Gdy mąż rani.... - Forum

Ja jak dochodzę do siebie?milczę,układam sobie w głowie czasami popłaczę ale zaraz potem idę porozmawiać o moich uczuciach z mężem...

Hmm...

Kazda klotnia oczyszcza atmosfere, w złosci mowimy rzeczy, ktorych potem załujemy...

Słowa bola...

Dlatego zdarza sie płacz, wyciszenie , a potem długa rozmowa...

Mąż mnie nigdy swiadomie nie ranił. Ale strasznie "głośno mówi" i ja odbieram to jak krzyki na mnie. A przy tym lubi sobie poprzeklinać. I wygląda to na kłótnię. Chociaż wcale tak nie jest. I to mnie też rani. I pomimo upływu lat nie mogę się do tego przyzwyczaić a jego wyciszyć. Więc muszę udawać, że nie słyszę jego wybuchów. 

Na szczęście nigdy nie miałam tego problemu ....

Mnie mąż nie rani i nigdy nie zranił...Jeżeli ktoś cos takiego robi to myslę,że najlepiej zapytać wprost DLACZEGO MNIE TAK TRAKTUJESZ,CO JEST TEGO POWODEM...bo powód jakiś musi być.

Ranienie to jedno. Bo zranić można nawet nieświadomie i niecelowo. Wyśmiewanie, szydzenie, krytykowanie i poniżanie to już zupełnie inna bajka.

Jestem twardą babeczką i jeżeli ktoś z kim żyję chiałby mnie w ten sposób traktować to marny jego widok.

Zgadzam się z Kasią. Nie raz poraniliśmy się z Mężem, ale tak jak Kasia napisała, często to niezamierzone rany. Natomiast nigdy żadno z nas nie szydziło z drugiego. Po prostu za bardzo się kochamy i szanujemy a to wyklucza szyderstwo czy poniżanie.

Podczas kłótni czasem dobiera się słowa w taki sposób, żeby jak najbardziej zabolały, bo najlepszą obroną jest atak. Strony w Małżeństwie zazwyczaj znają się na tyle dobrze, że wiedzą, co drugą połowę rani najbardziej i w czasie sprzeczki to wykorzystują. 

Ważna jest rozmowa po takiej "burzy" i wyjaśnienie sobie, czy naprawdę Mąż tak myśli. Natomiast poniżanie czy szydzenie to już grubsza sprawa, bo to może oznaczać brak szacunku do współmałżonka :( A to już jest przykre.

Nie wiem jak ja bym sobie poradziła w takim przypadku, bo mnie to nigdy nie dotknęło.

Mnie Łukasz nigdy nie wyśmiewa, ale zdarza mu się coś "palnąć"

I to czasem całkiem nie świadomie.....

Kłótnia kłótnią, ale nie można pozwolić sobie na takie traktowanie. Nie gódź się na to!

Nie wiem , nie znam Twojego męża. Nie wiem co na niego działa. Spróbuj "sie postawić"...

Zgadzam sie z Kasią.

I ja sie zgadzam z Kasią.

Mozna zranic, mozna w złości powiedzieć różne przykre rzeczy, ale wysmiewanie i krytykowanie bez powodu to druga sprawa.

Myślę, że w wyjątkowych sytuacjach przy bardzo długich przeprosinach mozna to wybaczyć, ale na pewno nie tolerowałabym tego na dłuzszą metę.

Moze nie wyglądam, ale nie dam sobie w kaszę dmuchać.

U nas kłótnie najczęściej wyglądaja tak, że ani jedno ani drugie nie ustępuje, ale jak powiemy oboje co nam na wątrobie leży, od razu robi sie lżej i atmosfera robi się luźniejsza.

Raz na rok zdarzy się, że to co powie Cent lub zrobi dogłębnie mnie zrani...

I pewnie vice wersa!  I chyba to normalne- dwoje ludzi żyjących blisko zna swoje słabości i wady i kiedy ciśnienie czasem w związku wybucha to zdarza się, że na chwilę tracimy z oczu to co najważniejsze i ranimy się...

Na szczęście Bozia szybko wraca rozum i uczucia;)

mąż zranić mnie niezranił 

ale nieraz z jego ust usłyszałam cos co za duzo o jedno slowo powiedział staramy sie niekłucić