Stół - centrum życia rodzinnego? - Forum

Polub Familie.pl na Facebooku

Poleć link znajomym

25 odp. Strona 1 z 2 Odsłon wątku: 4734

usunięty użytkownik

2010-08-01 12:28:26

1 sierpnia 2010 12:28 | ID: 263126

Zgadzacie się ze stwierdzeniem, że "Stół nas zbliża, buduje więzi. Zasiadanie do posiłków jest momentem jednoczenia się rodziny, daje poczucie bezpieczeństwa (...)" ? Czy dla Was wspólne posiłki są ważne? Celebrujecie rodzinne śnaidania, obiady, kolacje? Uważacie, ze mają one wpływ na poczucie wspólnoty w rodzinie?

<- 1 2 ->

1
monaaa71

Zarejestrowany: 28-01-2009 08:46 . Posty: 28735

2010-08-01 12:31:44

1 sierpnia 2010 12:31 | ID: 263127

na tygodniu nie dajemy rady jadać wspólnie śniadań i kolacji. z obiadami bywa różnie.natomiast nadrabiamy w weekendy,jesli mąż nie pracuje. lubię te chwile...
serduszka małe dwa...
2
usunięty użytkownik

2010-08-01 12:31:58

1 sierpnia 2010 12:31 | ID: 263128

Stół był najważniejszym zakupem w naszych planach związanych z urządzaniem mieszkania - postanowilismy go mieć i tego postanowienia dotrzymalisśmy. Każdy posiłek jaki jemy jest obowiązkowo przy stole i całą rodziną. W ogóle nie lubię jeść sama i nawet jeżeli umieram z głodu to czekam na chłopaków :)))
Mój mężczyzna nr 2
3
kasia89tn

Zarejestrowany: 06-12-2009 20:26 . Posty: 288

2010-08-01 12:57:30

1 sierpnia 2010 12:57 | ID: 263139

My jemy wspólnie tylko obiady. A to dlatego, że mój synek śniadania jada w przedszkolu, a moja mama śpi jeszcze kiedy my wychodzimy z domu. Co do kolacji - u nas je ją tylko Mateusz (bo ja jestem wiecznie na diecie). Dlatego tak bardzo walczę o te wspólne obiady i nie ma wymówki, że ktoś chce jeść sam przed telewizorem czy o innej godzinie niż reszta. Wśród moich znajomych centrum życia stanowi w domu jednak telewizor. Przed nim się je, przymuje gości. Smutne to i nie do końca takie rodzinne...
Jeśli ktoś ma konto na Facebooku i chciałby mi pomóc w konkursie - proszę o PW. Wystarczy oddanie głosu na zdjęcie mojego synka
4
usunięty użytkownik

2010-08-01 13:19:50

1 sierpnia 2010 13:19 | ID: 263152

A u nas to jednak różnie z tym bywa... Trudno mi zebrać nas razem przy stole. Najczęściej udaje się to przy obiadach, ale to co drugi tydzień, bo wtedy mąż ma wolne, a tak pracuje od rana do wieczora... Pamietam, ze w moim rodzinnym domu staralismy się jadać wspólnie i to były fajne, rodzinne chwile. Zastanawiam się, dlaczego ta tradycja zanika i ludzie nie przywiązują juz do tego takiej wagi, jak kiedyś? Znowu wszystko na karb wiecznej gonitwy??? Tak, jak napisała Kasia:
Wśród moich znajomych centrum życia stanowi w domu jednak telewizor. Przed nim się je, przymuje gości. Smutne to i nie do końca takie rodzinne...
5
Isabelle

Zarejestrowany: 03-07-2009 19:42 . Posty: 21159

2010-08-01 13:24:31

1 sierpnia 2010 13:24 | ID: 263154

U nas obiady wspólni ( o ile Michaś nie ucieknie nam na bajkę). Jak był młodszy to zawsze jadaliśmy wspólnie. Teraz ma własn e zdanie i trzeba go namawiać do współnego zjedzenia obiadu:-/ Ale starmy się egzekwować. Śniadania oddzielnie, kolację o różnych porach jak kto lubi.
Słońce wstało zwariowało...
6
usunięty użytkownik

2010-08-01 13:25:35

1 sierpnia 2010 13:25 | ID: 263155

Obiady zazwyczaj jemy wspólnie. Czekamy na tatuśka i zasiadamy przy stole. Czasem zdarzy się, że małżonek ma popołudnie i wraca wieczorem, więc wtedy już nie czekamy, ale to sporadyczne jest .

