Problem z bratem... - Forum

Moje zdanie- jeśli naprawde słowa do niego nie docierają to się wyprowadż. Bo wpłynie to na Ciebie, wiem po sobie że inni ludzie wookoło mogą zmienić nasz tryb życia, bardzo mnie irytują moi rodzice którzy ciągle coś robią i nie mają czasu wysłuchać mojego zdania, dlatego postanowilam sie wyprowadzic, przez co i ja utracilam z nimi kontakt.

Masz wlasne cele!! nie pozwól by widok i myśl o Twoim bracie Cie denerowała. On kiedys miejmy nadzieje zrozumie, bo rozejrzy sie wokół siebie i; czemu mam tak malo..na nic mnie nie stac..za co zabiore gdzies dziewczyne. On to sam zauwazy!

Znam już życie. Mam podobnego brata. 

Twój brat nie zmieni się nigdy!!! I nie pomogą rozmowy i kolejne dziewczyny lub żony. 

Będzie całe zycie pasożytował. Teraz na rodzicach a potem na kolejnych kobietach. 

Dla Twojego dobra i przyszłej Twojej rodziny radzę Ci odetnij się od brata. I nie przejmuj się nim. To jakie życie prowadzi to jego sprawa. Widocznie tak lubi. Gdyby chciał inaczej żyć, to inaczej postępowałby. 

Ja sobie już dawno odpuściłam lenistwo i pasożytnictwo mojego brata. I mam już spokój. I nie przejmuję się tym co on robi. To jego i tylko jego sprawa. A nie moja. 

Twoje nerwy na nic się nie zdadzą. 

Żyj swoim życiem i układaj je po swojemu. Powodzenia!!!

Dzieki za szybkie odpowiedzi tak jak myslalem nie da sie z tym nic zrobic sprobuje jeszcze tydzien wytrzymac z ta sytuacja, a jak nie dam rady to jedynym rozwiazaniem bedzie wynajecie mieszkania.

Tydzień czasu nic nie zmieni. Ale przez tydzien może znajdziesz mieszkanie i spakujesz się. Tak, tydzień wystarczy. I zaczniesz nowe zycie bez niepotrzebnego balastu. A brat tez będzie spokojnieszy. Bo nie będzie czuł  Twojego oburzenia i potępienia. I każdy z Was zacznie żyć dla siebie. Bo ma takie prawo. 

Ktoś z rodziny jest za to pośrednio winny takiej sytuacji Dostaje wikt i opierunek za darmo Dlaczego? Ktoś go utrzymuje i i patrzy na nieroba Może to on powinien się wyprowadzić

O dokladnie! Gościu za dużo sobie pozwala poprostu, trzeba postawić jakies warunki.

Basiu jak zawsze Twoje wypowiedzi są bardzo mądre..

No jasne, ze odciąć takiego nieroba od jedzenia,od mediów,od sanitariów....to wszystko kosztuje...

skoro nie pracuje to nie zasługuje na jedzenie...nie płaci rachunków to komputer ,telewizor odciąć...prąd kosztuje...za wode też trzeba zapłacić...jakby zgłodniał i śmierdział to może wziąłby sie do roboty...

tak sie tylko latwo mowi...odciac to,odciac tamto....ale kto z nas potrafilby najblizszemu czlonkowi rodziny odmowic posilku? albo skorzystania z toalety? z kapieli..? ja bym nie umiala...choc rozumiem wzburzenia bo sama bylabym wsciekla ze wszyscy domownicy musza harowac a ON nie i czuje sie z tym dobrze

 moim zdaniem jedynymi osobami,które mogą jeszcze cokolwiek zrobić o ile da się jeszcze coś zrobić, są rodzice.JEdna poważna rozmowa, dać określony czas na znalezienie pracy i mieszkania a jeśłi tego nie zrobi spakować gościa i wystawić walizki za drzwi.I od razu wymeldować.Czasem na takie osoby najlepszy jest zimny prysznic.

Wiadomo na początek będzie "pomieszkiwał" u znajomych ale którzy znajomi będą utrzymywać lenia.Sami się go pozbędą, tak samo dziewczyna.To moze go trochę otrzeźwi i będzie musiał zarobic na jedzenia i nawet na paliwo do auta.

