Według danych GUS w Polsce, w 2006 roku poza rodziną naturalną przebywało 63 922 dzieci, w tym: w domach dziecka 10 629, w rodzinnych domach dziecka 1 951, w rodzinach zastępczych 51 342.
Tylko 3,4% dzieci, to dzieci w pełni osierocone, pozostali posiadają rodziców obydwoje bądź jednego z nich. Są to więc sieroty społeczne.
Jak widać, w Polsce procent dzieci posiadających przynajmniej jednego rodzica jest znacznie większy.
Główna przyczyną umieszczania dzieci w domach dziecka lub rodzinach zastepczych był alkoholizm rodziców, który stanowi jeden z najważniejszych powodów niedostatku, a w krańcowych przypadkach wręcz nędzy w rodzinie (67,8%), niewydolność i zaniedbania wychowawcze rodziców (26,4%) jak też w pewnym zakresie wzajemnie się warunkująca ich ogólna niezaradność życiowa (9,8%). Bardzo znaczącym czynnikiem jest również tzw. ogólna „patologia” rodziny na którą składają się agresja i przemoc wśród członków rodziny (14,0%), narkomania rodziców (5,2%), molestowanie seksualne dziecka (1,4%) oraz demoralizacja dziecka (4,0%). Znaczącym czynnikiem są tzw. problemy socjalne [trudna sytuacja finansowa (22,1%), brak odpowiednich warunków mieszkaniowych (10,1%).
źródło:
http://www.towarzystwonaszdom.pl/?sub=2&contener=115