.....z wybrykami, nieposłuszeństwem i uporem takiego 3,5 i 4-latka. Ja wymiękam czasami. Krzyczę. Nie pomagają tłumaczenia...nastepnym razem robi tak samo. Dlaczego? otóż i zagwozdka...
Stosuje karę - stanie minutę lub 2 w kącie...Pomaga na chwilę.
Michaś nie jest typowym nieznośnym dzieckiem. Większość czasu można sie z nim sensownie dogadać. Ale jak jestem zmęczona, padam na twarz to on zwykle wtedy swoje harce odstawia. Moze to wyczuwa, ta moją nerwowość i tez sie taki staje? Ale sie rozpisałam i sama sobie odpowiedziałam:-/ Mój mężulo powiedziałby że to u mnie norma
Dziekuję za uwagę i przepraszam!
Dziekuję za uwagę i przepraszam!
. Im bardziej się czeka tym trudniej, znam to z autopsji
bunt 3-4 latka to tragiczny okres.sprawdzają naszą cierpliwość czy co?miki też ogólnie to inteligentny chłopiec,z którym się fajnie rozmawia,ale potrafi dać kopa.tłumaczenia,krzyk,straszenie,karanie nic nie pomagają albo na chwilę.kara,o której piszesz,juz u nas nie skutkuje
potrafi pyskować,gdy zwracam mu uwagę,klepnąć,krzyknąć...czasem mi wstyd
prosi o kakao a gdy podam twierdzi,że on nie chciał...przykładów można wymieniać mnóstwo.kocham tego mojego pierworodnego,ale naprawdę są momenty,w których puszczają mi nerwy...a potem mam wyrzuty sumienia,że pomyślałam o swoim dziecku jak o potworze
joasiu a jak ty dajesz radę ze swoim buntownikiem?:)
