Styl Życia
30 czerwca 2016 13:07 | ID: 1326886
Zastanawialiście się czasem po co w ogóle żyjemy?! Zmagamy się z życiem, żyjemy w takim pędzie do wieczności zmagając się z codziennymi kłopotami, troskami, chorobami a zostanie po nas tylko garstka pyłu.. Czy ktoś za parę lat będzie jeszcze o nas pamiętał? Może wspomni kilka razi i ulecimy w niepamięć..
Po co w ogóle i dlaczego? Czy musimy włożyć jakąś cząstkę w to życie na ziemi?
30 czerwca 2016 17:34 | ID: 1327067
Wszystko przemija, wszystko się zmienia i my też, ale ja wierzę, że zmierzamy gdzieś dużo dalej, poza to życie. Ono jest tylko albo aż przygotowaniem do tego głębszego życia, do wieczności, dlatego właśnie musimy się zmagać z problemami, chorobami, itp. To wszystko przecież nas wzmacnia i wzbogaca o nowe doświadczenia i przemyślenia, dzięki temu możemy przekazywać młodszym te doświadczenia i ubogacać ich życie. W ten sposób nie giniemy tylko trwamy w pamięci kolejnych ludzi, z którymi się w życiu stykamy. Taki widzę w tym wszystkim sens
A los po śmierci.. piekło niebo..? Co z tym?
To zależy jak będziemy żyć i na co zasłużymy
Haha dobre
1 lipca 2016 07:27 | ID: 1327122
Wszystko przemija, wszystko się zmienia i my też, ale ja wierzę, że zmierzamy gdzieś dużo dalej, poza to życie. Ono jest tylko albo aż przygotowaniem do tego głębszego życia, do wieczności, dlatego właśnie musimy się zmagać z problemami, chorobami, itp. To wszystko przecież nas wzmacnia i wzbogaca o nowe doświadczenia i przemyślenia, dzięki temu możemy przekazywać młodszym te doświadczenia i ubogacać ich życie. W ten sposób nie giniemy tylko trwamy w pamięci kolejnych ludzi, z którymi się w życiu stykamy. Taki widzę w tym wszystkim sens
Jako dziecko byłam już "po tamtej stronie", dlatego nie boję się śmierci. Skoro wyzdrowaiałm to znaczy, że miałam i mam coś do wypełnienia na tym swiecie. A było kilka ważnych spraw w moim życiu.
Czy wierzy Pani w to że coś na nas po śmierci czeka?
1 lipca 2016 09:25 | ID: 1327156
Wszystko przemija, wszystko się zmienia i my też, ale ja wierzę, że zmierzamy gdzieś dużo dalej, poza to życie. Ono jest tylko albo aż przygotowaniem do tego głębszego życia, do wieczności, dlatego właśnie musimy się zmagać z problemami, chorobami, itp. To wszystko przecież nas wzmacnia i wzbogaca o nowe doświadczenia i przemyślenia, dzięki temu możemy przekazywać młodszym te doświadczenia i ubogacać ich życie. W ten sposób nie giniemy tylko trwamy w pamięci kolejnych ludzi, z którymi się w życiu stykamy. Taki widzę w tym wszystkim sens
Jako dziecko byłam już "po tamtej stronie", dlatego nie boję się śmierci. Skoro wyzdrowaiałm to znaczy, że miałam i mam coś do wypełnienia na tym swiecie. A było kilka ważnych spraw w moim życiu.
Czy wierzy Pani w to że coś na nas po śmierci czeka?
ja powiem ze nie wierze...
1 lipca 2016 09:56 | ID: 1327188
Wszystko przemija, wszystko się zmienia i my też, ale ja wierzę, że zmierzamy gdzieś dużo dalej, poza to życie. Ono jest tylko albo aż przygotowaniem do tego głębszego życia, do wieczności, dlatego właśnie musimy się zmagać z problemami, chorobami, itp. To wszystko przecież nas wzmacnia i wzbogaca o nowe doświadczenia i przemyślenia, dzięki temu możemy przekazywać młodszym te doświadczenia i ubogacać ich życie. W ten sposób nie giniemy tylko trwamy w pamięci kolejnych ludzi, z którymi się w życiu stykamy. Taki widzę w tym wszystkim sens
Jako dziecko byłam już "po tamtej stronie", dlatego nie boję się śmierci. Skoro wyzdrowaiałm to znaczy, że miałam i mam coś do wypełnienia na tym swiecie. A było kilka ważnych spraw w moim życiu.
Czy wierzy Pani w to że coś na nas po śmierci czeka?