Reszta posiłków różnie.
Nie bój się cieni. One świadczą o tym, że gdzieś znajduje się światło...
7
Paja

Zarejestrowany: 14-07-2010 11:46 . Posty: 111

2010-08-01 13:27:09

1 sierpnia 2010 13:27 | ID: 263156

Dla mnie stół to najważniejszy mebel w domu. czemu ? bo w rodzinnym domu do stołu zasiadamy całą rodziną tylko na święta i gdy zdarzyło mi się u swojej dziewczyny zjeść przez weekend śniadanie, obiad i kolacje to starsznie jej zazdrosciłem tego. W moim domu stół być musi, może nie być łóżka, ale stół być musi !
8
usunięty użytkownik

2010-08-01 13:30:13

1 sierpnia 2010 13:30 | ID: 263162

Tylko sniadania różnie... Ale obiady i kolacje - razem... A w dni wolne to już tradycja święta [łącznie ze śniadaniem]... Lubimy te wspólne posiłki... Zawsze wtedy opowiadamy co się w ciągu dnia wydarzyło... Dzielimy się różnymi sprawami... No i tak się nam rodzinnie siedzi... I widzę, że dobrze na tę naszą małą wspólnotę to wpływa...
Mądrość przychodzi wraz z wiekiem... Oby to nie było wieko od trumny... ;)
9
usunięty użytkownik

2010-08-01 13:45:12

1 sierpnia 2010 13:45 | ID: 263175

jagienka napisał 2010-08-01 13:30:13
Tylko sniadania różnie... Ale obiady i kolacje - razem... A w dni wolne to już tradycja święta [łącznie ze śniadaniem]... Lubimy te wspólne posiłki... Zawsze wtedy opowiadamy co się w ciągu dnia wydarzyło... Dzielimy się różnymi sprawami... No i tak się nam rodzinnie siedzi... I widzę, że dobrze na tę naszą małą wspólnotę to wpływa...
Tak mie się marzy, ze jak będę juz na swoim, stół też będzie pełnił tak ważną rolę w naszej rodzinie... Bo teraz to się nawet nie mieścimy wszyscy przy małym kuchennym stoliku...
10
oliwka

Zarejestrowany: 19-04-2008 00:57 . Posty: 161880

2010-08-10 16:22:58

10 sierpnia 2010 16:22 | ID: 269041

W "salonie" u nas stoi duży stół z 6-ioma krzesłami i pełni ważną rolę kiedy większość rodzinki się zjeżdża. Przy nim wtedy wspólnie jemy, biesiadujemy i oczywiście prowadzimy rodzinne pogawędki
11
ducinaltum

Zarejestrowany: 10-12-2009 23:12 . Posty: 1300

2010-08-10 18:35:34

10 sierpnia 2010 18:35 | ID: 269105

zgadzam się z tym stwierdzeniem!!! Wspólne posiłki pomagają budować więzi, uczą rozmawiania ze sobą (o ile wyłączy się wtedy lub wyniesie telewizor!).

Dla mnie wspólne posiłki są bardzo ważne, gdziekolwiek jestem.

W domu nie nauczono mnie wspólnego konsumowania posiłków, zasiadania razem do stołu. Wspólnie przy stole siadaliśmy tylko z okazji świąt, imienin, ważnych wydarzeń. Mamy duży dom - każdy brał talerz z jedzeniem i szedł do własnego kąta. Najgorsze z możliwych rozwiązań. Pośpiech niczego nie tłumaczy.

Na wyjazdach wakacyjnych, rekolekcyjnych, odwiedzając inne rodziny - uczyłam się celebrowania posiłków, radowania się sobą, rozmawiania przy stole. Na początku było to trudne - ale potem, kurczę, niesamowite były te posiłki!

Mniej ważne było nawet to, co się je, jak podane - ważne, że razem. A jeśli doda się do tego wspólne nakrywanie do stołu, przygotowywanie posiłku czy zmywanie potem - nie sądziłam, że to może być takie wspaniałe. Możesz jeść tylko chleb z dżemem - ale jesz ze wspólnotą ważnych dla ciebie osób. Jesteście wtedy dla siebie, dzielicie się sobą.

Jakiś czas temu w rodzinnym domu zrobiliśmy jadalnię. Nie ma tam żadnego telewizora, który by jakoś zabijał czas, zagłuszał. Gdy teraz ja i mój brat przyjeżdżamy do rodziców, posiłki jemy razem. Może to tęsknota zrobiła swoje, jesteśmy w domu średnio raz na miesiąc. Ale początki nie były łatwe - niezręczna cisza, o czym mamy ze sobą rozmawiać.

