Nietypowy...pogrzeb dziecka - Forum

Zgodnie z obowiązującym prawem w Polsce rodzice mają prawo pochować dziecko obojętnie na jakim etapie ciąży doszło do jej zakończenia. Mówią o tym następujące paragrafy (ustawy): Ustawą z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. Nr 36, poz. 180 z późn. zm.), jeżeli urodzenie dziecka nastąpiło w zakładzie opieki zdrowotnej, zakład obowiązany jest do zgłoszenia urodzenia. Jeżeli dziecko urodziło się martwe, zgłoszenie takiego zdarzenia powinno nastąpić w ciągu 3 dni. W takim przypadku sporządza się akt urodzenia z adnotacją w rubryce "Uwagi", że dziecko urodziło się martwe; aktu zgonu nie sporządza się. Uwaga: przepisy żadnego aktu prawnego, nie wskazują, że zgłoszenie urodzenia nie dotyczy dzieci poniżej określonej wagi lub gdy ciąża trwała krócej niż 22 tygodnie. Dnia 23 października 2004 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 17 września 2004 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rodzajów dokumentacji medycznej w zakładach opieki zdrowotnej, sposobu jej prowadzenia oraz szczegółowych warunków jej udostępniania (Dz. U. Nr 219, póz. 2230). Zawarte w załączniku do tego rozporządzenia "definicje" (dotyczące wagi dziecka oraz tyg. ciązy - uzup. własne) stosowane są przy dokonywaniu wpisów w dokumentacji medycznej dotyczących czasu trwania ciąży, poronień, urodzeń żywych lub zgonów płodów. Karta zgonu ani też zgłoszenie urodzenia dziecka nie stanowią dokumentacji medycznej, dlatego też nie mają do nich zastosowania kryteria określone w ww. rozporządzeniu. Jedyna normatywna definicja pojęcia "dziecko" zawarta jest w ustawie z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka (Dz. U. z 2000 r, Nr 6, poz. 69). Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy, dzieckiem jest każda istota ludzka od poczęcia do osiągnięcia pełnoletności. § 7 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2001 r. w sprawie postępowania ze zwłokami i szczątkami ludzkimi (Dz. U. Nr 153, poz. 1783): zwłoki dzieci martwo urodzonych są chowane przez osoby uprawnione, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2000 r. Nr 23, poz. 295 z późn. zm.). Na wniosek osób uprawnionych zwłoki te mogą być spopielone przez zakłady opieki zdrowotnej dysponujące odpowiednimi urządzeniami do tego celu. Przyjęcie zwłok do pochowania na cmentarz następuje po przedstawieniu karty zgonu. Osobami uprawnionymi do pochowania zwłok są: 1) pozostały małżonek(ka) osoby zmarłej, 2) krewni zstępni, 3) krewni wstępni, 4) krewni boczni do 4 stopnia pokrewieństwa, 5) powinowaci w linii prostej do 1 stopnia, 6) organy państwowe, instytucje i organizacje społeczne - w przypadku zwłok osób zasłużonych wobec Państwa i społeczeństwa, 7) inne osoby, które się do tego dobrowolnie zobowiązały.

Myślę podobnie.

Mojej znajomej się udało, nie wiem jak i nie mam już z nią kontaktu.

Ależ to oczywsite, że takie dziecko wymaga pochówku. To taki sam człowiek jak każdy inny. Nie można go traktowac, jak by go nie było. To, że na naszej ziemi żył króciutko albo wcale nie oznacza, że można go traktowac przedmiotowo. Pogrzebami wszelkiego rodzaju zajmuje się zakład pogrzebowy {wymoderowano}, który pomoże rodzicom w tak trudnym i bolesnym czasie i załatwi wszelkie formalnosci związane z pogrzebem. 

Ja na szczęście nie spotkałam się nigdy, z czymś takim i mam nadzieję, że los mnie oszczędzi. Co prawda kuzynka dostała akt zgonu ze szpitala po tym , jak w 5 miesiącu oderwało jej się łożysko, ale pogrzebu nie wyprawiali, bo nie chcieli, a że to już był 5 miesiąc szpital musił wystawić im akt zgonu.