Chyba padłam ofiarą niezłej manipulatorki... - Forum

Myśle ze słusznie postanowiłas ze powinnas przynajmniej na jakiś czas zrezygnować z kontaktów, bardziej to przemyślisz a i Marta napewno.  Tak jest w kazdej rodzinie, że jest ktoś kto za plecami stroni innego człowieka, daje głupie uśmieszki. Jak teściowa powiedziała że Marta taka jest- masz kolejny dowód.

Rozumiem co czujesz.Nie wyjdziesz na gorszą bo trzeba mówic o swoich odczuciach, mąż Ci więcej doradzi i bedzie Ci lżej:)

Ja miałam podobną sytuację w rodzinie. Byłam w bardzo zażyłych stosunkach z jedną z siostrzenic męża. trwalo to latami. I ja osoba starsza od niej sporo, sporo dałam się zwieść jej przymilnym usmiechom, uściskom i.td. 

Cały czas jej ufałam i myślałam, że jest uczciwa i serdeczna. A ona miala zwyczaj obgadywania wszystkich w około i wścibiania nosa w nie swoje sprawy. Robiła to jednak z wdziękiem kochającej rodzinę dziewczyny.

Ja nie lubię plotek i stanowczo nie brałam w nich udziału. Po prostu zamykalam dyskusję i usta tejże siostrzenicy.

I w pewnym momencie wszystko prysło gdy mój mąż powiedzial mi, że jego brat jest oburzony moimi opowiadaniami na jego córkę. 

Ja z ta córką nie mialam całe lata kontaktu ale wiem, że siostrzenica męża bardzo często spotykała się z bratanicą. Obmawiala ją "równo i dokładnie" przytaczając przykłady, o których ja nie mogłam nawet wiedzieć. 

I widocznie w jakimś momencie , w jakiejś rozmowie włożyła w moje usta swoje oszczerstwa. 

I nie dziwię się, że brat męża wkurzył się. Ja mężowi wytłumaczyłam wszystko i on dawno wiedzial , że siostrzenica to plotkara. A ja  w to nie wierzyłam Albo nie chcialam uwierzyć. 

W każdym razie skończyło się. I mam spokój. Nikt mnie nie odwiedza, nikt mi nie kłamie i nie plotkuje. 

Tak to jest gdy się za bardzo ufa przymilnej osobie. 

koleżanka przyszła kiedyś do mnie i poprosiła mnie o pomoc w sprawie naszego dobrego kolegi wspolnego kolegi, zgodziłam się odrazu bo Damiana bardzo lubiłam,a jemu samemu i jego matce wiele zawdzięczam i sadzilam ze to bedzie okazja choć w jakimś małym stopniu okazać swoją wdzięczność, więc Koleżanka(Ada) powiedziałą że sie o niego martwi ze on sporo ostatnio naduzywa alkoholu że nie szuka pracy że kończą mu się pieniądze i 3ba coś z tym zrobić, porozmawiać z nim i postawić go na nogi żeby coś zaczoł działać, ustaliłyśmy ze na drugi dzien rano do niego pojedziemy porozmawiac z nim szczerze, że sie matwimy że chcemy pomoc,w drodze do Damiana, Ada wpadła na pomysł ze mozę byśmy dodatkowo porozmawiali z jego mamą ze jak nasza interwencja nie pomoże, to Ona moze mu przemówi do rozumu, wiec przy niej zadzwoniłą, do P.Ani i poprosiłam o spotkanie tego samego nia wieczorem.

Po wizycie u Damiana wydawalo mi się ze coś zrozumiał w kazdym razie napewno nas wysłuchał wstrzasnelismy nim ostro.

Wieczorem mimo wszystko wybralam się do jego matki bo Ada sie upierała ale Pani Ania chciała z nami dwiema rozmawiać jak jej opowiedziałam ze to nasza decyzja ze w sumie Ada mnie prosiła, nazajutrz poszłysmy we dwie i Ada wszystko opowiedziałą rożne sytuacje które ja niepokoiły, aa ja nie wiele wiedziałąm tyle co od Ady bo kontakt z Damianem mi sie obluzował ostatnie czasy.

Jeszcze wtedy nie sadziłam co mnie czeka, a mianowiscie z kolezanki wyszła niezła intrygantka wciagneła mnie w to wszystko a potem pojechała do Damiana i powiedziałą ze nakablowałam jego mamie o wszystkim i ona nie wie co ma teraz zrobić:/ zaczela mu mydlić oczy ze to ja jestem zła i najgorsza a ona wyszłą na najlepszą koleżankę.

od tego czasu mienlo koło miesiaca dopiero dwa dni temu zadzwonił do mnie Damian i popropsił o rozmowę, zgodziłam sie i zaprosiłam go do siebie, przyszedł wyjaśnic tamtą sytuacje,opowiedziałam mu wszystko po kolei i myślalam ze i tak mi nie uwierzy w to, a on powiedział tylko  - "zostalismy razem przez nia zmanipulowani"

i mi opowiedział dokładnie co ona mówiła o mnie że to moja wina pilnuje go jak jakiegoś skarbu żebyśmy tylko sie nie spotkali i nie wyjaśnili, już po cieszę się ze nie nalegalam na Damianie zeby ze mna rozmawiała i przyszedł sam wyjaśnić, w swoim czasie wszystko i tak sie dowiedział ze moj udział był minimalny w tym a przede wszystkim szczery, Jego mama tez mu wszystko opowiedziałą o naszej rozmowie, teraz go czeka wyjasnienie sytuacji z Adą, zobaczymy co ma do powiedzenia, ja osobiscie jej nie chce znac nie wiem czy wogole należa jej sie jakies słowa na dowidzenia.

no tak to juz w rodzinach jest, nie ma ideałów.. mojego męza bratowa jest taka sama jak rozmawia ze mną nakręca mnie na teściową  a jak jest z teściową obgaduje mnie i w złym świetle przedstawia, a ja nie jestem lepsza i obgaduje bratową (wiem że wtedy zniżam sie do jej poziomu ale muszę się przed tesciową "wybielaź) :D nie ma czym się przejmować, a kontaktów nie ma co urywać ale tak jak mówisz ograniczyć  bo wkońcu zniszczymy relacje męza ze swoją rodziną ... trzeba uważać cos się gada i do kogo... Ale jak to sie mówi z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciu- to prawda!

Ja uważam ze najlepiej sie nie mieszac do niczego............ja mam jedną bratową  i mi to wystarczy  nie rozmawiam z nią za często i jest mi z tym dobrze  .akazdy ma swoje problemy  i lepiej nie wchodzic z butami w czyjes życie   bo często jest tak ze chcemy pomóc  a potem to my jestesmy te złe niestety:(

Zgadzam się z Tobą w 100 %.

Ba nawet w rodzinie jest zazdrość i zawiść.Bo może komuś lepiej się układa albo ma lepsze kontakty.  Ja bym na twoim miejscu po prostu wszystko przeczekała. Nie gadaj za dużo lepiej pomilcz i poobserwuj czas pokaże kto miał rację.Nic na siłę.