gdy sie nie uklada w zwiazku - Forum

To jest bardzo powszechny problem. Moja córka ma odwrotną sytuację. Jest po ślubie z z Polakiem pracującym za granicą. Jakiś czas mieszkali w Holandii. Ona wróciła do nas będąc w ciąży i jeszcze z 4-letnią córeczką. W tej chwili ma wszystko jako tako poukładane . ma pracę , wnuczka idzie od września do zerówki do szkoły. Młodsza wnuczka już odchowana( ma 10 m-cy). I córka nie chce znów wszystkiego rzucać ( raz już tak zrobiła). A zięć nie chce wracać do kraju. Gdyby jeszcze miał stabilną sytuację, to rozumiałabym jego. I córka moja może też by się zdecydowała. Ale on ciągle zmienia miejsca pracy ( pracuje na kontraktach) i miejsca pobytu. I ciągle marzy mu się "nowe" . I też mają z tym problemy i kłótnie. I nie wiem jak to się skończy.

Emigracja nie jest łatwa dla rodzin.

Sczególnie jeśli jendo z małżonków czuje się silniej związane z krajem ojczystym, niz drugie - jak w Waszym przypadku.

Moze spróbuj zrozumieć męża? Pojedźcie do Polski na jakiś czas, a jeśli nie odnajdziesz sie tam, wrócicie.

Nie mogę doradzić Ci nic prócz szczerych rozmów z mężem i ... samą sobą...

sylwia. Z tego co napisałaś, to Tobie jest tam dobrze, a mężowi nie. Jak widać liczy się z Twoim zdaniem, bo gada o tym od 3 lat, a nie zjechał. Może aż tak mu na tym nie zależy. A źródeł konfliktu należy szukać gdzie indziej, każdy pretekst jest wtedy dobry. Gdzieś musicie znaleźć kompromis.
Ciekaw jestem jakie macie argumenty za i przeciw i trzeba się gdzieś pomiędzy znaleźć. 

Dziekuje wszystkim za dobre slowa .ja mam obawy do powrotu gdyz boje sie ze nie damy rady z kasa a troje dzieci jednak kosztuje troche tym bardziej ze nam dosyc czesto choruja.a co do ostatniego postu to on nie zjechal nie ze wzgledu na mnie tylko mamy tu jakies kredyty ktore trzeba splacic i to go tu jeszcze trzymie .

Radziłabym usiąść z mężem gdy dzieci będą spać i przeprowadzić poważną rozmowę. Może niech każde z Was weźmie kartkę papieru przedzieli ją na pół i napisze wady i zalety mieszkania w Niemczech. Później przedyskutujcie każdy punkt w których kwestiach się zgadzacie a w których nie i dlaczego

Nie możesz myslec,że jeżeli wrócicie to Wam nic się nie uda.W tych czasach jest wiele rodzin które potrzebują POMOCY finansowej ale zastanów się Czy twój małżonek pozwoliłby na to,żeby Wam czegoś zabrakło.Musicie razem usiąść i poważnie porozmawiać na ten temat.Takie rozmowy,są bardzo ważne.Zróbcie tak żeby było dobrze dla WASZYCH dzieci i dla Was oczywiście też.3-mam kciuki za WAS

Rozmowa, szczera, bez wyrzucania sobie różnych rzeczy....

Sylwio ,ale nie napisałaś jakie macie perspektywy w Polsce !Praca ,mieszkanie,rodzina ....Co takiego ciągnie męża do kraju bo chyba nie sam patriotyzm .

A ja wolę chleb ze smalcem ale bycie razem nie ważne gdzie, wszelkie rozłąkli niszczą malżeństwa.

Ooo i ja po prostu przeczytałabym sobie kilkanaście razy to co napisała Justyna...Nie ma nic ważniejszego ponad rodzinę...Mogłabym jeść byle co,ale rodziny i miłości Małżeńskiej nikt mi nie zwróci.Rozłąka może zrobić wiele złego dla was wszystkich!!!

No cóż - sytuacja trudna.

Warto moim zdaniem pomyślec nad kilkoma rzeczami: jak będzie Wam w Polsce, czemu mąż chce wrócić do kraju, czemu Ty nie chcesz wrócić, jak to wszystko wpłynie na dzieci.

I po przemyśleniu sprawy można : wrócić, poczekac, zrezygnować na zawsze.

Jeśli jesteś przekonana do swojego zdania, warto je obronić.

we wszystkim może pomóc spokojna rozmowa.

