Rogale marcińskie - Forum

Będę polowała na takie rogale w Opolu, wyglądają obłędnie:)

Wyglądają jakby były z ciasta francuskiego albo półfrancuskiego, czyli na pewno by mi smakowały :) Aż ślinotoku dostałam.

U nas akurat trudno 10 listopada kupić w cukierni coś innego niż rogale...

Pisałem o tym rok temu, tutaj

Oj one wygladaja po prostu cudownie,az mi sie zachcialo.

A ja tradycyjnie na I listopada kupuje obwazanki, nie wiem czemu kupuje je co roku na cmenatrzu(przed wejsciem) i tylko tego dnia smakuja mi one jak nigdy. To juz taka moja tradycja:D

Jadłam kilka razy - rewelacja!

Bardzo syte, słodkie, nadzienie jedyne w swoim rodzaju:) 

 

Jadłam , gdy Ola studiowała w Poznaniu. I tam były takie "prawdziwe" . dużo bialego maku, lukru i orzechów. Pychota. U nas w Olsztynie u Dąbkowskiego też kupowałam. Ale coś w nich jest innego. Może po prostu brak tradycji?

Czyli wiem już u kogo zamówić przesyłkę 

Raz w życiu jadłam. W tym roku przymierzamy się do zamówienia przez internet z dostawą do domu.

Jadłam, jak mieszkałam w Poznaniu. Pychota;)

Bardzo dobre, ale przeżyc też bez nich mogę:)

chyba nie jadłam

Są przepyszne:):]

Najlepsze są u nas w Poznaniu. Prawdziwy rogal jest bardzo ciężki, trochę kosztuje, ale warto. Na dworcu PKP można kupić przepyszne, gdyby ktoś przejeżdżał to warto zajrzeć do cukierni na dworcu.

Co roku się nimi objadam. Robione są z ciasta półfrancuskiego, nadziewane białym makiem z orzechami. Poezja smaku. Wg mojej oceny najlepsze w cukierni Elitte w Poznaniu, a jeśli dostanie się jeszcze ciepłe to ..... można je jeść i jeść. Goraco polecam!

Sa super , w tym roku też mialam być ale Patryk w szpitalu i nie możemy jechać , ale syn obiecał przywieść

Nigdy nie jadłam.

koniecznie spróbuj.....

Pierwsze słyszę o takich rogalach.Nigdy ich nie jadłam,ale wyglądają apetycznie.

Trochę o historii rogali:

Tradycja wypieku rogali świętomarcińskich

Tradycja wypieku rogali świętomarcińskich w Poznaniu sięga 1891 roku. Gdy zbliżał się dzień św. Marcina (11 listopada), ówczesny proboszcz poznańskiej parafii pod wezwaniem św. Marcina, ks. Jan Lewicki, zaapelował do wiernych, aby - wzorem patrona - zrobili coś dla biednych. Józef Melzer, jeden z poznańskich cukierników, odpowiadając na apel proboszcza, upiekł trzy blachy rogali i przyniósł pod kościół. W następnych latach dołączyli do niego inni, aby każdy mógł w ten dzień najeść się do syta. Bogatsi poznaniacy kupowali smakołyk, a biedni otrzymywali go za darmo. Zwyczaj wypieku w 1901 przejęło Stowarzyszenie Cukierników. A po I wojnie światowej do tradycji obdarowywania ubogich powrócił Franciszek Rączyński, natomiast tuż po II wojnie światowej przed zapomnieniem rogala uratował Zygmunt Wasiński. Tradycja wypiekania rogali świętomarcińskich na dzień 11 listopada przetrwała w Poznaniu do dziś. W tym dniu poznaniacy zjadają go kilkaset ton.

Powstaniu rogala towarzyszy legenda: Dawno, dawno temu wyśnił go jeden z poznańskich piekarzy. Ujrzał on we śnie świętego Marcina jadącego na koniu, podniósł zgubioną przez jego konia podkowę i postanowił, że będzie piekł ciasto w takim kształcie.

Certyfikacja rogali świętomarcińskich

Od 19 listopada 2008 r. tradycyjnie wypiekany poznański rogal świętomarciński może poszczycić się unijnym znakiem geograficznym, od tego momentu weszło bowiem w życie unijne rozporządzenie nadające rogalowi certyfikat "Produktu o Chronionej Nazwie Pochodzenia w Unii Europejskiej". Tym samym trafił na prestiżową listę regionalnych specjałów, które powstają z lokalnych surowców, według oryginalnych przepisów i zgodnie z ekologią.

W praktyce oznacza to, że prawdziwy rogal świętomarciński jest wypiekany tylko w Poznaniu i w wyznaczonych powiatach Wielkopolski. Poza tym rejonem nikt nie może używać tej nazwy.

Od kilku lat, dla zachowania wyjątkowego i niepowtarzalnego smaku rogali świętomarcińskich, stosuje się proces potwierdzania ich jakości. Aby cukiernia mogła określać swoje rogale mianem "Rogala Świętomarcińskiego", musi otrzymać Potwierdzenie Prawa do wytwarzania Produktu Regionalnego chronionego Prawem Unii Europejskiej (uzyskać numerowane Świadectwo Jakości Handlowej), posiada prawo do posługiwania się europejską marką Produktu Regionalnego. Oryginalnych rogali szukać należy więc w miejscach, które uzyskały takie prawo i posiadają tego symboliczne potwierdzenie.

źródło: http://www.poznan.pl/mim/public/swmarcin/pages.html?id=221&ch=8987&p=8992&instance=1017&lang=pl&lhs=swmarcin&rhs=publications

I jeszcze kilka zdjęć, takich prawdziwych poznańskich rogali:

Teraz to i ja apetytu nabrałam a tak daleko od nas do Poznania. .. jakby takie jeszcze ciepłe...mmmmm i te nadzionko...