Koleżeństwo a przyjaźń - Forum

"Przyjaciół poznaje się w biedzie" -może nie dosłownie. Przyjaciel to osoba, która wysłucha, pomoże (na ile może), doradzi ale nie opowiada wszystkim dookoła. Osoba, którą się raczej zna dosć długo, do której nawet  w środku nocy można zadzwonić. Trudno powiedzieć kiedy zajomą można nazwać przyjaciółką, z reguły to długi proces. 

Z mojego doświadczenia sądzę, że przyjaźń trzeba pielęgnować, nieustannie rozmawiać ze sobą, spotykać itp. ja zarówno w gimnazjum jak i w technikum miałam przyjaciółki. Z każda przyrzekalłyśmy sobie, żeby utrzymaywać kontakt, spotykac się itp. Kiedy jednak nasze drogi się rozeszły, bo jedna założyła rodzinę, druga wyprowadziła się a ja poszłam na studia to dosłownie nie mamy kontaktu ze sobą, mimo, że byłyśmy przekonane, że przetrwamy wszystko.

Obecnie mam też wspaniała przyjaciółkę mieskzałam z nia przez 5lat na studiach, najpier było koleżeństwo, koleżanka ze studiów, ale potem przerodziło się to naprawde w super przyjaźń. Tyle co razem spędziliśmy czasu, nasze szalone pomysły, zwierzenia. Kończac studia także mówiłyśmy do siebie, ze wbrew wszystkiemu będziemy utrzymywac kontakt itp. Ele wyjechała do UK ja założyłam rodzine i jakos tak wyszło, że bardzo rzadko odzywamy sie do siebie, ze względu na to, że ona ma swoje zycie a ja mam swoje. gdybyśmy mieszkali blisko siebie na pewno tta więź nie zatarłaby sie jak jest obecnie teraz. Była na moim ślubie i bardzo sie cieszyłam z tego, mam ja odwiedzić w Anglii. Nie chce stracić tej przyjaźni, bo ciągle wspominam te wspaniałe czasy z nią. Ona tez pisze czesto, że wróciłaby to tamtego okresu. Bardzo bym chciała kiedyś mieszkac blisko niej.

Przyjaciół ciężko znaleźć. Szczególnie w dziesiejszych czasach...Każdy pędzi, wszystko szybko...udzie nie mają czasu na przyjaźń.. Przyjaźń trzeba pielęgnować, poświęceć jej czas, czasem nawet własnym kosztem....Niekażdego na to stać w dziesiejszych czasach...

To prawda. Czasmi dla własnej rodziny trzeba tego czasu szukać..

To prawde że przez odległoś równiez przyjaźń można stracić.. też tak straciłam.. takich fajnych ludzi.. przez telefon to już nie to  chociaz też pogadac można..

czasem traiaja sie przyjaznie,naprawde na cale zycie,mimo odleglosci

Tez racja... Zaufanie budzi się kimo wszystko, pomimo to, że wiele spraw jest przeciw.. Wystarczy czasem kilka telefonów i już wiesz, czy komuś możesz zaufać..

Myślę że jednak przez telefon troszkę trudnie jest, wolę kontakt osobisty

Prawdziwe przyjaznie trwają wiele lat.Mam przyjaciółkę z ktorą mieszkałam przez 4 lata w internacie.Spotykamy się sporadycznie i wtedy prowadzimy długie i serdeczne rozmowy do białego rana.Wysyłamy kartki świąteczne i mamy kontakt telefoniczny, a trwa to już 40 lat i trochę......

Przyjaciółka z którą siedziałam w jednej ławce przez 12 lat i mieszkała w tej samej miejscowości już nie żyje.Jej naprawdę mi brakuje.

Z przyjaciółką można porozmawiać o wszystkim.Natomiast z koleżankami dobrze jast wypić kawkę, porozmawiać na bieżące tematy, spotkać się na imieninach.Czasami trzeba się pilnowac aby czegoś nie mówić.

Wydaje mi się, że nie jest łatwo odróżnić przyjażń od koleżeństwa.

Koleżanka może wydawac się byc naszym prawdziwym przyjacielem ale nigdy tego do końca nie wiemy, dopiero jakieś wydarzenie może wystawić ją na " próbę przetrwania ";)

ja odniosę swoją wypowiedź do postu stokrotki"za co cenimy przyjaźń" z mojej wypowiedzi,którą tam zamieściłam ,mozna wyciągnąć wnioski kiedy jest przyjaźń ,a kiedy koleżeństwo.

przyjaźń-sejf sekretów-pin znają tylko dwie osoby

koleżeństwo-wspólna kawka i dyskusja na luźne tematy ,w których unikamy zwierzeń i powieżania ściśle tajnych danych :)