Samotni wśród tłumów - Forum

moze i lepiej ze mniej o sobie wiemy bo akurat nie chce aby ktos wszystkiego o mnie wiedzial czuje sie z tym lepiej...

A ja jestem innego zdania. Ludzie sie zmykaja w swoich malych swiatach, ze swoimi radosciami i problemami, tylko tych drugich tak jakby wiecej bo i wymagania w stosunku do zycia i siebie mamy wieksze. Niestety powoduje to wiecej przypadkow depresji, nerwic i czesto osamotnienie. Z perspektywy czasu i swojego zycia uwazam, ze kiedys bylo biedniej ale ludzie byli bardziej otwarci i szczerzy. Najwieksze zmiany widze po swojej rodzinie, jak sie wszyscy odsuneli, bo zazdrosci , bo zlosci, bo komus sie powiodlo, a innemu nie ... Jak babcia jeszcze zyla to jakos dbala o te stosunki, zeby o sobie nie zapomniec, a komunikowala sie rodzina glownie za pomoca listow i telefonow. A teraz mamy dostepne wszystko tylko co z tego jak na skapie np wszyscy sa niedostepni, bo tak zajeci praca, albo zmeczeni, ze ciezko o czymkolwiek porozmawiac. Najbardziej trudne jest dla mnie to , ze kiedys mozna bylo liczyc na bezinteresowna pomoc , czy wsparcie jak byl jakis problem, a teraz nikt nie chce sluchac o cudzych problemach, ludzie sa skoncentrowani glownie na sobie.

Ja absolutnie nie oceniam innych, ja sama tez zachowuje sie w ten sposob, bo nawet mieszkajac tutaj trafily mi sie ,,kolezanki,, co chetnie zajmuja sie grzebaniem w cudzym zyciu a potem zamieszczaja takie newsy na ulubionym portalu spolecznosciowym F, to jest ta nowoczesna forma plotek, i nie zapraszam juz do siebie takich falszywych przyjaciol. Jak sie tak zawiodlam po kolei na kilku osobach, jak rozinka dopiekla do zywego, to jakos tak automatycznie wytworzylam wokol siebie taki mur niedostepnosi, nawet nie bylam tego swiadoma ze to jest az tak widoczne.  Po prostu chronie to co jest mi najcenniejsze, czyli moja rodzina.

To święta prawda. Pamietam czasy, gdy sąsiedzi mieli czas na pogaduchy, wieczorami szło sie na pogawędki, spotkania sąsiedzkie, lub takie urządzało się u siebie. Teraz ludzie zabiegani, szaleńcze tempo zycia panuje... Jakoś nikt nie rozglada się wokół siebie, a moze akurat w naszym otoczeniu są ludzie samotni, którzy oczekuja dobrego słowa? Warto się chyba zatrzymać na chwilke i rozejrzeć się...Może ktoś jest samotny, chce porozmawiać? Czasem wystarczy dobre słowo, aby drugi człowiek poczuł, ze nie jest samotny...

A ja jestem innego zdania. Ludzie sie zmykaja w swoich malych swiatach, ze swoimi radosciami i problemami, tylko tych drugich tak jakby wiecej bo i wymagania w stosunku do zycia i siebie mamy wieksze. Niestety powoduje to wiecej przypadkow depresji, nerwic i czesto osamotnienie. Z perspektywy czasu i swojego zycia uwazam, ze kiedys bylo biedniej ale ludzie byli bardziej otwarci i szczerzy. Najwieksze zmiany widze po swojej rodzinie, jak sie wszyscy odsuneli, bo zazdrosci , bo zlosci, bo komus sie powiodlo, a innemu nie ... Jak babcia jeszcze zyla to jakos dbala o te stosunki, zeby o sobie nie zapomniec, a komunikowala sie rodzina glownie za pomoca listow i telefonow. A teraz mamy dostepne wszystko tylko co z tego jak na skapie np wszyscy sa niedostepni, bo tak zajeci praca, albo zmeczeni, ze ciezko o czymkolwiek porozmawiac. Najbardziej trudne jest dla mnie to , ze kiedys mozna bylo liczyc na bezinteresowna pomoc , czy wsparcie jak byl jakis problem, a teraz nikt nie chce sluchac o cudzych problemach, ludzie sa skoncentrowani glownie na sobie.

Ja absolutnie nie oceniam innych, ja sama tez zachowuje sie w ten sposob, bo nawet mieszkajac tutaj trafily mi sie ,,kolezanki,, co chetnie zajmuja sie grzebaniem w cudzym zyciu a potem zamieszczaja takie newsy na ulubionym portalu spolecznosciowym F, to jest ta nowoczesna forma plotek, i nie zapraszam juz do siebie takich falszywych przyjaciol. Jak sie tak zawiodlam po kolei na kilku osobach, jak rozinka dopiekla do zywego, to jakos tak automatycznie wytworzylam wokol siebie taki mur niedostepnosi, nawet nie bylam tego swiadoma ze to jest az tak widoczne.  Po prostu chronie to co jest mi najcenniejsze, czyli moja rodzina.

To święta prawda. Pamietam czasy, gdy sąsiedzi mieli czas na pogaduchy, wieczorami szło sie na pogawędki, spotkania sąsiedzkie, lub takie urządzało się u siebie. Teraz ludzie zabiegani, szaleńcze tempo zycia panuje... Jakoś nikt nie rozglada się wokół siebie, a moze akurat w naszym otoczeniu są ludzie samotni, którzy oczekuja dobrego słowa? Warto się chyba zatrzymać na chwilke i rozejrzeć się...Może ktoś jest samotny, chce porozmawiać? Czasem wystarczy dobre słowo, aby drugi człowiek poczuł, ze nie jest samotny...

Masz rację Żanetko , tak było Ludzie oddalają się od siebie i wśród bliskich i wśród tłumu można czuć się samotnym

kiedyś sąsiezi przychodzili do rodziców na kawkę, grali razem w karty! było fajnie! fakt, że było biedniej, ale ludzie rzeczywiście byli bardziej otwarci, życzliwi! teraz wszyscy są zabiegani! praca, dom, dzieci i tak w kółko! ponadto ludzie po prostu zazdroszcza innym pracy, domu, pieniędzy i przez to kazdy zamyka się w swoimświecie!