gdy byłam młodą dziewczyną. Śpiewałam dzieciom, wnuczkom. Ale tak bez powodu i okazji, to już dawno nie śpiewałam. Aż sama się temu dziwię i obiecuję częściej śpiewać. Tylko, że jakoś mi nie wychodzi. I sama nie wiem dlaczego? Może wyczerpałam limit?
Na podśpiewywanie nie ma limitu :D Wiem, sprawdzam to w domu ;)
ja też jak nikogo nie ma w domu potańczyć tez Lubie nawet sama..
4 kwietnia 2018 21:43 | ID: 1417104
Cóż, smutek jest częścią życia ;) Jedni mają wesołą, a inni smutną naturę i nic tego nie zmieni. Natomiast warto choć trochę starać się uśmiechać. Mi w tym pomaga muzyka.
7 kwietnia 2018 19:21 | ID: 1417315
W drugi dzień świąt pracowałam,miałam zmianę z kolegą. Mieliśmy tak miłych sympatycznych klientów. Byli zaskoczeni,że jesteśmy tak uśmiechnięci i życzliwi,mimo tego że pracujemy w święta.
7 kwietnia 2018 19:29 | ID: 1417324
W drugi dzień świąt pracowałam,miałam zmianę z kolegą. Mieliśmy tak miłych sympatycznych klientów. Byli zaskoczeni,że jesteśmy tak uśmiechnięci i życzliwi,mimo tego że pracujemy w święta.
Takie podejście to i klient doceni - brawo !!!
Nie masz konta? Zaloguj się, aby tworzyć nowe wątki i dyskutować na forum.
Nie masz jeszcze konta na familie.pl?
Załóż je już teraz!
Tworzymy społeczność rodziców
Adres redakcji:
ul.Białowieska 7/9 lok. 34
04-063 Warszawa
Napisz do nas:
info@familie.pl
Familie.pl – Internetowa Społeczność Rodziców. To Portal dla rodziców tworzony przez rodziców. Szczegółowy opis ciąży – tydzień po tygodniu, fazy porodu – przełam swój strach i nie bój się pytać. Na specjalnym forum dla rodziców znajdziesz rozwiązania wszystkich swoich problemów. Nasi eksperci – lekarze, prawnicy i wielu innych za darmo udzielają porad dla rodziców. Ślub i wesele, Ciąża, Rodzice – to tylko niektóre tytuły naszych serwisów. W każdym z nich znajdziesz coś dla siebie. Przyłącz się do nas!
Partner serwisu: 
