Naukowy twierdzą - warto czekać z seksem do ślubu - Forum

Nie dziwi mnie to - jeśli przed ślubem małżonkowie (przyszli) skupiają się na poznaniu siebie, to także po slubie będą umieli rozmawiać. A jeśli połączy ich głównie seks - cóż, seks zamieni się wkrótce w rutynę i okazuje się, że są ze sobą tak naprawdę ludzie, któzy się nie znają...

oczywiście trochę zgeneralizowałem, ale myśle, że za daleko nie odbiegłem do wniosków naukowców.

Myślę podobnie.

Jeśli związek zaczyna się od fascynacji seksem, to wiadomo, że ta fascynacja się zmienia z czasem. Ludzie potem zaczynają się poznawać. Nie zawsze okazuje się, że pasują do siebie. I jest  koniec związku.

No cóż, mam podobne zdanie jak Cent i Dziecinka, chociaż jak zawsze pewnie są wyjątki...

Oczywiście, że seks musi iść w parze z poznaniem drugiej osoby. Jednak niekoniecznie osoby uprawiajace skes przed slubem, koncentrują sie tylko na nim... A co z długoletnimi związkami, konkubinatami?

Małżeństwo to sposób na zalegalizowanie zwiazku, który nie każdemu odpowiada i nie kazdemu jest potrzebny, wiec wiadomo, z enie każdy będzie z seksem do tego slubu czekał.

Według mnie ludzie, którzy naprawdę się kochają, nigdy nie będą koncentrować się wyłącznie na seksie. Powiedziałabym, ze z  seksem trzeba poczekać do miłości, a niekoniecznie do małżeństwa.

Tylko często przez zbyt wczesny seks (przed ślubem) ludzie zamykają sobie drogę do prawdziwej miłości - bo do niej trzeba stopniowo dochodzić (chyba, że ktoś wierzy w bajkę "pstryk, prawdziwa miłość od pierwszego wejrzenia/pierwszej randki" :-) ).

Uważasz, ze rozpoczęcie współżycia uniemozliwia kochanie drugiej osoby? To absurd.

można się zakochać od pierwszego wejrzenia,  ale do prawdziwej miłości jeszcze długaaa droga.

czekanie z seksem do ślubu nie daje gwarancji udanego związku.

ale zbyt szybki seks tez nie jest dobry, bo nie można na łóżku budować fundamentów czegoś co ma trwać całe życie.

dla mnie to bez znaczenia czy ludzie poczekają do ślubu z seksem czy nie bardziej istotne jest by poczekali na tyle długo by wiedzieli ze seks będzie tylko dodatkiem do związku a nie jego fundamentem.

Mamo Julki, nie wiem który tekst przeczytałaś, ale na pewno nie mój. Bo ja czegoś takiego nie napisałem. Rozwijając - miłość nie przychodzi sama z siebie, w jednej chwili. Do postawy miłości się dochodzi, czasem dość długo. I ma na to wpływ wiele czynników - nasza fascynacja, emocje, uczucia - one kształtują naszą miłość. I jeśli zachowuje się kolejność etapów - to szanse na nią są bardzo duże. Ale jeśli się przeskoczy któryś - to dużo łatwiej o problemy. Prosty przykład - zbyt wczesne rozpoczęcie współżycia, które zaowocuje poczęciem dziecka często prowadzi do dramatów, bo nagle ludzie uświadamiają sobie, że nie są jeszcze gotowi na to, żeby stworzyć rodzinę. I potem są dramaty w postaci rozstań, aborcji czy jakiejś patologii (co nie znaczy, żebyś znowu mi tego nie wmówiła, że takie osoby nie mają szans na stworzenie szczęśliwej rodziny. Mają, ale na pewno jest trudniej).

To oczywiste Bartt.

Rozpoczynanie od seksu nie wróży raczej nic dobrego.

Emocje, wspólne doswiadczenia, przezycia, poznawanie siebie - to musi być najpierw! Też jestem tego zdania!

Jednak niekoniecznie musi to oznaczać, ze ten okres poznawania się, rozbudzania miłości, jej utrwalania musi trwać akurat do ślubu.

Jeśli mówimy o zasadach wiary to i owszem - seks przed ślubem jest po prostu grzechem, aczkolwiek nie musi on oznaczać, iż partnerzy nie darzą sie miłością, a ich zwiazek się rozpadnie.

Zaczynać od seksu nie dobrze, ale czekać do ślubu też nie. Bo  w związku powinno się układać nie tylko na poziomie emocjonalnym ale i fizycznym i według  mnie trzeba się poznać pod każdym kątem.

W sumie to takie czekanie z seksem do ślubu jest trochę na bakier z restrykcjami kościoła w sprawie udzielania ślubów kościelnych. Badania psychiatryczne, nauki i cała ta otoczka mogą nic nie dać, jeśli okaże się, z epod względem seksualnym małżonkowie absolutnie doi siebie nie pasują. I co wtedy - rozwód? Nawet seksuolog nie pomoże przy dwóch kompletnie różnych temperamentach.

Mam takie same odczucia.

Ja tak samo.

Spadłem z krzesła i nie mogę się podnieść... 

Uważam, że czytsość przedmałżeńska jest naprawdę czymś pięknym. A pisanie o niedopasowaniu jest troszkę naciaganiem sprawy. Bo co to znaczy to NIEDOPASOWANIE? Proszę mi wyjaśnić bo dla mnie zbyt trudne ;)

Według mnie nawet jeśli są jakieś problemy w tej sferze nie wynikające z uwarunkowań chorobowych czy anatomicznych [tak na marginesie ukryte uprawniają do stwierdzenia nieważności małżeństwa], to jeśli dwoje ludzi naprawdę się kocha i widzi dobro tej drugiej osoby a nie swój egozim to zawsze potrafią zbudowac wspaniały związek. Dziś młodzi podchodzą inaczej do tematu. Wszystko chcą sprawdzać. A jak nie pasuje to idę do kolejnej osoby. W ten spsób to można całe życie "szukać".

A miłość to przyjmowanie tej drugiej osoby takiej jaka jest. Nawet mniej "doskonałej w łóżku". Bo jak ktoś już napisał. Miłość to wiele płaszczyzn. Nie tylko seks.

Właśnie to magiczne nie- lub dopasowanie seksualne mnie zastanawia - pod jakim kątem ono ma być? Czy jeśli okaże się, że oboje mają zupełnie inne temperamenty, to już koniec? Wow... to co dopiero będzie, gdy dotkną ich poważniejsze problemy? To jest właśnie współczesne nastawienie większości ludzi "jest trudność, trzeba się wycofać". 

Był taki stary dowcip:

- Kowalski czemu się chcecie roziweść? - pyta sędzia

- Bo nie jesteśmy dopasowani seksualne

Na to podnosi się głos z sali:

- Ciekawe. Wszystkim Zocha pasuje tylko jemu nie.

:)

Myślę podobnie.

Jeśli mamy przy sobie  faceta z fajnym charakterem, którego kochamy,który nas rozumie , jest dobrym mężem, ma zadatki na dobrego tatę , podoba nam się pod względem fizycznym to nie ma możliwosci, żeby coś nie grało w łóżku! bo to jest okazanie sobie uczuć, czułości, którą się darzymy. Jeśli te uczucia są , to po prostu nie może nie wyjść! Seks to nie jakieś puzle , które trzeba dopasować.Najważniejsze są uczycia pomiędzy dwiema osobami, a nie jakieś techniki uprawiania seksu, czy temperamenty.

 dobre...hehe