We Wrocławiu pierwsza komunia już w przedszkolu. Jest instrukcja arcybiskupa, jak przygotować dzieci. - Forum

W jednych opóźniają w innych przyśpieszają cyrk, dopiero będzie zamieszanie. a wiekszośc ludzi dzieci do komunii do puszcza dla zasady nie wpajając wiary.

Ja sobie tego nie wyobrażam żeby taki pięciolatek szedł do komunii.
Dla takiego dziecka nie będzie ważna uroczystość,tylko prezenty.

Nie wiem jaki to ma sens. Człowiek nawet w drugiej klasie nie za bardzo zdaje sobie sprawę..

Ja tez sobie nie wyobrażam takie dziecko nie zna powagi sytuacji. Totalna bzdura. Na szczęście nasz starszy syn idzie teraz w 2 klasie, ciekawe co młodszego spotka.

Jeżeli uważasz, że Twoje dziecko nie dorosło, to nie pójdzie, ale nie oceniajmy innych przypadków tak ogólnie. To właśnie dla ośmiolatków prezenty odgrywają większą rolę. Wynika to z rozwoju dziecka i jego uspołeczniania, jak też porównywania się z rówieśnikami. Młodsze zapewne też liczy na jakiś bonus, ale nie na taką skalę, żeby przebić innych.

Dzieci dojrzewają do tego Sakramentu w różnym wieku i według mnie to dobry pomysł, by przystępowanie do niego nie odbywało się "taśmowo". Podobne zdanie mam co do Bierzmowania. Może i tu jakieś zmiany zajdą, bo jak zaobserwowałam, jeśli dziecko się nie postawi po prostu nie wchodząc do kościoła, to je do Bierzmowania dopuszczają, a gdzie dojrzałość???

Chore to i brak słów... 

Czemu chore? Może jakieś argumenty?

W latach 50-tych XX wieku była to norma. Ja byłam u wczesnej komunii w wieku 7 lat. A podobno wspólczesne dzieci są takie mądre. Oczywiście to był wybór dziecka i rodziców. Ponieważ bardzo chorowałam wybrano taką możliwość. Nie pamiętam co wtedy myślałam ale na pewno nie oczekiwałam prezentów, bo takowych nie było. Pamiętam, że katechizmu uczyła mnie starsza siostra a ówczesny proboszcz "przeegzaminował" mnie dokładnie. Oczywiście wg ówczsnego programu i nie uważam aby był to dla mnie jakiś stres. Nie mogłam się doczekać tej uroczystości. Przystępowało się indywidualnie, czasami były to 2-3 osoby. Nie wiem kiedy tego zaniechano. Przy końcu III klasy było przyjęcie do tzw.uroczystej Komuni świętej. Wtedy były skromne przyjęcia, najbliżsi ok 20 osób. A prezenty: Od chrzestnego obraz naszej Matki Boskiej (do dziś wisi nad moim łóżkiem), od chrzestnej (która wyjechała do Anglii) pióro PARKER, którym pisałam maturę. Od rodziców zegarek. Pewnie były książki,bo każdy wiedział, że lubię czytać i słodycze. Dobrze byłoby wrócić do tamtych obyczajów. 

Ja przyjęłam I Komunię w wieku 6 lat. Była nas grupa (ok 30 dzieciaków). Przygotowywała nas siostra, rodzice chodzili z nami na religię. Byliśmy dobrze przygotowani na spotkanie z Panem Jezusem (bo tak to siostra nazywała). Mieliśmy wszyscy takie same szaty, wianki z mirtu. Moja Mama mówi, że bardzo ładnie przeżywałam ten dzień, a prezenty nie miały dla mnie większego znaczenia.

Gdy moja klasa przystępowała do I Komunii (drugoklasiści), to pamiętam, że koleżanki chwaliły się, jakie będą miały sukienki, jakie buty i fryzury, a po Komunii jakie prezenty dostały. Było to zupełnie inne podejście. Ja na tym skorzystałam (pamiętam do dziś), cieszyłam się, że mam luźniejszy tydzień w szkole :)

Najważniejsze to podejście Rodziców do tego święta. To w jaki sposób przedstawią dziecku to wydarzenie. Przy maluchu 5 / 6 letnim trzeba pewnie poświęcić więcej czasu.