stara milość nie rdzewieje.... - Forum

Polub Familie.pl na Facebooku

Poleć link znajomym

12 odp. Strona 1 z 1 Odsłon wątku: 2637

beata

Zarejestrowany: 15-04-2008 11:41 . Posty: 461 IP:

2009-09-08 22:34:05

8 września 2009 22:34 | ID: 48815

pisze ten artykuł do tych którzy korzystają z forum n_k.!!!coraz częściej obserwuję bardzo dziwne zjawisko??!!!!chcę sie z wami podzielić moja uwagą i wymienic sie doświadczeniami z innymi osobami. otórz w jaki sposób wpłynęła na was i na wasz związek obecny np małżeństwo , wiadomość o dawnej miłości tej miłości sprzed lat ?czy coś was pobudzilo ,olśniło ,a może iskierka nadzieiiiiiiiiiii?nadzieja powrotu? jakie w takiej sprawie poczyniliście kroki ?czy decyzja rozwodu ,separacji była na włosku?

1
usunięty użytkownik

2009-09-09 08:08:00

9 września 2009 08:08 | ID: 48840

na szczęście nie miałam takich sytuacji...
naiwna wiara że uczciwość coś znaczy
2
usunięty użytkownik

2009-09-09 08:30:09

9 września 2009 08:30 | ID: 48855

ja też takiej sytuacji nie miałam widziałam zdjęcia swoich "miłości" ale żadnego wrażenia na mnie nie zrobiły poprostu kocham swojego męża :)
3
usunięty użytkownik

2009-09-09 08:39:38

9 września 2009 08:39 | ID: 48860

Debris napisał 2009-09-09 08:30:09
ja też takiej sytuacji nie miałam widziałam zdjęcia swoich "miłości" ale żadnego wrażenia na mnie nie zrobiły poprostu kocham swojego męża :)
to prawda:) rozdziały dawno pozamykane i nawet nie przeszłoby mi przez mysl, żeby coś w tym kierunku działać. Poza tym to był inny rodzaj uczucia taki młodzieńczy:) Doceniam to, co mam...
4
corkaswejmamy

Zarejestrowany: 05-09-2009 14:13 . Posty: 7

2009-09-09 08:44:33

9 września 2009 08:44 | ID: 48862

:) Patrząc na tamtych, na ich życie(niestety niezbyt udane związki, tudzież małżeństwa) i porównując ich z moim mężem, z moim obecnym życiem dziękiuję Bogu, że mam ich już za sobą:):)
5
usunięty użytkownik

2009-09-09 08:54:04

9 września 2009 08:54 | ID: 48868

czasami zastanawiam się co porabiają ci moi byli, jak im się życie ułożyło, czy mają rodziny? kilka lat temu dowiedziałam się, że mój pierwszy chłopak zmiarł na białaczkę... do tej pory jak o nim myślę to kręci mis ię łezka w oku... myślę, że sentyment do Nich będę miała zawsze. w końcu to jakiś kawałek mojego życia. ale tylko sentyment :)
naiwna wiara że uczciwość coś znaczy
6
Isiunia

Zarejestrowany: 13-03-2008 16:28 . Posty: 1733

2009-09-09 08:58:45

9 września 2009 08:58 | ID: 48874

na pewno jakis sentyment jest, ale nie w kontekscie tego, ze chcialoby sie z tym kims, drugim byc. Jesli wspomnienia są fajne, to wlasnie to jest najfajniesza rzecz, posmiac sie z tego mozna. Mysle, ze jednak stara milosc rdzewieje, a pozostaja wspomnienia, ktore z czasem bardzo koloryzujemy:)
7
usunięty użytkownik

2009-09-09 09:11:07

9 września 2009 09:11 | ID: 48881

na to jaki mamy stosunek do minionych miłości na pewno ma wpływ to, jak nam ulożyło sie życie osobiste...Często słyszy się, że ktoś żałuje rozstania, że gdyby mógł cofnąłby czas...Jeśli sami jestesmy szczęśliwi nie tęsknimy maniakalnie do takich powrotów. Jesli są fajne wspomnienia nie jest rzeczą złą wspominać...Ja mam fajne na szczęście:)
8
usunięty użytkownik