Wspólnota stołu jednoczy i daje temu, kto przy niej wzrasta: oparcie, bezpieczeństwo, pragnienie przebywania z drugim człowiekiem, uczy otwartości i dzielenia się tym, co mamy.

Nie chcę, by moje dzieci musiały uczyć się tego poza domem.
12
usunięty użytkownik

2010-08-10 19:19:48

10 sierpnia 2010 19:19 | ID: 269133

Staramy się jadać razem. Jednak jest to uzależnione od zmian Męża w pracy.
2%blokersSz
13
usunięty użytkownik

2010-08-10 19:22:13

10 sierpnia 2010 19:22 | ID: 269136

ducinaltum napisał 2010-08-10 18:35:34
zgadzam się z tym stwierdzeniem!!! Wspólne posiłki pomagają budować więzi, uczą rozmawiania ze sobą (o ile wyłączy się wtedy lub wyniesie telewizor!).

Dla mnie wspólne posiłki są bardzo ważne, gdziekolwiek jestem.

W domu nie nauczono mnie wspólnego konsumowania posiłków, zasiadania razem do stołu. Wspólnie przy stole siadaliśmy tylko z okazji świąt, imienin, ważnych wydarzeń. Mamy duży dom - każdy brał talerz z jedzeniem i szedł do własnego kąta. Najgorsze z możliwych rozwiązań. Pośpiech niczego nie tłumaczy.

Na wyjazdach wakacyjnych, rekolekcyjnych, odwiedzając inne rodziny - uczyłam się celebrowania posiłków, radowania się sobą, rozmawiania przy stole. Na początku było to trudne - ale potem, kurczę, niesamowite były te posiłki!

Mniej ważne było nawet to, co się je, jak podane - ważne, że razem. A jeśli doda się do tego wspólne nakrywanie do stołu, przygotowywanie posiłku czy zmywanie potem - nie sądziłam, że to może być takie wspaniałe. Możesz jeść tylko chleb z dżemem - ale jesz ze wspólnotą ważnych dla ciebie osób. Jesteście wtedy dla siebie, dzielicie się sobą.

Jakiś czas temu w rodzinnym domu zrobiliśmy jadalnię. Nie ma tam żadnego telewizora, który by jakoś zabijał czas, zagłuszał. Gdy teraz ja i mój brat przyjeżdżamy do rodziców, posiłki jemy razem. Może to tęsknota zrobiła swoje, jesteśmy w domu średnio raz na miesiąc. Ale początki nie były łatwe - niezręczna cisza, o czym mamy ze sobą rozmawiać.

Wspólnota stołu jednoczy i daje temu, kto przy niej wzrasta: oparcie, bezpieczeństwo, pragnienie przebywania z drugim człowiekiem, uczy otwartości i dzielenia się tym, co mamy.

Nie chcę, by moje dzieci musiały uczyć się tego poza domem.

Ducinaltum to ważne, aby dzieci wyniosły ten zwyczaj z domu... Ja tez chciałabym, aby loja córka się tego nauczyła i przekazała swoim dzieciom... W dzisiejszych czasach tak trudno o trdaycje, o czas, o spokojna rozmowę... Trzeba to pielegnować.
14
usunięty użytkownik

2010-08-10 22:21:12

10 sierpnia 2010 22:21 | ID: 269307

U nas stół jest zdecydowanie najważniejszym meblem. Zawsze jadamy wspólnie zarówno śniadania, obiady jak i kolacje. Nie ma mowy o samotnym posiłku. Gdy T. ma wrócić później z pracy, czekam na niego pomimo tego, że kiszki mi marsza grają w żołądku. A telewizor obowiązkowo wyłączony. Nie wyobrażam sobie posiłku przy włączonym tv. U mojego chrzestnego niestety całe życie toczy się wokół tv. Gdy ich odwiedzamy to siedzą przez szklanym ekranem, patrzą się w niego i z nami rozmawiają. Czuję się wtedy bardzo ignorowana.
http://www.zabawna-kraina.pl
15
usunięty użytkownik