No jak to co, lepsze życie! Chyba nie po to cierpimy tu, męczymy się by tak o wszystko się skończyło!
1 lipca 2016 09:58 | ID: 1327190
Zastanawialiście się czasem po co w ogóle żyjemy?! Zmagamy się z życiem, żyjemy w takim pędzie do wieczności zmagając się z codziennymi kłopotami, troskami, chorobami a zostanie po nas tylko garstka pyłu.. Czy ktoś za parę lat będzie jeszcze o nas pamiętał? Może wspomni kilka razi i ulecimy w niepamięć..
Po co w ogóle i dlaczego? Czy musimy włożyć jakąś cząstkę w to życie na ziemi?
Stokrotko, coś ostatnio widzę masz bardzo poważne przemyślenia.... nostalia i zastanowienie nad sensem życia?
1 lipca 2016 10:02 | ID: 1327194
Wszystko przemija, wszystko się zmienia i my też, ale ja wierzę, że zmierzamy gdzieś dużo dalej, poza to życie. Ono jest tylko albo aż przygotowaniem do tego głębszego życia, do wieczności, dlatego właśnie musimy się zmagać z problemami, chorobami, itp. To wszystko przecież nas wzmacnia i wzbogaca o nowe doświadczenia i przemyślenia, dzięki temu możemy przekazywać młodszym te doświadczenia i ubogacać ich życie. W ten sposób nie giniemy tylko trwamy w pamięci kolejnych ludzi, z którymi się w życiu stykamy. Taki widzę w tym wszystkim sens
Jako dziecko byłam już "po tamtej stronie", dlatego nie boję się śmierci. Skoro wyzdrowaiałm to znaczy, że miałam i mam coś do wypełnienia na tym swiecie. A było kilka ważnych spraw w moim życiu.
Czy wierzy Pani w to że coś na nas po śmierci czeka?
No jak to co, lepsze życie! Chyba nie po to cierpimy tu, męczymy się by tak o wszystko się skończyło!
zobaczymy kazdego to czeka...
1 lipca 2016 10:03 | ID: 1327195
Zastanawialiście się czasem po co w ogóle żyjemy?! Zmagamy się z życiem, żyjemy w takim pędzie do wieczności zmagając się z codziennymi kłopotami, troskami, chorobami a zostanie po nas tylko garstka pyłu.. Czy ktoś za parę lat będzie jeszcze o nas pamiętał? Może wspomni kilka razi i ulecimy w niepamięć..
Po co w ogóle i dlaczego? Czy musimy włożyć jakąś cząstkę w to życie na ziemi?
Stokrotko, coś ostatnio widzę masz bardzo poważne przemyślenia.... nostalia i zastanowienie nad sensem życia?
Często takie mam..
1 lipca 2016 10:09 | ID: 1327199
Wszystko przemija, wszystko się zmienia i my też, ale ja wierzę, że zmierzamy gdzieś dużo dalej, poza to życie. Ono jest tylko albo aż przygotowaniem do tego głębszego życia, do wieczności, dlatego właśnie musimy się zmagać z problemami, chorobami, itp. To wszystko przecież nas wzmacnia i wzbogaca o nowe doświadczenia i przemyślenia, dzięki temu możemy przekazywać młodszym te doświadczenia i ubogacać ich życie. W ten sposób nie giniemy tylko trwamy w pamięci kolejnych ludzi, z którymi się w życiu stykamy. Taki widzę w tym wszystkim sens
Jako dziecko byłam już "po tamtej stronie", dlatego nie boję się śmierci. Skoro wyzdrowaiałm to znaczy, że miałam i mam coś do wypełnienia na tym swiecie. A było kilka ważnych spraw w moim życiu.
Czy wierzy Pani w to że coś na nas po śmierci czeka?
No jak to co, lepsze życie! Chyba nie po to cierpimy tu, męczymy się by tak o wszystko się skończyło!
Właśnie, ja też w to wierzę
1 lipca 2016 11:17 | ID: 1327219
Wszystko przemija, wszystko się zmienia i my też, ale ja wierzę, że zmierzamy gdzieś dużo dalej, poza to życie. Ono jest tylko albo aż przygotowaniem do tego głębszego życia, do wieczności, dlatego właśnie musimy się zmagać z problemami, chorobami, itp. To wszystko przecież nas wzmacnia i wzbogaca o nowe doświadczenia i przemyślenia, dzięki temu możemy przekazywać młodszym te doświadczenia i ubogacać ich życie. W ten sposób nie giniemy tylko trwamy w pamięci kolejnych ludzi, z którymi się w życiu stykamy. Taki widzę w tym wszystkim sens
Jako dziecko byłam już "po tamtej stronie", dlatego nie boję się śmierci. Skoro wyzdrowaiałm to znaczy, że miałam i mam coś do wypełnienia na tym swiecie. A było kilka ważnych spraw w moim życiu.