2009-09-09 09:19:54

9 września 2009 09:19 | ID: 48884

On po rozwodzie, mieszka u nas. Ona po rozwodzie, mieszka w Stanach. Kiedyś, w młodości, byli razem. Teraz nawiązali kontakt przez n-k. On wziął urlop od codzienności i wyjechał do niej na dwa miesiące. Wrócił, bo tu ma wszystko - dom, firmę. Wszyscy się zastanawiają, czy życie dopisze dalszy ciąg tej historii.
9
usunięty użytkownik

2009-09-09 09:34:38

9 września 2009 09:34 | ID: 48898

też znam taką sytuację, kiedy oboje po rozwodzie związali się razem...Chyba czekali na siebie jednak w życiu...
10
Bartt

Zarejestrowany: 06-05-2009 22:23 . Posty: 5452

2009-09-09 09:34:55

9 września 2009 09:34 | ID: 48899

Czasem lubię zobaczyć, co dzieje się u dawnych, bliskich osób... nie powiem, momentami pojawia się takie uczucie " co by było gdyby..." ;) Ale to tylko momenty. A tak to cieszę się ich szczęściem. W sumie fajnie zobaczyć, jak ludzie się zmieniają, swoje poglądy, styl. Czasem śmiesznie to wygląda. :-)
Polityczna poprawność wyżera mózg!!
11
aśka r

Zarejestrowany: 31-03-2009 15:19 . Posty: 3249

2009-09-09 10:41:00

9 września 2009 10:41 | ID: 48919

Właściwei to nie wiem od czego zacząć. W moim przypadku było tak: jak zginął mój mąż to przez długi czas każdego faceta, który cokolwiek do mnie zagadał porównywałam z mężem i zawsze mąż wygrywał ciężko mi było., Chociaż, nie wiem skąd, krótko po jego śmierci przemknęła mi myśl, że ktoś pewnie w tym samym czasie został sam po to by kiedyś być ze mną. Chyba jak ktoś wierzy w znaki od Boga to może był taki znak. Potem po drodze były jakieś nieudane próby i tak gdzieś dwa lata po jego śmierci spotkałam mojego pierwszego chłopaka właściwie widzieliśmy się chwilę i nic tylko wymieniliśmy się numerami i czasem pisaliśmy sobie takie tam nieznaczące smsy. Dopiero po roku od tego spotkania zadzwonił do mnie i zapytał czy możemy się spotkać i umówiliśmy się na kawę. No i tak tą kawę pijemy razem do dziś i w towarzystwie mojej córki Ani i naszej córeczki Dominisi. Dodam również, że w tym samym roku co zginął mój mąż on rozstał się ze swoją żoną co prawda rozwód i wszystkie formalności potrwały ale faktem jest że oboje zostaliśmy sami po to żeby teraz być razem.
12
usunięty użytkownik

2009-09-09 10:47:59

9 września 2009 10:47 | ID: 48921

aśka r napisał 2009-09-09 10:41:00
Właściwei to nie wiem od czego zacząć. W moim przypadku było tak: jak zginął mój mąż to przez długi czas każdego faceta, który cokolwiek do mnie zagadał porównywałam z mężem i zawsze mąż wygrywał ciężko mi było., Chociaż, nie wiem skąd, krótko po jego śmierci przemknęła mi myśl, że ktoś pewnie w tym samym czasie został sam po to by kiedyś być ze mną. Chyba jak ktoś wierzy w znaki od Boga to może był taki znak. Potem po drodze były jakieś nieudane próby i tak gdzieś dwa lata po jego śmierci spotkałam mojego pierwszego chłopaka właściwie widzieliśmy się chwilę i nic tylko wymieniliśmy się numerami i czasem pisaliśmy sobie takie tam nieznaczące smsy. Dopiero po roku od tego spotkania zadzwonił do mnie i zapytał czy możemy się spotkać i umówiliśmy się na kawę. No i tak tą kawę pijemy razem do dziś i w towarzystwie mojej córki Ani i naszej córeczki Dominisi. Dodam również, że w tym samym roku co zginął mój mąż on rozstał się ze swoją żoną co prawda rozwód i wszystkie formalności potrwały ale faktem jest że oboje zostaliśmy sami po to żeby teraz być razem.
Nic na tym świecie nie dzieje się bez przyczyny albo przypadkiem...

Mój adres e-mail
Hasło
Zapamiętaj mnie	Zaznacz jeśli chcesz logować się automatycznie

stara milość nie rdzewieje.... - Forum

Wątek: stara milość nie rdzewieje....