ZAUROCZENIE CZY OBSESJA ? - Forum

Ja myślę, że powinnaś spotkać się z nim, porozmawiać, wytłumaczyć mu, że nie chcesz aby coś Was łączyło.

Ale jak to już nic nie da- iść z tą sprawą na policję i na wszelki wypadek nie kasuj smsów

powinnaś mu stanowczo powiedzić , że nie życzysz sobie , by się interesował Twoją osobą . Jeśli jego zachowanie się nie zmieni zgłoś sprawę policji ...

Dziwne to wszystko, jak Ciebie nie zna to skąd ma Twój numer telefonu... może w swoim otoczeniu masz kogoś kto po prostu go na Ciebie "nasłał"... Bo i takie rzeczy się zdarzają...

No to ciekawie masz, chyba nigdy nie chciała bym się znaleźć w takiej toksycznej sytuacji.

Odwróć sytuacje. Czy ty byś zachowywała się względem niego tak jak on do Ciebie? Nawet jak byś była zakochana. Jeśli nie to jest o obsesja.

Nie zazdroszczę sytuacji w której się znalazlaś bo kiedyś sama byłam w podobnej, tylko ja to załatwiłam inaczej... koleś dostał po gębie od mojego ówczesnego chłopaka i 'zrozumiał' że ma się do mnie nie zbliżać...

nie polecam takiego zakończenia sprawy, rozmowy też nie polecam bo coś mi się wydaje, że i tak to nic nie da... sprawę zgłosiłabym na policję

Jeśli rozmowa nie pomoże zgłość sprawę na policji, załóż sprawę o nękanie.

Może dawałaś mu wcześniej jakieś sygnały , że ci się podoba? Świrów nie brakuje, ale uważaj masz dziecko musisz go chronić ...

Współczuję sytuacji. Powiedz mu jasno i wyraźnie ,że nie interesuje Cię spotykanie z Nim i postrasz Policją. Jeśli to nic nie da to zgłoś sprawę na Policję.

To się już chyba nazzywa stalking i jest karalne.

Nie ma mojego nr telefonu na szczęście, pisze do mnie za pośrednictwem faccebooka, skąd zna moje imie i nazwisko nie mm pojecia, wiem że wypytywał moją sąsiadke o mnie może to ona mu powiedziała, w co wątpie,   wiem że wcześniej mieszkał również w pobliżu mnie ale nie na tej samej ulicy. 

 Czy dawałam mu jakieś sygnały ? Niby jakie ? Wogóle nigdy z Nim nie rozmawiałam, nie odwzajemnałam uśmiechów nawet. 

Spróbuje z Nim porozmawiać tylko boję , że to przyniesie odwrotny skótek . Żal mi go gdyż wypisywał że ma pecha w życiu i trudną sytuacje rodzinną, ale nie wiem czy to prawda może w ten sposób chce uśpić moją czujność. Eh... jakby nie było to się zastanawiam czasem dlaczego ja przyciągam takich dziwnych ludzi zawsze ;/

Najgorsze jest to że przez ten czas kiedy blok jest remontowany on cały czas mógł mnie obserwować o czego nie byłam świadoma do końca .

Mam nadzieje ze jakoś uda mi się to rozwiązać bez policji , po proszę koleżanke żeby ze mną poszła i może jakoś ona przemówi mu do rozsądku . Macie racje mam dziecko i oczywiście lęk o Nią tutaj najbardziej na mnie działa, chociaż on wychowuje siostrzeńca swego z matką więc wątpie że zdolny byłby skrzywdzić dziecko, myśle sobie że może zobaczył we mnie jakomś matkę zastępczą dla tego chłopca, już sama nie wiem nigdy nie wiadomo co w człowieku siedzi.

Bierze Cię na litość...Co Ciebie obchodzi jego sytuacja rodzinna? Radzę być bardzo stanowczą w rozmowie, jeśli się bardzo doisz, poproś dzielnicową/wego,  aby Ci towarzyszyła.