Czy wierzy Pani w to że coś na nas po śmierci czeka?
ja powiem ze nie wierze...
Ja nie wierzę, ja WIEM. Miałam 7 lat i byłam "po tamtej stronie".
1 lipca 2016 12:30 | ID: 1327246
Zastanawialiście się czasem po co w ogóle żyjemy?! Zmagamy się z życiem, żyjemy w takim pędzie do wieczności zmagając się z codziennymi kłopotami, troskami, chorobami a zostanie po nas tylko garstka pyłu.. Czy ktoś za parę lat będzie jeszcze o nas pamiętał? Może wspomni kilka razi i ulecimy w niepamięć..
Po co w ogóle i dlaczego? Czy musimy włożyć jakąś cząstkę w to życie na ziemi?
Stokrotko, coś ostatnio widzę masz bardzo poważne przemyślenia.... nostalia i zastanowienie nad sensem życia?
Może jakiś życiowy zakręt mam.. nie wiem..
1 lipca 2016 12:31 | ID: 1327247
Wszystko przemija, wszystko się zmienia i my też, ale ja wierzę, że zmierzamy gdzieś dużo dalej, poza to życie. Ono jest tylko albo aż przygotowaniem do tego głębszego życia, do wieczności, dlatego właśnie musimy się zmagać z problemami, chorobami, itp. To wszystko przecież nas wzmacnia i wzbogaca o nowe doświadczenia i przemyślenia, dzięki temu możemy przekazywać młodszym te doświadczenia i ubogacać ich życie. W ten sposób nie giniemy tylko trwamy w pamięci kolejnych ludzi, z którymi się w życiu stykamy. Taki widzę w tym wszystkim sens
Jako dziecko byłam już "po tamtej stronie", dlatego nie boję się śmierci. Skoro wyzdrowaiałm to znaczy, że miałam i mam coś do wypełnienia na tym swiecie. A było kilka ważnych spraw w moim życiu.
Czy wierzy Pani w to że coś na nas po śmierci czeka?
ja powiem ze nie wierze...
Ja nie wierzę, ja WIEM. Miałam 7 lat i byłam "po tamtej stronie".
Ja było? Chciałaś w ogóle wracać z ,,tamtej" strony?
1 lipca 2016 12:31 | ID: 1327248
Wszystko przemija, wszystko się zmienia i my też, ale ja wierzę, że zmierzamy gdzieś dużo dalej, poza to życie. Ono jest tylko albo aż przygotowaniem do tego głębszego życia, do wieczności, dlatego właśnie musimy się zmagać z problemami, chorobami, itp. To wszystko przecież nas wzmacnia i wzbogaca o nowe doświadczenia i przemyślenia, dzięki temu możemy przekazywać młodszym te doświadczenia i ubogacać ich życie. W ten sposób nie giniemy tylko trwamy w pamięci kolejnych ludzi, z którymi się w życiu stykamy. Taki widzę w tym wszystkim sens
Jako dziecko byłam już "po tamtej stronie", dlatego nie boję się śmierci. Skoro wyzdrowaiałm to znaczy, że miałam i mam coś do wypełnienia na tym swiecie. A było kilka ważnych spraw w moim życiu.
Czy wierzy Pani w to że coś na nas po śmierci czeka?
ja powiem ze nie wierze...
Ja nie wierzę, ja WIEM. Miałam 7 lat i byłam "po tamtej stronie".
Chciałabym bardzo żeby była tamta strona, gdzie możnaby było spotkać swoich bliskich....
1 lipca 2016 12:36 | ID: 1327251
Zwłaszcza tych za którymi się tak bardzo tęskni.. Myślę że coś jest!
1 lipca 2016 13:21 | ID: 1327267
Może gdzieś tam jest ten lepszy świat... lepiej wierzyć to wtedy lżej przez to codzienne życie przejdziemy...
1 lipca 2016 14:09 | ID: 1327279
Wszystko przemija, wszystko się zmienia i my też, ale ja wierzę, że zmierzamy gdzieś dużo dalej, poza to życie. Ono jest tylko albo aż przygotowaniem do tego głębszego życia, do wieczności, dlatego właśnie musimy się zmagać z problemami, chorobami, itp. To wszystko przecież nas wzmacnia i wzbogaca o nowe doświadczenia i przemyślenia, dzięki temu możemy przekazywać młodszym te doświadczenia i ubogacać ich życie. W ten sposób nie giniemy tylko trwamy w pamięci kolejnych ludzi, z którymi się w życiu stykamy. Taki widzę w tym wszystkim sens
Jako dziecko byłam już "po tamtej stronie", dlatego nie boję się śmierci. Skoro wyzdrowaiałm to znaczy, że miałam i mam coś do wypełnienia na tym swiecie. A było kilka ważnych spraw w moim życiu.
