Sposób na usypianie dziecka. - Forum

ojej to ja mam chyba najgorzej..co prawda wieczorem po butli odkładam małego do łóżeczka i sam zasypia po chwili ale w ciągo dnia na drzemki to muszę go nosić na rękach a jest już spory ponad 10 kg to mi ciężko..

Majka ma wypracowany przeze mnie rytuał. Zupka, bajeczka, kawałeczek czekoladki, kołysanki utulanki z DVD (już w piżamce i w łóżku) i obok babcia. Majka sobie gadai gada i nagle cisza!!!! I ta cisz trwa średno 3 godziny. 

A babcia zdąży wypocząć i przygotować drugie danie. 

a ile miał wtedy miesięcy??? dziś próbowałam tak w dzień zrobić to płakali 15 minut..i uległam:(i wyjęłam bo aż się zanosiła:(

mały miał 9 miesięcy... wstawał i wyciągał rączki i strasznie zachodził się placzem czasami ponad godzinę i zasypiał zmęczony płaczem... cięzko bylo go nie wziąć ale teraz to są same plusy... żałuję, że nie zrobiłam tego wcześniej!

no będę próbować dziś

trzymam za Was kciuki :) nie jest lekko ale dzieci szybko przyzwyczajają się do nowych sytuacji :)

I ja będę trzymać kciuki!!!!!

U mnie to chyba sposób na usypianie mamy:P.

Kładę się z małym - odpoczywam sobie, on pije kakao, potem smoczek i drapie mnie po rękach. Raz, dwa, trzy i mama śpi:P. A jak ja zasypiam, to mały też momentalnie.

Pewnie niedługo wypróbuję sposób Paulqi, ale na razie ja i tak dużo leżę, a to drapanie jest takie mile, że nie chce mi się nic zmieniać. A łóżeczko stoi puste:).

Wystarczyła doba u mojej mamy która to usypiała Boryska na rekach...ehh i na nowo wracam do moich sposobów.

Smoka, na boczek, okrycie kołderką i obowiązkowo kołysanki z karuzelki. 

Tak zasypia od początku i doswiadczona starszym synem, bede tego mocno pilnowac.

Akurat z zasypianiem nie mieliśmy i nie mamy kłopotu, Kacperek ma rytuał : kąpiel, masażyk, butla i bajka jednocześnie, na rączki żeby się dobiło, w tym czasie zmieniamy światło na małą lampkę i Synuszek do łózeczka, kołderka i po 5 minutach już odpływa. tak jest od pierwszych dni i tego sie trzymamy. Guśka napewno sie uda tylko troche wytrwałości, ja np nie umiem Kacperka w dzień położyć do łóżeczka, śpi albo w bujaczku albo w naszym łóżku...

A mi powiedziało dwóch psychologów [akurat w gości przyjechały dwie kobitki, psycholożki], żebym sobie dała spokój na razie. Z tym że Kosmyk, kiedy kładłam go do łóżeczka, płakał gorzej niż na szyciu i w pewnym momencie zaczął walić głową o szczebelki. Rozwerwał sobie pajaca i takie imprezy. Dziewczyny mi powiedziały, że widocznie on potrzebuje tego wózka i daje mu on poczucie bezpieczeństwa i żebym spóbowała z łóżeczkiem za jakiś miesiąc. Więc na razie bujam. Tylko muszę dodać, że Kosmyk nie lubi być noszony na rękach, rzadko się przytula od noworodka tak ma, że woli wolność i obie babki stwierdziły, że ten wózek mu daje poczucie bezpieczeństwa tak jak u innych dzieci przytulanie. No i jak przenoszę go z wózka do łóżeczka staram się, żeby w miarę orientował się, że teraz idziemy do łóżeczka, trochę go dobudzam, żeby nie był rano zdziwiony i mówię "Kosmyku, idziemy lulu do łóżka". Następna próba usypiania w łóżku w lutym, na razie daję sobie spokój. :D

