Wychowanie chłopca to dlarodziców niemałe wyzwanie. Chłopcy później niż dziewczynki zaczynają rozpoznawać ludzką mowę, a co za tym idzie reagować na polecenia werbalne. Co więcej maluchy płci męskiej mają kłopoty z koncentracją i są bardziej agresywne. Uwielbiają bić, gryźć i kopać. Niechętnie wykonują polecenia rodziców i za wszelką cenę próbują pokazać swoją indywidualność.Chłopcy częściej niż dziewczynki ulegają różnego rodzaju urazom – stłuczeniom, siniakom, a nawet złamaniom.
Dziewczynki bardziej martwią się o swój wygląd.
Wychowuje się je na typ grzeczny, taki, który ma zadowolić wszystkich dookoła. Stąd też ich rozterki. Czy wystarczająco mama jest zadowolona? Czy tata jest z niej zadowolony? Czy koleżanki ją lubią? Itd. Dziewczynki mają mniej pewności siebie niż chłopcy.Dziewczynki to z reguły też lepsze uczennice.
Chłopcy częściej wydają się nie słuchać poleceń rodziców. Okazuje się jednak, że nie wynika to z ich nieposłuszeństwa – ich słuch nie jest bowiem tak samo rozwinięty jak u dziewczynek. Różnica może pogłębiać się wraz z wiekiem.
Dziewczynki są wrażliwsze na krytykę, ponieważ ich mózgi rozwijają się szybciej. Oznacza to, że córki szybciej zrozumieją polecenia typu „nie rób tego” czy „podziękuj”
Jakie jest Wasze zdanie w wychowaniu dziewczynki, czy chłopca? czy dostrzegacie jakies różnice z własnego doświadczenia?