Dzieci z rodzin patologicznych... - Forum

Nie zawsze. Często dzieci właśnie z takich rodzin dążą do normalnego życia, zdobycia wykształcenia, dobrej pracy i założenia szczęśliwej rodziny.

W Polsce często rodziny biedne bądź niezaradne życiowo określa się mianem "patologiczna" co jest dużym błędem, który wkłada do tego samego worka rodzinę która jest biedna z rodzinami, w których występuje przestępczość, pijaństwo czy narkomania.

Ja osobiście znam rodzinę, gdzie matka i ojciec pili (i piją nadal), a obie córki skończyły studia, założyły rodziny i wyprowadziły się z rodzinnego domu. Wszystko zależy od tego czego chce dziecko i młody człowiek... wegetacji czy normalnego życia.

Znam rodziny, że dzieci z takich rodzin wyszli, jak to się mówi "na ludzi" i nie powielają wzorców swoich rodziców... Na pewno większość z takich dzieci powiela takie życie i ciężko jest im żyć inaczej bo innego nie znali... W takich wypadkach środowisko ma też ogromny wpływ na te dzieci, gdy interesują się nimi sąsiedzi, koledzy, koleżanki czy pedagodzy i pokazują, że można żyć inaczej, to można mieć nadzieję, że kilkoro z tych dzieici nie pójdzie drogą swoich rodziców...

Na pewno zdarza się tak, że dzieci z patologicznych rodzin mając zły przykład rodziców za wzór powielają go, bo nie potrafią żyć inaczej, nie wiedzą jak go zmienić, nie chcą lub nawet nie zauważają, że taka postawa jest niewłaściwa. Ale chyba w większości przypadków jednak dzieci widzą, że np. pijaństwo czy inny nałóg rodziców jest zły i nie chcą powielać takiego schematu. Dlatego ich życie wygląda zupełnie inaczej. Uwalniają się od złych wpływów swoich rodziców i we własnym życiu wystrzegają się ich błędów.

Też mam dwie znajome, które wychowywały się z ojcem alkoholikiem i wśród ciągłych awantur w domu. Nie było im łatwo uwolnić się od takiego patologicznego schematu, dlatego wyprowadziły się aż za granicę. Teraz obie mają rodziny, pracują, jedna z nich skończyła studia. Ich dzieci są grzeczne, dobrze wychowane. Nie odcięły się całkowicie od rodzinnego domu, odwiedzają rodziców raz lub dwa razy w roku i to im w zupełności wystarczy. Przykład rodziców pokazał im, że same nie chcą takiego życia dla swoich rodzin.

Na pewno dobry przykład to dużo. Dobrze jeśli na swojej drodze spotkają takich ludzi, którzy czasem nawet dobrym słowem wspomogą, nadadzą młodym ludziom, czasem nawet dzieciom, kierunek działania..

Również znam taki przykład, że dziecko wyszło na ludzi. Chłopak mieszkał sam z ojcem. Ojciec niestety był alkoholikiem i miał bardzo poważne problemy z głową. Nie chciał żeby jego syn się uczył. Wyrzucał jego podręczniki, sprzedawał, a za zarobione pieniądze kupował najtańszy alkohol. W końcu chłopak uczył się w bibliotece szkolnej i korzystał z materiałów szkolnych. Teraz jest dorosły, ma dobrą pracę, skończone zaocznie studia, założył rodzinę i jest wspaniałym ojcem i mężem. A jego ojciec? Chyba już nie żyje.

W tym wszystkim tylko dziwi mnie fakt, że szkoła nie zareagowała na to wszystko.

Nieraz takie instytucje wolą nie dostrzegać problemu...

W głebi duszy zdaje sobie z tego sprawę i boli mnie to. Boli mnie, kiedy kolejny raz słyszymy z telewizji, że doszło do tragedii w rodzinie patologicznej. Zapytani pracownicy w Ośrodku Pomocy Społecznej rozłożą ręce i powiedzą " Niczego nie zauważyliśmy".

I to bardzo często słyszymy jak dochodzi to tragedii... szkoda...

Narażone są... ale nie jest to przesądzone od razu że też patologiczna rodzinę stworzą.Jak to się mówi, można wyjść na ludzi :)

Dokładnie TAK! :)