Odchodząc od rodzinnego domu stajemy się dorosłymi ludźmi.Od momentu narodzin maluszka stajemy się odpowiedzialni za tego małego człowieczka!!!Rodzice stoją na mostku kapitańskim,a wszyscy,którzy chcą pomóc,przyjmują na siebie rolę załogi.Nie wolno w żadnym wypadku oddawać sterów innym,bo można bardzo łatwo stracić poczucie,że panujesz nad sytuacją.Nierzadko zdarza się,że dziakowie,przyjaciele,kuzynki próbują wtrącić swoje trzy grosze w sposób postepowania młodych rodziców.Krytykują np. to,że maluszek spi z rodzicami w małżeńskim łóżku "To przecież takie nie higieniczne"...
Że jest brany zbyt często na rączki.Robią to bo sądzą,że wyrażają w ten sposób swoje zainteresowanie i troskę.Co robić w takich sytuacjach?Z jednej strony warto a nawet trzeba bronić swoich praw a z drugiej nie urazić życzliwejosoby?Młoda mama musi być asertywna...Komuś kto "wie lepiej"jak powinnaś postepować ze swoim maluszkiem możesz powiedzieć "Slyszę co mówisz, i być może jest w tym sporo racji.Jestem ci bardzo wdzieczna za to,że mi pomagasz.Jednak ja mam inne zdanie na ten temat i pozwól mi decydować o sprawach dotyczących mojego dziecka.
Co sadzicie na temat pomocy ze strony rodziny kiedy na świat przychodzi mały człowieczek?Lubicie oddawać swój ster w ręce Mamy,teściowej?Czy może wolicie,chcieliście radzić sobie sami?
.