Czy wierzy Pani w to że coś na nas po śmierci czeka?
ja powiem ze nie wierze...
Ja nie wierzę, ja WIEM. Miałam 7 lat i byłam "po tamtej stronie".
Ja nie pamiętam dokładnie co się ze mną działo w czasie choroby, ale wiem, że umierałam. Nie wiem jak to opisać, ale można powiedzieć, że byłam pomiędzy światami, jeszcze nie po "tamtej stronie", ale już prawie. Ja się tego bałam, bo czułam, że jeszcze mam tyle rzeczy do zrobienia i nie chciałam tam iść. Ale równocześnie wiedziałam, że tam dalej coś jest, tylko, że jeszcze nie jestem gotowa, żeby tam pójść.
1 lipca 2016 14:29 | ID: 1327280
Wszystko przemija, wszystko się zmienia i my też, ale ja wierzę, że zmierzamy gdzieś dużo dalej, poza to życie. Ono jest tylko albo aż przygotowaniem do tego głębszego życia, do wieczności, dlatego właśnie musimy się zmagać z problemami, chorobami, itp. To wszystko przecież nas wzmacnia i wzbogaca o nowe doświadczenia i przemyślenia, dzięki temu możemy przekazywać młodszym te doświadczenia i ubogacać ich życie. W ten sposób nie giniemy tylko trwamy w pamięci kolejnych ludzi, z którymi się w życiu stykamy. Taki widzę w tym wszystkim sens
Jako dziecko byłam już "po tamtej stronie", dlatego nie boję się śmierci. Skoro wyzdrowaiałm to znaczy, że miałam i mam coś do wypełnienia na tym swiecie. A było kilka ważnych spraw w moim życiu.
Czy wierzy Pani w to że coś na nas po śmierci czeka?
ja powiem ze nie wierze...
Ja nie wierzę, ja WIEM. Miałam 7 lat i byłam "po tamtej stronie".
Ja nie pamiętam dokładnie co się ze mną działo w czasie choroby, ale wiem, że umierałam. Nie wiem jak to opisać, ale można powiedzieć, że byłam pomiędzy światami, jeszcze nie po "tamtej stronie", ale już prawie. Ja się tego bałam, bo czułam, że jeszcze mam tyle rzeczy do zrobienia i nie chciałam tam iść. Ale równocześnie wiedziałam, że tam dalej coś jest, tylko, że jeszcze nie jestem gotowa, żeby tam pójść.
Mnie wypisano ze szpitala na żądanie mamy, bo byłam w stanie agonalnym i miałam umrzeć w domu. Wieźli mnie w pierzynach saniami 10km. W domu "nie było" mnie kilkanaście godzin. Czułam się wspaniale, nic mnie nie bolało, słyszałam muzykę i... usłyszałam głos mamy i wróciłam. Zażyczyłam sobie "kartofli z masłem" (bo często je jadłam). Powrót do zdrowia był bardzo szybki. A jak lekarka mnie zobaczyła po czasie to nie wierzyła, że to ja.
1 lipca 2016 14:56 | ID: 1327290
Wszystko przemija, wszystko się zmienia i my też, ale ja wierzę, że zmierzamy gdzieś dużo dalej, poza to życie. Ono jest tylko albo aż przygotowaniem do tego głębszego życia, do wieczności, dlatego właśnie musimy się zmagać z problemami, chorobami, itp. To wszystko przecież nas wzmacnia i wzbogaca o nowe doświadczenia i przemyślenia, dzięki temu możemy przekazywać młodszym te doświadczenia i ubogacać ich życie. W ten sposób nie giniemy tylko trwamy w pamięci kolejnych ludzi, z którymi się w życiu stykamy. Taki widzę w tym wszystkim sens
Jako dziecko byłam już "po tamtej stronie", dlatego nie boję się śmierci. Skoro wyzdrowaiałm to znaczy, że miałam i mam coś do wypełnienia na tym swiecie. A było kilka ważnych spraw w moim życiu.
Czy wierzy Pani w to że coś na nas po śmierci czeka?
ja powiem ze nie wierze...
Ja nie wierzę, ja WIEM. Miałam 7 lat i byłam "po tamtej stronie".
