"Pokolenie ani - ani" - Forum

Straszne jest to, że ci ludzie za jakiś czas wybiorą lewicowe (socjalistyczne) władze, które za ich naciskiem zaczną rozdawać im pieniądze. Ot państwo opiekuńcze, prawda? I tym sposobem ci, którzy ciężko pracują na siebie i swoje rodziny, będą jeszcze musieli robić na nierobów w imię "sprawiedliwości społecznej". 

Dużą winę ponoszę wg mnie rodzice - bo jeśli o dzieci chodzi, to właśnie oni mają wpływ na taką sytuację. Jeśli dzieciak, nawet 18-letni nie wywiązuje się ze swoich obowiązków (nauka przede wszystkim, obowiązki domowe, itd) to nie powinien dostawać ani grosza kieszonkowego. Nie będzie miał kasy na imprezy. Przecież można to połączyć z jakimś systemem motywacyjnym "jeśli będziesz miał średnią z ocen taką i taką, to kupimy ci to i to". Jak dla mnie to dobra metoda. Pewnie, fajnie by było, gdyby dzieciak sam wiedział, że ucząc się buduje samego siebie i swoją własną przyszłość. Ale nie oszukujmy się - spora część dorosłych nie potrafi w ten sposób myśleć, a co dopiero wcielać w życie. 

A co do ludzi po 20 roku życia, którzy nie uczą się i nie pracuję - to jak oni żyją? Bezdomni? Chyba niekoniecznie, ktoś ich utrzymuje (rodzina albo państwo). Trzeba odciąć nierobów od korytka. Pewnie, że kochających rodziców to może boleć, gdy postawią takie warunki swojemu dziecku, które w wieku 22 lat dalej myśli, że ma 12, ale powinni wiedzieć, że to dla jego dobra. I że może to jedyna szansa na wyjście z takie dołka i ratunek przed zmarnowaniem swojego życia. 

Wiesz, tym razem będę polemizować, Bartt.

Młodzi ludzie nie raz i nie dwa są wychowywani tak, aby nie umieli o siebie zadbać. Są wychowywani w strachu i zaniżonym poczuciu wartości.

Tacy nie moga sobie znaleźć pracy nawet wtedy, gdy sa bardzo madrzy i pracowici. Bo nikt im szans nie daje, bo oni nie umieją prosić, albo tez nie umieją się kontaktować z drugim czowiekiem.

Ponadto "świat" pokazuje im pseudo - wartości, któych oni nie potrafią zaakceptować. Innych wartości nie znają, bo nikt im ich nie dał.

Takich ludzi ja bym nie wyrzucała na bruk, ja bym im pokazała, że mogą żyć samodzielniei dała szansę na to, aby mogli się rozwijać i pracować.

Nie trzeba panikowac ...Zawsze takiej mlodziezy nie brakowalo

dziecinko, a tekście jest zaznaczone, że takich osób jest tylko trochę - większość ma po prostu lenia. 

No i to mnie zastanawia.

Ten tekst.

Bo kiedyś normą było to, że zdrowy organizm chce coś robić. Że brak ochoty na działanie jest równoznaczny z jakimiś zaburzeniem.

Nie sądzę, abyśmy az tak się zmienili. Czyli - w moim przekonaniu - jak ktoś nie chce nic robić, ma powód.

Jestem tego samego zdanie jak Bartt. Nawyku do pracy i jej poszanowania należy uczyć od dziecka. Od przedszkolaka należy przyzwyczajać do obowiązków i konsekwentnie wymagać ich wypełniania. A nagradzać należy za naprawdę wzorowe wypełnienie ponad normę obowiąków a nie tylko dlatego, ze w ogóle coś dziecko zrobiło. Uważam , że rodzice ( a najczęściej matki) powinny trochę sobie odpuścić robienie kariery aby należycie wychować dzieci. Nie zrobią tego kolejne nianie i guwernantki. No i bawdzo ważne: w obecnych czasach należy dziecko uczyś umieć sprzedawać swoje zdolności i chęć do pracy. I bardzo ważne należy tak wychowywać dzieci aby były pewne swojej wartości. I myślę, że wtedy dorastające dzieci nie będą miały problemów ze znalezieniem sobie zajęcia i sensu życia.

Basiu tu z Tobą się zgadzam - ale trzeba jakoś temu zapobiegać, dawać im przykłady, ze żyć można inaczej... bo taka drogo, która oni "wybierają" to droga do... nikąd...

Nie musi być tak, że jak rodzice ich nie pracują, nie są zaradni - oni nie muszą - oni mogą i muszą pójść inną drogą... trzeba tylko trochę samozaparcia i chęci... I takie postawy trzeba wpajać tym młodym ludziom, że jest inna droga - niż nic nierobienie.

Wydaje mi się że znam osobe z tego pokolenia. Mam kuzyna, lat 22, szkoły nie skończył bo zaczął zajmować się dilerką i miał problemy z policją. Ze szkoły go wyrzucili, Potem niby robił wieczorówke ale jej nie skończył. Prace niby szuka a le co chwila ja zmienią, miga się i wogóle. Utrzymują go rodzice, sam od siebie nic rodzicom nie pomaga, jeszcze awantury wszczyna gdy kasy nie dostanie. Z policją ma doczynienia co chwile, ciocia płaci za niego kary, byleby go do pirdla nie wsadzili.
Moim zdaniem za to że są tacy ludzie wine ponoszą ich rodzice. Moja citka zawsze rozpieszczała swojego synka, ojciec nic nie miał do gadania. Cioci wydawało się ze jej syn bedzie niewiadomo kim, miała aspiracje a wyszło jak wyszło. Teraz ciocia ma żal, ale i tak robi wszystko by uchronić go przed karą, choć on ma ją gdzieś. To naprawde smutne. Będę sie starała aby moje dzieci nigdy takie nie były!