Czy zawsze jesteście po stronie dziecka? - Forum

myślę za kazdy rodzić obstanie przy dziecku....dziecko nawet jak popeni błąd to i tak je kochamy

Chyba tak, Nigdy nie przestaniemy go kochać. Zawsze zostanie naszym dzieckiem. Choć powinno ponieść konsekwencje tego co zrobiło by było to dla niego nauka na przyszłość. Bo gadać możemy sobie do skutku i tak trafi co któreś słowo..

Można brać stronę dziecka i kochać je bezgranicznie, ale trzeba rozmawiać i tłumaczyć, wyjaśniać jak powinno się zachowywać i czego np. nie robić. Na tym polega moim zdaniem mądre rodzicielstwo. Żeby nauczyć dziecko aby samo wiedziało jak sie zachować.

zawsze,ale zawsze też tłumaczę,ejśli coś mi się nie podoba

coraz czesciej widze, ze dziecko jest u mnie na pierwszym miejscu, co by sie nie dzialo

To jest też ważne by z dzieckiem dużo rozmawiać i tłumaczyć.. szczególnie gdy coś źle zrobi..

Ja jestem zawsze za prawda i jeśli mój syn coś przeskrobie  to jak moge byc za nim ,rozmawiam  ,prosze by to zrozumiał i zastanowił się .tak ostatnio było ,że z kolega się pokłócił a wina była syna  ,choc najpierw zaprzeczał to potem się przyznał .!

Rozmowa to podstawa... ten przykład tylko pokazuje, że trzeba o tym pamiętać!

Ja sie staram, żeby zawsze tak było, ale są różne sytuacje w życiu. Myślę, że trzeba wspierać swoje dziecko, ale jak zrobi coś nie tak, to nasza rolą jest je skarcić. Kiedyś miałam z tym duży problem i moja córka była bardzo rozpuszczonym dzieckiem. Teraz to przyznaję, ale wtedy miałam ogromny problem. Nawet chodziłam do psychologa dziecięcego, do pani z tej Pracowni Psychorozwoju Izabeli Kielczyk w Warszawie, którą tak chwalą na różnych forach. Powiem wam, że warto, bo to ze mną głównie pracowała i zmieniała moje nastawienie. Coś jak superniania trochę. W każdym razie cieszę się, że tam chodziłam, bo teraz wiem, że złym wychowaniem nie zrobię krzywdy mojemu dziecku, a to jest najważniejsze.

Witam

Dziecko powinno wiedzieć, że zawsze może liczyć na pomoc i wsparcie rodziców, że zawsze maja czas go wysłuchać. W sytuacji, gdy postępuje niewłaściwie powinniśmy starać się wytłumaczyć dziecku jego zachowanie, co zrobiło nie tak, że mógł sprawić komuś przykrość. Możemy się spytać jak on czułby się w takiej sytuacji. Ważne jest, aby podczas rozmowy utrzymywać z dzieckiem kontakt wzrokowy i zwracać się bezpośrednio do niego. Dajmy dziecku czas na zastanowienie się nad swoim zachowaniem i powiedzmy, że jak już będzie gotowe do rozmowy z nami to żeby przyszło do nas. Nie możemy brać zawsze strony dziecka, gdy źle postąpiło. Wtedy poczuję się bezkarne w każdej sytuacji, nie będzie czuło, że zrobiło coś źle bo rodzice są po jego stronie. 

Pozdrawiam

Dziwię się czasem rodzicom że są tak zaślepieni miłością ze wielu rzeczy starają się nie dostrzegać. 

Swoje dziecko zawsze traktowałam obiektywnie. Gdy było winna, musiało ponosić tego konsekwencje, oczywiscie na miarę swojego wieku.

Co to znaczy być po stronie dziecka? Pytanie zbyt ogólne i każdy może je interpetować inaczej.

Ja jestem po stronie prawdy. Dzięki temu dziecko wie, że może mi ufać.

zawsze swoje dziecko wspieram, ale kiedy coś zawini to tłumaczę jemu, że źle postąpiło! dziecko musi wiedzieć, gdzie są granice. kórych nie wolno przekraczać i musi wiedzieć jakie będą konsekwencje złego czynu! dzieki temu nauczy się odróżniać dobro od zła! 

Oczywiscie ze zawsze stane po stronie dziecka chociaz czasami nie powinnam!

ja również jestem postronie prawdy, wiem, jak ja z dziecka wyciągnąc, przynajmniej na razie, co jest prawa, i kto zawinił, nie zamierzam całe życie stac po stronie dziecka tylko dlatego, że to moje dziecko.

Witam,

Uważam, że zawsze powinniśmy stanąć po stronie prawdy, nawet jeśli wpływa to na niekorzyść naszego dziecka. Powinno być się obiektywnym w ocenie sytuacji. Najpierw wysłuchajmy strony dziecka, jego relacji akceptując jego potrzeby i uczucia. Następnie drugiej strony, bez różnicy czy będzie to, np. kolega dziecka czy wychowawca. Starajmy się nie krytykować ani oceniać. Tylko spojrzeć na dany problem obiektywnie.

Warto odczekać chwile, aż emocje opadną i zastanowić się z dwoma stronami „konfliktu” nad tym, co możemy zrobić. Nie usprawiedliwiajmy również dziecka, jeśli naprawdę coś „przeskrobało”.

Naszym celem jako rodzica jest dobro dziecka. Jedną z naszych ról jest także karcenie dziecka, więc róbmy to, ale w mądry sposób. Wyznaczajmy dziecku zasady i granice i bądźmy w tym konsekwentni. Wspierajmy nasze dziecko poprzez rozmowy i tłumaczenie jak dziecko powinno postąpić, zachować się w danej sytuacji. Ponieważ kiedy będziemy stawać zawsze po stronie dziecka, jak ono robi źle, poczuje się ono bezkarnie i będzie miało poczucie „że wszystko mu wolno”. 

Oczywiście, że częściej berzemy stronę dziecka, ale musimy mieć do tego zdrowy dystatnas. Gdy dziecko nie ma racji i ewidentnie zawiniło, powinniśmy mu wytłumaczyć dlaczego żle postępuje, a gdy to nie przynosi skutków nawet ukarać.