Ja nie pamiętam dokładnie co się ze mną działo w czasie choroby, ale wiem, że umierałam. Nie wiem jak to opisać, ale można powiedzieć, że byłam pomiędzy światami, jeszcze nie po "tamtej stronie", ale już prawie. Ja się tego bałam, bo czułam, że jeszcze mam tyle rzeczy do zrobienia i nie chciałam tam iść. Ale równocześnie wiedziałam, że tam dalej coś jest, tylko, że jeszcze nie jestem gotowa, żeby tam pójść.
Mnie wypisano ze szpitala na żądanie mamy, bo byłam w stanie agonalnym i miałam umrzeć w domu. Wieźli mnie w pierzynach saniami 10km. W domu "nie było" mnie kilkanaście godzin. Czułam się wspaniale, nic mnie nie bolało, słyszałam muzykę i... usłyszałam głos mamy i wróciłam. Zażyczyłam sobie "kartofli z masłem" (bo często je jadłam). Powrót do zdrowia był bardzo szybki. A jak lekarka mnie zobaczyła po czasie to nie wierzyła, że to ja.
Musiało to być niesamowite przezycie! Dobrze że z nami jesteś o nam opowiadasz takie cuda! Jednak było jakieś zadanie tu na ziemi dla Ciebie
1 lipca 2016 15:00 | ID: 1327291
Ale nasuwa się pytanie: Czy bać się śmierci?
Jednak chyba się boimy, w sumie nie wiemy co nas czeka.. jakoś zawsze wydaje się groźne to czego nie znamy..
1 lipca 2016 17:11 | ID: 1327339
Ale nasuwa się pytanie: Czy bać się śmierci?
Jednak chyba się boimy, w sumie nie wiemy co nas czeka.. jakoś zawsze wydaje się groźne to czego nie znamy..
mysle ze jednak nie...
1 lipca 2016 17:12 | ID: 1327340
Wszystko przemija, wszystko się zmienia i my też, ale ja wierzę, że zmierzamy gdzieś dużo dalej, poza to życie. Ono jest tylko albo aż przygotowaniem do tego głębszego życia, do wieczności, dlatego właśnie musimy się zmagać z problemami, chorobami, itp. To wszystko przecież nas wzmacnia i wzbogaca o nowe doświadczenia i przemyślenia, dzięki temu możemy przekazywać młodszym te doświadczenia i ubogacać ich życie. W ten sposób nie giniemy tylko trwamy w pamięci kolejnych ludzi, z którymi się w życiu stykamy. Taki widzę w tym wszystkim sens
Jako dziecko byłam już "po tamtej stronie", dlatego nie boję się śmierci. Skoro wyzdrowaiałm to znaczy, że miałam i mam coś do wypełnienia na tym swiecie. A było kilka ważnych spraw w moim życiu.
Czy wierzy Pani w to że coś na nas po śmierci czeka?
ja powiem ze nie wierze...
Ja nie wierzę, ja WIEM. Miałam 7 lat i byłam "po tamtej stronie".
Ja nie pamiętam dokładnie co się ze mną działo w czasie choroby, ale wiem, że umierałam. Nie wiem jak to opisać, ale można powiedzieć, że byłam pomiędzy światami, jeszcze nie po "tamtej stronie", ale już prawie. Ja się tego bałam, bo czułam, że jeszcze mam tyle rzeczy do zrobienia i nie chciałam tam iść. Ale równocześnie wiedziałam, że tam dalej coś jest, tylko, że jeszcze nie jestem gotowa, żeby tam pójść.
ja mialam takie cos przy CC straszne to bylo tylko slyszalam glosy lekarzy !
Nie masz konta? Zaloguj się, aby tworzyć nowe wątki i dyskutować na forum.
Tworzymy społeczność rodziców
Adres redakcji:
ul.Białowieska 7/9 lok. 34
04-063 Warszawa
Napisz do nas:
info@familie.pl
Familie.pl – Internetowa Społeczność Rodziców. To Portal dla rodziców tworzony przez rodziców. Szczegółowy opis ciąży – tydzień po tygodniu, fazy porodu – przełam swój strach i nie bój się pytać. Na specjalnym forum dla rodziców znajdziesz rozwiązania wszystkich swoich problemów. Nasi eksperci – lekarze, prawnicy i wielu innych za darmo udzielają porad dla rodziców. Ślub i wesele, Ciąża, Rodzice – to tylko niektóre tytuły naszych serwisów. W każdym z nich znajdziesz coś dla siebie. Przyłącz się do nas!
Partner serwisu: 