No właśnie na litość, a ja mam w sobie dużo litości do ludzi czy też hm... wyrozumiałości. Wieczorem na spacerze z małą go widziałam, byłam z Nadią i dwiema koleżankami, ale nie miałam odwagi podejść i coś mu powiedzieć jakoś mnie sparaliżowało, Najpierw udawałam że go nie widzę potem poszłam w inną strone, on wyszedł z drugiej jakby wiedział gdzie ide, jeszcze tak za rogu czego sie kompletnie nie spodziewałam, powiedział mi "cześć", ja nic poszłam dalej. Usiadłyśmy na ławce przed blokiem bo Nadia bawiła się z psem koleżanki stanął na przeciwko mnie i patrzył wogóle nie reagowałam, podszedł do Niego kolega rozmawiali jeszcze chwile i poszli gdzieś, ale cały czas się oglądał, patrzył jakby czekał na jaki kolwiek mój ruch. Mam strasznie mieszane uczucia ...

wspołczuję!! niedawno byłam w sytuacji gdzie sąsiad na oko tak z 50 pare lat mnie spotkał pod klatką i się pytał gdzie idę, no do biedronki.To on pojdzie ze mną no i kazał do siebie gadać po imieniu itd. Zaprosił mnie na herbatę ale jako sąsiadkę i miała być jego żona w domu, więc poszłam. Na dzień dobry chciał mnie przytulić więc już wiedziałam ze coś się święci ale wcześniej nim wyszłam z domu powiedziałam szwagrowi gdzie ide i ze za 20 min ma do mnie zadzwonić. No i ten sąsiad mi nagadał ze jestem najpiękniejsza ze on mnie obserwuje,ze widzi o której małą do żłobka woże itd. No i czy mi się podoba bo on to by chciał byśmy takimi przyjaciółmi byli bo on jest w separacji z żoną i jest samotny, ze ksiazki bedzizemy czytać razem,winko pić. ale mam nie mówić o tym nikomu. Oczywiście że mu powiedziałam ze jestem lojalna wobec swojego meza i ze powiem mu o tym wszystkim i ze zadnych przyjazni z nim zawierac nie bede. dał mi jeszcze swój nr tel, ale ja mu swojego nie dawałam. Szwagier zadzwonił po umówionym czasie i wróciłam do domu. Z nerwów się popłakałam, mój mąż się smiał ze się wszystko sprawdziło co ludzie o nim gadają itd. ale mi nie było do śmiechu. Oczywiście unikałam i unikam faceta jak mogę. Któregoś dnia znowu poleciał za mną do biedronki i chodził po wszystkich alejkach za mną aż wyszedł mi zza rogu. No i się zapytał czemu go unikam itd. Złapał mnie za rękę, oczywiście kazałam mu puścić i zostawić mnie w spokoju a on że nawet mu dzień dobry nie mówię, że smutna jestem itd. To mu powiedziałam że nie chcę utrzymać z NIM ŻADNYCH KONTAKTÓW bo jeśli nie to zadzwonię na policję. Całe szczęście się uspokoiło jak narazie i mam nadzieję ze tak zostanie,. Ale jak słyszę że schhodzi z psem na spacer to uciekam do domu ile sił w nogach, czy widzę go w oknie, to też uciekam by mnie nie widział.

Z takimi typami trzeba ostro!! u nas jeszcze chwila a naprawdę mój mąż by zareagował czy coś. Całe szczęście nie musiał bo dałam sobie radę sama!!

Pogadaj z nim, a jak nie to Może popros tatę? albo pogadaj z przełożonym tego chłopaka ze nie czujesz się swojo jak jest w pobliżu. Ostatnia deska ratunku to policja!

On jest w moim wieku przynajniej tak pisze na facebooku i na oko mniej więcej też. Napisał do mnie jakomś godzine temu znów, dlaczego go unikam, uciekam i nie odpowiadam. Odpisałam mu po raz kolejny, że go nie znam, nie chce poznawać, krępuje mnie jego zachowanie i patrzenie się na mnie, że czuje się osaczona i jeżeli nie zmieni swego zachowania pujdę na policję. Przeprosił mnie po raz kolejny i po prosił znów o spotkanie, spytałam w jakim celu, skoro wszystko po raz kolejny mu wyjaśniłam i napisałam, Odpowiedział mi że chociaż raz chciałby spojrzeć w oczy z bliska kobiecie, która go zauroczyła i nic ode mnie więcej nie oczekuje i nie chce, że to jest tylko jego jedno skryte marzenie od kiedy mnie zobaczył pierwszy raz. Dziwnie to wszystko jak dla mnie bo ja nie jestem miss polonia, a on jest wydaje mi się przystojnym  zadanym, wysportowanym facetem który nie powinien mieć najmniejszego problemu ze znalezieniem parterki czy z jakimś powodzeniem u kobiet. Odpisałam mu że się zastanowie , ale żeby już nie pisał , nie prześladował mnie spojrzeniem i zachodzeniem drogi. ZObaczymy czy zmieni swe zachowanie.