Fajnie by bylo go tak po poprostu wyrzucic, ale problemy z nim zaczely sie jak jeszcze nie mail 18 lat gral dnie i noce na komputerze byl uzalezniony. Przez kilka lat zyl w wirtualnym swiecie, zatracil kontakt z wiekszoscia znajomych, odrzuca wszystkich, choc czasem pojawia sie koledzy z gimnazjum to udaje ze go nie ma w domu. Pozniej wszyscy wymuszali na nim aby podjal prace ale wydaje mi sie ze sie boi ludzi(czuje wewnetrzny wstyd), co wiecej dalszej rodzine na opowiadal ze juz konczy studia, klamie wszystkich, i podjecie pracy gdziekolwiek gdzie bylby zwyklym pracownikiem oznaczlo by dla niego ponizenie bo naopowiadal ludzia jaki jest z niego kozak student itp, przebywa tylko z  dziewczyna ktora chyba jest juz po 30 i tez nic nie robi raz na jakis czas choc z tego co wiem ma mgr. Pozniej zaczal cwiczyc bral kreatyne przytyl wazy cos kolo 100kg tylko po to aby ludzie i rodzina sie go bala i dala spokoj. w domu bylo tysiace awantur, matka juz odpusila bo nie ma sil, ojciec to samo wiecej go niema niz jest. atmosfera jest tragiczna, brak slow wiem jedno moje zycie mogloby wygladac lepiej... 

Wic musisy si spi i yrobi cođ w tzm kierunku!!!! To Twoje życie. Nie daj nikomu w nim mieszać. Jesli teraz nierobowi jest wstyd, to czas najwyższy, aby przełknął tę gorzką pigułkę i nabrał rozumu. Jesli nie bedzie miał wyjśćia, to weźmie sie za rzetelna pracę. Nieważne chyba na jakim stanowisku. Ważne, że bedzie miał na jedzenie, opłaty, itd. To na początek dla takiego człowieka i tak bardzo dużo i On powinien to zrozumieć!

masz rację..też by mi serce pękło jakbym widziała głodnego człowieka...

tylko to jest dla jego dobra.Bo jeśli się nie obudzi to co będzie jak rodzice umrą?Rodzeństwo się wyprowadzi i założy własne rodziny.Chłopak robi co chce bo mu na to pozwolono i się nad nim litowano.Tu jest podobna sytuacja jak z osobami uzależnionymi.Trzeba nimi MOCNO potrząsnać, by chciały żyć i walczyć o swoją przyszłość.Nie mówię, że będzie łatwo bo nie.Będzie strasznie trudno i to obu stronom ale to powinno się zrobić jak tylko zrezygnował ze szkoły i nic nie chciał robić.Wtedy trzeba było postawić takie ultimatum.Teraz chłopak robi co chce bo wie, że może.Nikt mu nic nie zrobi tylko "rodzinka trochę pogdera a i tak kasę da "więc po co on ma się wysilać.Ale niestety trzeba bo życie to jest wysiłek i praca a nie bycie pasożytem.

Może porozmawiajcie z psychologiem, moze on coś mądrego doradzi.A co do założyciela wątku to jeśłi możesz odetnij się od brata, rozmowy i namawiania nic nie dadzą skoro nie dały do tej pory.Jesteś dorosły i mądry, skoro myslisz, uczysz się i pracujesz.Żyj własnym życiem i powodzenia.

Dla Twojego zdrowia psychicznego- wyprowadź się i zacznij swoje życie gdzie indziej. Twoi Rodzice mają klapki na oczach- skoro teraz pozwalają mu życ "na lesera", to nie zmieni się to raczej w najbliższym czasie, a Tobie może "podciąc skrzydła". Już samo to w sobie oznacza, że traktują Was Rodzice inaczej- Ty masz się rozwijac, on może wegetowac. Zawsze będzie ten rozdźwięk. A potem udzieli się to na Twoje małżeństwo, dzieci, pracę, sukcesy... Uciekaj, póki mozesz!

bez przesady :/ owszem gdy jest schorowany i nie potrafi sobie poradzic to trzeba pomoc, ale jak jest zdrowym mlodym czlowiekiem to dlaczego kolo niego skakac? no to skoro Wy macie takie zdanie to co dziwicie sie rodzicom, ze go utrzymuja i nie reaguja na ta sytuacje jednoznacznie i konsekwentnie, wyrzadzajac mu w ten sposob jeszcze wieksza krzywde!

niewiem co zrobic. Doradzcie mi czy jest sens wynajmowac mieszkanie w tym samym miesie ok 90tys mieszkancow i pracowac(oddzial najwiekszej firmy w polsce w danym sekorze) czy udac sie na studia mgr jeszcze mam szanse do innego miasta? jutro musze podjac decyzje...

Wyjedź!!!! I tam zacznij nowe samodzielne życie. I nie oglądaj się za siebie. To co było i jakim jest Twój brat potraktuj jako "już historię". Powodzenia!!!

A nie mozesz pracowac i studiowac zaocznie? 

hm... nie wiem czy tu nie byłaby najlepsza jakaś terapia szokowa... albo psycholog, czyli ktoś z zewnątrz, kto zwróci mu uwagę, pomoże odnależć cele w życiu, sens. Może to by pomogło nie wiem sam. Podejrzewam, ze zbyt bezpiecznie się czuje, że nie przeraża go fakt, że mógłby kiedyś nie miec z czego życ. Więc pierwsza rzecz - skontaktuj sie z psychologiem. 

Z drugiej strony studia nie zagwarantują Ci pracy... O tym musisz pamiętać. Musisz sam zdecydować.