Podobny sposób przytulanka owieczka z bijącym serduszkiem-najukochańsza i sprawdzona

A czy to nie jest tak, że problemy z zasypiamy tworzymy my sami - rodzice? Przyzwyczajając dziecko do bujania, kołysania, zasypiania z butelką, podczas oglądania bajek lub wieloma innymi "dogadzaczami"? Dziecko się przyzwyczaja, uważa, że tak już będzie zawsze a tu nagle - Oooo... mama nie kołysze, mama nie daje butli, mama nie daje smoka...no to będę płakał/a i krzyczała, bo mi się to nie podoba!

Od samego początku warto przyzwyczajać dziecko do spania w swoim łóżeczku i tworzyć warunki, od których nie będzie go trzeba odzwyczajać. Żeby samemu sobie nie robić pod górkę, a dziecka nie ogłupiać. 

Dokładnie się z tym zgadzam, jednak czasem jest problem z usypianiem bez przyzwyczajania dziecka do różnych rzeczy

Mysle ze to latwo powiedziec. Czasem takie warunki tworzymy, bo dziecko ma np. kolke i uspokoi sie przy kolysaniu- kazdy rodzic chce ulzyc swojemu dziecku, to chyba norma no nie?

Ja tez tak lezalam- i familke przegladalam w tym czasie- teraz puszczam pozytywke i wychodze.

Jak ja leze to bez telefonu ani rusz. W tym czasie i owszem szperam w necie i na familie szczególnie ale to nie zmienia faktu, ze wolalabym tak nie lezec 3 razy dziennie. 

ja też miałam takiego pluszaka i kladlam na glowe, maluch spal z tym i w sumie do tej pory spi, bo to jest mieciutkie i przyjemne. Oprocz tego mam "owieczke z bijacym serduszkiem" imutuje bicie serca i tak naprawde to klade dziecko do lozeczka, wlaczam nianie i wychodze, a dziecko spi:) wiadomo czasem zdarzy sie ze trzeba dac mleko ( jesli chodzi o dzien) bo marudzi i wtedy dopiero zasypia, ale tkaie sytuacje zdarzaja sie rzadko.

Wcale nie uważam, że to jest łatwe. Właśnie trudniejsze - nie przyzwyczajanie do rzeczy, z których później trzeba odzwyczajać. Łatwiej jest dać butelkę - masz, zajmij się, zaśnij. Łatwiej, niż wracanie do pokoju co kilka minut, przykrycie, pocałowanie i wyjście - aby dziecko nauczyło się zasypiać samo, spokojne, że nie znikamy, ale w razie potrzeby jesteśmy obok.

Rozumiem, że czasami są sytuacje ekstremalne - kolka, choroba lub cokolwiek innego - kiedy trzeba nagiąć lekko zasady i pokołysać, położyć się obok, albo zabrać do swojego łóżka - Ok, ale to powinno być chwilowe. Jeżeli będziemy robić tak codziennie, dziecko się przyzwyczai i później będzie zaskoczone, że "mama już nie chce ze mną spać", "mama zabiera ulubioną butle"...

Każdy robi według własnego uznania, jak uważa za stosowne. Ja tylko się dziwię, że później dużo rodziców narzeka na pewne sytuacje i chciałoby, aby - przykładowe - usypianie, wyglądało inaczej. Ale dlaczego? Przecież sami do takich sytuacji doprowadzili. Ze względu na dobro dziecka powinniśmy się zastanowić czy zasypianie z butelką, przy kołysaniu czy w łóżku rodziców - lub cokolwiek innego - jest dla niego dobre. Jeżeli uważamy, że dobre - to nie powinniśmy później marudzić, że coś nam w tym nie pasuje. Jeżeli uważamy, że złe - to zrezygnujmy z tych "umilaczy", zanim dziecko uzna je za normę.