Oj do tyłu jestem - pierwszy raz o takim systemie przedszkola słyszę... No i już wiem o co tu chodzi...podoba mi się taki system...
Przedszkola MontessoriCoraz większą popularność zyskują w  Polsce przedszkola realizujące pedagogikę Marii Montessorii. Warto  poznać założenia i zasady funkcjonowania tych placówek. 
Co wyróżnia Pedagogikę Montessori?
Pedagogika  Marii Montessori daje dziecku szansę wszechstronnego rozwoju:  fizycznego i duchowego oraz kulturowego i społecznego; wspiera jego  spontaniczną i twórczą aktywność. Pomaga w rozwijaniu indywidualnych  cech osobowości, w formowaniu prawidłowego charakteru, zdobywaniu  wiedzy, umiejętności szkolnych i współdziałania.
MARIA MONTESSORI  urodziła się w Chiaravalle (Włochy) w 1870 r., zmarła w 1952 r. Była  pierwszą kobietą we Włoszech, która ukończyła studia medyczne i  otrzymała dyplom lekarza me-dycyny. Po uzyskaniu doktoratu z psychiatrii  się oddała pracy pedagogicznej. Wprowadziła też, jako zasadę  pedagogiczną obowiązującą w stosunku do dzieci, swobodny wybór  materiałów dydaktycznych, dowolność miejsca i czasu pracy. Zniosła  nagrody i kary. Ograniczyła czynności nauczyciela na rzecz  samodzielności dzieci. Wprowadziła naukę czytania i pisania oraz  podstawy matematyki. Sukces tej nowej placówki spowodował, że rosło  zainteresowanie, a to powodowało powstawanie następnych placówek.
Główne zadania Pedagogiki Montessori
UCZENIE PRZEZ DZIAŁANIE.  Dzieci zdobywają wiedzę i praktyczne umiejętności poprzez własną  aktywność, w przemyślanym środowisku pedagogicznym, przy współpracy z  Nauczycielami Montessori.
SAMODZIELNOŚĆ. Dzieci swobodnie  wybierają rodzaj, miejsce, czas i formę pracy (indywidualną lub z  partnerem) przy zachowaniu reguł społecznych. Rozwijają indywidualne  uzdolnienia i się uczą realnej oceny swoich umiejętności.
KONCENTRACJA. Dzieci ćwiczą dokładność i wytrwałość przy wykonywaniu konkretnych zadań.
LEKCJE CISZY. Uczą się współpracować w cichych zajęciach indywidualnych i grupowych.
PORZĄDEK. Zdobywają umiejętność przestrzegania zasad porządku w otoczeniu i swoim działa-niu.
SPOŁECZNE REGUŁY. Dzieci  zróżnicowane wiekowo (trzy roczniki) są łączone w grupy, sprzyja to  wymianie wzajemnych zdolności i umiejętności. Dzieci się uczą  przestrzegać reguł: nie rań, nie niszcz, nie przeszkadzaj.
OBSERWACJA.   Jest kluczem dorosłych do poznania świata dziecka. Nauczyciel z  szacunkiem i uwagą obserwuje postępy i trudności dziecka, jest jego  przewodnikiem.
INDYWIDUALNY TOK ROZWOJU KAŻDEGO DZIECKA. Dziecko jest serdecznie  przyjęte, znajduje uwagę i indywidualną opiekę nauczyciela. Pracuje  według własnego tempa i możliwości, podejmując zadania, do których jest  już gotowe.
Wychowanie religijne oparte jest na katolickim kalendarzu świąt liturgicznych i na Biblii; respektuje fazę uczuciowego rozwoju dziecka.
  Cele edukacyjne realizowane są poprzez pomoc dziecku w:
 rozwijaniu samodzielności i wiary we własne siły, 
 wypracowaniu szacunku do porządku i do pracy, 
 wypracowaniu zamiłowania do ciszy i w tej atmosferze do pracy indywidualnej i zbiorowej, 
 osiąganiu długotrwałej koncentracji nad wykonywanym zadaniem, 
 wypracowaniu postaw posłuszeństwa opartego na samokontroli, a nie na zewnętrznym przymusie, 
 uniezależnieniu od nagrody, 
 formowaniu postaw wzajemnej pomocy bez rywalizacji, 
 szacunku dla pracy innych, 
 rozwijaniu indywidualnych uzdolnień i umiejętności współpracy, 
 osiąganiu spontanicznej samodyscypliny wynikającej z dziecięcego posłuszeństwa, 
 umiłowaniu do rzeczywistość i otoczenia.
żródło: internet