2010-08-11 10:21:49

11 sierpnia 2010 10:21 | ID: 269463

coccodrillo napisał 2010-08-10 22:21:12
U nas stół jest zdecydowanie najważniejszym meblem. Zawsze jadamy wspólnie zarówno śniadania, obiady jak i kolacje. Nie ma mowy o samotnym posiłku. Gdy T. ma wrócić później z pracy, czekam na niego pomimo tego, że kiszki mi marsza grają w żołądku. A telewizor obowiązkowo wyłączony. Nie wyobrażam sobie posiłku przy włączonym tv. U mojego chrzestnego niestety całe życie toczy się wokół tv. Gdy ich odwiedzamy to siedzą przez szklanym ekranem, patrzą się w niego i z nami rozmawiają. Czuję się wtedy bardzo ignorowana.
Niestety telewizor w wielu domach zastapi stó w jego najwazniejszej roli...
16
oliwka

Zarejestrowany: 19-04-2008 00:57 . Posty: 161880

2010-08-11 10:25:50

11 sierpnia 2010 10:25 | ID: 269465

Mama Julki napisał 2010-08-11 10:21:49
coccodrillo napisał 2010-08-10 22:21:12
U nas stół jest zdecydowanie najważniejszym meblem. Zawsze jadamy wspólnie zarówno śniadania, obiady jak i kolacje. Nie ma mowy o samotnym posiłku. Gdy T. ma wrócić później z pracy, czekam na niego pomimo tego, że kiszki mi marsza grają w żołądku. A telewizor obowiązkowo wyłączony. Nie wyobrażam sobie posiłku przy włączonym tv. U mojego chrzestnego niestety całe życie toczy się wokół tv. Gdy ich odwiedzamy to siedzą przez szklanym ekranem, patrzą się w niego i z nami rozmawiają. Czuję się wtedy bardzo ignorowana.
Niestety telewizor w wielu domach zastapi stó w jego najwazniejszej roli...
Niestety to prawda....
17
usunięty użytkownik

2010-08-11 10:38:50

11 sierpnia 2010 10:38 | ID: 269479

Napewno warto jeść razem posiłki. U mnie przeważnie jest to obiad, a w wekend jeszcze śniadanie, bo z kolacją jest różnie.
18
Stokrotka

Zarejestrowany: 28-04-2009 15:58 . Posty: 66136

2010-08-13 12:18:26

13 sierpnia 2010 12:18 | ID: 271110

oliwka napisał 2010-08-10 16:22:58
W "salonie" u nas stoi duży stół z 6-ioma krzesłami i pełni ważną rolę kiedy większość rodzinki się zjeżdża. Przy nim wtedy wspólnie jemy, biesiadujemy i oczywiście prowadzimy rodzinne pogawędki
Też tak mam, i stwersdziłam że jednak ten mój stół jest stanowczo za mały! Także do nowego domku kupuję dużo większy a ten powędruje do kuchni...
19
usunięty użytkownik

2010-08-13 13:06:21

13 sierpnia 2010 13:06 | ID: 271143

Stokrotka napisał 2010-08-13 12:18:26
oliwka napisał 2010-08-10 16:22:58
W "salonie" u nas stoi duży stół z 6-ioma krzesłami i pełni ważną rolę kiedy większość rodzinki się zjeżdża. Przy nim wtedy wspólnie jemy, biesiadujemy i oczywiście prowadzimy rodzinne pogawędki
Też tak mam, i stwersdziłam że jednak ten mój stół jest stanowczo za mały! Także do nowego domku kupuję dużo większy a ten powędruje do kuchni...
Niedawno kupowaliśmy stół do salonu. Jak policzyłam ile osób jest w podstawowym składzie rodziny (czyli tylko rodzice i rodzeństwo) to wyszło mi 11 osób plus 2 dzieci. Z czego 8 spotyka się bardzo często. Tak więc wybraliśmy stół ośmioosobowy z możliwością rozłożenia dla 12 osób. I na razie sprawdza się rewelacyjnie.
http://www.zabawna-kraina.pl
20
Guśka

Zarejestrowany: 10-01-2010 15:35 . Posty: 7481

2010-08-13 13:11:50

13 sierpnia 2010 13:11 | ID: 271148

U nas podobnie jak u Kasi to był najważniejszy zakup w domu. W moim rodzinnym domu nie było stołu i nasz relacje się rozjechały. Każdy zajmował się sobą. Dlatego jak tylko jest możliwość to jadamy razem...celebrujemy nasze posiłki...wtedy mamy czas na rozmowę...na wymianę poglądów...na planowanie najbliższej przyszłości...;-)

<- 1 2 ->

Mój adres e-mail
Hasło
Zapamiętaj mnie	Zaznacz jeśli chcesz logować się automatycznie

Stół - centrum życia rodzinnego? - Forum

Wątek: Stół - centrum życia rodzinnego?