Apetyt rośnie w miarę jedzenia? - Forum

No cóż...przecież chodzi o to by iść do przodu a nie cofać się:) Skoro jest szansa na rozwój dlaczego jej nie wykorzystać i nie pragnąć więcej?

Zastój mnie osobiście przytłacza! Muszę mieć cele - nawet odległe - i nie naywam ich apetytem;)

Lubię planować, wymyslać itp...

Czerp życie pełnymi garściami
Zachłannie do siebie je garnij
Chłoń każde wrażenie jak gąbka
I wciąż więcej i więcej pragnij
Nie trać już więcej czasu
Nie wolno Ci chwili zmarnować
Każdy uśmiech, dobre słowo
Bierz, choćby po to by je schować
Wydostań z życia wszystko
Odbierz każde wrażenie
Smakuj każdą chwilę
I realizuj każde marzenie
Tego wszystkiego co już dostałaś
Pilnuj i broń całą sobą.

Bardzo madry wierszyk Kasiella:)

A nie macie czasami wrażenie, ze oczekujecie od zycia zbyt wiele? Że to przerost ambicji? Brak pokory?

Nie.

Kto nie idzie do przodu - cofa się.

Nalezy od życia oczekiwać coraz więcej i dziekować za to co się ma.

dzięki temu powstała cywilizacja

Więc każdy - nawet ten z willa z basenem i milionami na koncie - powinien chcieć wiecej? To juz nie jest zachłannosć?

Człowiek im więcej ma tym bardziej jest zachłanny i chciałby mieć więcej,więcej,więcej,coraz więcej....

Nie wiem. Ja nie mam willi, ale oczekuje od zycia jeszcze więcej, dziekując za to co mam.

Ja mam taką wadę, że chcę szybko i dużo. Irytuje mnie dążenie małymi kroczkami. 

Jak postanowiliśmy się przeprowadzić to się wściekałam, że nie odrazu znalazłam mieszkanie. Nawet jak zaszłam w ciąże to się wściekałam, że muszę czekać 9 miesięcy.

Ale faktycznie trzeba iść na przód cały czas, czerpać od życia ile się da. 

Normalnie jakbym ja założyła ten wątek - jest taki do mnie podobny/do mojego sposobu myślenia... 

Mamo Julki, to uczucie będzie coraz silniejsze, im dłużej będzie "siedzieć" w domu ;)

Człowiek musi do czegoś dążyć bo zwariuje...

A to coś więcej to dla każdego pewnie oznacza coś innego.

Nigdy tak nie pomyślałam ;)

bo niby dlaczego inni mogą a ja nie?

To coś wiecej to nie musi być pieniadz 

Przerost ambicji raczej nie, ja mam tak, że planuje, planuje a i tak powiedzmy 1/10 z tych planów wychodzi, ale zawsze coś

Racja, mi też się wydaje, że apetyt rośnie w miarę jedzenia i nie chodzi tu tylko o pieniądze.Dużo planuję, chociaż ostatni rok nauczył mnie, że to nie ma sensu, bo nie wiadomo co będzie jutro!

Hmmm, mysle ze rosnie...

Zawsze znajdziemy cos, jakis cel chociazby, do ktorego zrealizowania dazymy.

Nie wyobrazam sobie, nie stawiac sobie nowych celow... i zyc po prostu tak jak jest... i juz na zasadzie: Wszystko co chciałam mam, wszystko co sobie załozyłam- osiagnełam...

Nie mowie w tym momencie o pieniadzach, aczkolwiek nie ma sie co oszukiwac, chcielibysmy wiecej...

U mnie od kilku lat dużo sie dzieje. Niekoniecznie były to rzeczy pozytywne. I uwierzcie, marzyłam wtedy o stagnacji, żeby juz nic sie nie działo i nie zmieniało, bo byłam juz tym zmęczona. Nic z tego, przyszedł czas na kolejne zmiany. Tym razem pozytywne. im wiecej sie wokół mnie dzieje, tym wiecej moge i chcę zrobić. Takze chyba coś w tym jest, że "apetyt rosnie w miarę jedzenia" :)

bywam niecierpliwa. lubię planować,rozmyślać co,kiedy,gdzie. jeśli pod rząd dzieje się sporo dobrego normalne jest,że liczymy na więcej

Widzisz Justynko, mamy cos wspólnego:)

I ze wszystkim, co napisałaś, przyznaje Ci rację.

Jak Alinka mi na blogu napisała jestem przeraźliwie ostrożna (to przeraźliwie to już mój dopisek!) i przez to marnuje wiele szans.

Czuję jednak, ze coś duzego i dobrego wisi w powietrzu...:)))

My, Raki, mamy ponoć wyjatkową intuicję i ona mnie jeszcze nigdy nie zawiodła...

Nawet ten z willą ma prawo pragnąć więcej. Warunek jest jeden , jeśli nie są to czysto egoistyczne pobodki, jesli doszedl do tego sam i jesli nikt inny przez to nie cierpi, to moim zdaniem wsyztsko jest ok!!

Ja też co dnia pragnę od zycia więcej...więcej...więcej
raz są to drobiazgi, małe szczególiki innym razem wielkie osiągnięcia ale jeśli dzięki temu się rozwijam to to mnie cieszy.

Lubię planować, stawiać sobie cele, czasami wręcz wyzwania, nie wszstko się na pewno udaje, ale nich uda się choć mała część to zawsze będzie powodem do dumy.