Małżeństwo to wielki kompromis...

Musicie usiasc i spokojnie porozmawiac, niech maz przedstawi swoje argumenty za powrotem a Ty nad pozostaniem gdzie obecnie mieszkacie. I podejmijcie sluszna dla Was decyzje.

cięzka sprawa w takiej sytuacji czasami rozmowa nic niepomoże....zalezy od charakteru czlowieka męża bądz żony ....oczywiscie to zadna nowosc,no ale trzeba w takiej sytuacji rozwiązac ten owy problem....

Też nie wyobrażam sobie rozłąki, ale póki co Sylwia i jej mąż są razem... Oby tak pozostało - nieważne gdzie, ważne, ze razem.

Witam ponownie widze duzo z waszzej strony porad ale wlasnie to nie takie proste maz sobie postanowil w polsce ze cos otworzy a jest stolarzem czyli stolarnie i ze jakos to bedzie a ja boje sie bo jednak mamy troje dzieci i co bedzie jak cos nie wyjdzie a po drugie to za bardzo nie mamy dokad wrocic zostali tylko jego rodzice a dodam ze mieszkalismy z nimi wczesniej i bylo nieciekawie a na dzien dzisiejszy jest gorzej niz zle ja wogole sie z nimi nie umie dogadac dodam tylko ze mezowi przepisali wszystko nie mnie bo ja nie zasluzylam a teraz by chcieli nas tam sciagnac ...

Kazdy kij ma dwa końce i zawsze jest jakieś drugie dno.

To że rodzice męża przepisali wszystko na niego to chyba normalne prawda? To on jest ich dzieckiem a nie ty.

To że chcą go ściagnąć do Polski - to też normalne. W końcu sa to pewnie już starsi ludzie i potrzebuja pomocy i wsparcia.

To że on chce wracać do polski i otworzyć stolarnię - ok. Fajny pomysł i wart rozważenia. w tej chwili brakuje u nas fachowców.

A teraz pytania ktore mi się nasuwają:

- gdzie chce otworzyć tą stolarnię

- czy ma sprzęt potrzebny do tego

- czy ma pieniądze i czas na zarejestrowanie firmy

- czy ma pieniądze na opłacanie ZUSu dopóki nie zacznie zarabiać

- czy stać was będzie na podatki

- czy stac go będzie na zatrudnienie pomocników ( klient żąda w tej chwili miec wykonana pracę jak najszybciej i dobrze)

- czy jest na tyle dobrym ( a nawet świetnym ) stolarzem żeby byc konkurencyjny wobec tych co już są na rynku

- skąd weźmie klientów , czyli jak ma zamiar się reklamować - więc czy ma pieniądze na reklamę.

- gdzie będziecie mieszkać

-czy masz szansę na pracę w Polsce ( zawsze to sa jakieś finanse gdy interesy idą źle)

- jak dzieci zareagują na zmianę otoczenia

Zadaj te pytania mężowi, poczekaj co odpowie i wtedy podejmij decyzję.....

Co do zapytan aluna ja na dzien dziesiejszy wiem tyle nie mamy kasy na nic czyli same kredyty na poczatek na wszystko mieszkac bedziem z tesciami a maja oni dwa pokoje z kuchnia a nas jest pieciu fachowcem jest sto procent a reszta pytan to nie wiadomo a dzieci jak to powiedzial musza sie przyzwyczaic i tylko tyle .Ktos mi wczesniej napisal ze wolalby jesc chleb ze smalcem ale razem ok ja to rozumie ale mysmy tak zyli w polsce wiec stwierdzilismy ze wyjedziemy zeby bylo nam lepiej i tak jest do tej pory a ja bym teraz musiala zrezygnowac z wszystkiego na wielka niewiadoma ?Bo jak wiadomo nie ma na dzien dzisiejszy ciekawej sytuacji.

To, co opisujesz, świadczy moim zdaniem o tym, że Ty nie chceesz wracać teraz. No i nie dziwię się, skoro będziesz musiała mieszkać z teściami. ( a oni zdrowi są czy też chorują i potrzebują opieki?)

Wyjściem byłoby, gdyby mąż sam pojechał do POlski i spróbował, ale pytanie, czy Ty sobie sama poradzisz?

I zreszta to półśrodek jest.

Może spróbujcie wrócić, ale np tylko na okres wakacyjny, jeżeli Wam się uda to ok zostańcie- 2 miesiące to duzo czasu, ale jezeli nie pakujcie manatki i spowrotem:-)