strach przed porodem.... - Forum

Może trzeba by to sprawdzić 

Ja porodu się jakoś specjalnie nie bałam - nastawiałam się na pród naturalny (marzył mi się poród w domu, wybrałam Dom Narodzin, choć koniec końców rodziłam w szpitalu). Wyszłam z założenia, że ciało kobiety wie jak rodzić a ból podczas przychodzenia na świat dziecka, nie jest czymś złym - każdy skurcz otwiera nas coraz bardziej. Przed ciążą dużo chodziłam po górach i biegałam - potraktowanie porodu jako maratonu lub zdobywania szczytu rzeczywiście pomaga Bardziej bałam się szpitala, no i teraz, po pierwszym porodzie, bedę sie napewno, przy drugim, bała o zdrowie maluszka. Bo z bólem sobie poradzę Zresztą podczas porodu wywala się tyle różnych hormonów, że jakoś zybko to mija

ja sie nie balam bo wiedzialam ze cesarke bede miala 

świetne nastawienie!

ja przy naturalnym bym sie bardzo bala :P

ja się nie bałam choc w końcu urodziłąm przez CC. Miałam tą świadomość, że  nie ja pierwsza i nie ostatnia i że jak inne dają radę to czemu ja nie mam dać rady!

Kondycja to ważna rzecz a i nastawienie pozytywne też dobrze wpływa. Pieknie 

Ja jestem przed i się boję, boję się bólu (mam niską granicę bólu) jestem ogólnie panikarą, boję się czy dam radę i jak to wszystko będzie wyglądać. ogólnie rzecz biorąc BOJĘ SIĘ ale jak to położna na szkole rodzenia mówiła: "No musicie urodzić i nic nie poradzicie na to, po prostu musicie urodzić i takie jest życie"

Kiedy byłam w ciąży lekarka mówiła mi że w moim przypadku, ze względu na wiek, zagrożoną ciążę itp będę miała cesarkę i nawet kiedy poprosiłam ją o zaświadczenie do szkoły rodzenia powiedziała żebym sobie odpóściła ponieważ na 100 % będę miała CC ale kiedy na tydzień przed porodem trafiłam do niej po tym jak w nocy miałam skurcze i zrobiło się rozawarcie powiedziała że mam doskonałe warunki do rodzenia siłami natury i że cc to tylko w oststeczności - przyznam szczerze że się rozpłakałam w gabinecie  - nie byłam psychicznie przygotowana na to . Poród miałam wywołan dopiero po tygodniu ale to co przeżyłam przez ten tydzień to .... strach, opoiwdania niestorzonych rzeczy na temat bólu porodowego, strach o dziecko któremu spadało tętno, i wiele innych i dopiero kiedy na spokojnie porozmawiałam z położną która odpowiedziała na kazde moje pytanie z ogromnym zrozumieniem , pokazała mi porodówkę i wszsytko wytłumaczyła uspokoiło mnie na tyle że chciałam rodzić sn. Przyznam szczerze że również widok pięknych sal nowoczesnego sprzętu jakim dysponuje szpital w którym rodziłam przekonał mnie do porodu sn a kiedy położna pokazała mi salę do cc ( nie mogłam wejść ponieważ tam musza panować sterylne warunki) skojarzyło mi się źle ( nie chcę pisać z czym):) i wewnętrznie przekonałąm siebie że będę próbowac siłami urodzić. Udało mi się że kiedy zaczęłam rodzić trafiłam na cudowną położną i jeszcze wspanialszą lekarkę - anioła która nie tylko odebrała poród ale bardzo mnie wspierała i dopingowała a mojemu synkowi uratowała życie. 

Ja również mam niską granicę bólu i nawet kiedy szłam do dentysty to na wstępie prosiłam o zniczulenie przed borowaniem a poród owszem boli ale da się wytrzymać. Ja miałam bolesne skurcze i bardzo czesto ze względu na to ze miałam prowokowane oksytocyną ale za to rodziałam tylko kilka godzin. Kiedy byłam przed denerowały mnie słowa- wiele kobiet urodziło więc i ty urodzisz natomiast położna już na porodówce widząc że jestem zdenerwowana zapytała czego się obawiam ( oprócz tego że bałam się o zdrowie i życie synka) to nasłuchałam się wielu opowidań które były przerażające a ona ze spokojem powiedziała mi że jak czasami czyta co kobiety wypisują na temat porodu to uśmiecha się ponieważ ma 20 lat doświadczenia i nigdy nie zdarzyły się podobne sytuacje jak te o których czyta. Dla mnie poród jest dziś pozytywnym wspomnieniem - ból jest ale on szybko mija - bardzo szybko ja nawet nie pamiętam co się działo po - ponieważ kiedy zobaczyłam synka tylko on się liczył i tylko na nim się skupiłam.

fajnie, że trafiłaś na taką lekarkę i położną!! tu jednak człowiek był nastawiony na CC a potem taka informacja na pewno wywołała ogromny szok. Trzeba było trochę czasu, aby się z nią oswoic. Dobrze, że wszystko zakończyło sięszczęśliwie!

Byłam zła na lekarkę że tak postąpiła i nie tylko podczas ciąży nie wiedzieć po co mówiła cały czas o cc ale i nie pomogła mi i synkowi kiedy spadało mu tętno - poród był ok ale niestety u mojego synka ( nie wiadomo kiedy - może przed porodem ) doszło do krwawienia w mózgu i teraz jest słabszy ruchowo. 13 miesięcy był rehabilitowany ale - !!!! dziś sam zaczął chodzić !!!! a ja stałam patrzyłam i łzy mi leciały ponieważ martwiałam się trochę tym ze ma 19 miesięcy a nie chodzi a tu niespodzianka. Nawet teraz kiedy o tym piszę to serce mi mocniej bije :)

A co do sposobów walki ze strachem przed porodem przypomniała mi się sytuacja kiedy to trafiliśmy z partnerem na blok porodowy i położna kazała mu się przebrać w fartuch i spodnie  z cienkiego materiału - coś zbliżonego do materiału z którego wykonane są ścierczki kuchenne ale że mój partner ma XXL więc gdy założył Xl - tylko taki rozmiar był spodnie od razu szczeliły mu na tyłku - miałam taki ubaw że trzymałam się za brzuch - śmiech fajnie rozładował emocje zwiazane z tym że zaraz mam rodzić.

Ja miałam pierwszą cesarkę a drugi poród naturalny. Nie bałam się ani trochę mimo, że widziałam iż bólu nie uniknę.Ciągle myślałam , że trochę pocierpię , a w nagrodę dostanę wyczekiwane dziecko.

Chciałam jeszcze powiedzieć , że poród naturalny był lepszy niż cesarskie cięcie.