Jak przygotowujesz siebie i dziecko do pierwszego dnia w szkole? KONKURS - Forum

Pierwszy dzień , jednak nie w szkole a przedszkolu. Mimo,że mój synek skończył 3 latka do tej pory to ja byłam jedyną osobą, która się nim zajmowała. Nastał jednak ten okrutny czas i przyszło nam się rozstać.

Wiedziałam,że moje nastawienie do całej sytuacji będzie odczuwalne także dla mojego synka więc zachwalałam przedszkole i opowiadałam o nim w samych superlatywach. Kilka razy na wakacjach byłam także z synkiem odwiedzić miejsce aby Dawidek zapoznał się z otoczeniem i zabawkami.

Byłam pewna,że nasze rozstanie to będzie wielki płacz, krzyk i bunt. Dawid   - nieśmiały chłopiec, trzymający się kurczowo mamy.

Gdy w końcu nadszedł 3 września i mój synek z radością wstał, ubrał się a nawet z przyjemnością umył ząbki byłam w lekkim szoku, lecz najbardziej zaskoczył mnie gdy bez problemu wziął panią przedszkolankę za rękę aby oglądać zabawki i poznać kolegów.

Gdy po 7 godzinach biegłam jak na skrzydłach by synka odebrać , on z zadziornością w głosie odpowiedział " Ja tu zostaje i klopka".

Tak więc pozytywne nastawienie rodziców i zaznajomienie z otoczeniem, ze szkołą. Efekt radości gwarantowany.

Podczas wakacji często rozmawialiśmy o przedszkolu. Syn wspominał swoją grupę i to co się działo w roku szkolnym. Razem kontrolowaliśmy ilość dni jakie zostały do końca wakacji. Syn sam liczył sobie ile mu zostało"wolnego" i był świadomy że we wrześniu powróci do przedszkola.  Dzięki temu nie obudził sie 3 września z przerażeniem ze już KONIEC WOLNEGO!  Takim nieświadomym z mojej strony sposobem było pisanie kartek  z pozdrowieniami z róznych miejsc jakie zwiedzaliśmy w wakacje. Syn pierwszego dnia dopytywał się czy kartki doszły :) Dumny był jak zobaczył że Pani ma kartki od niego. 

Do końca nie widziałam w której grupie i w której sali będzie mój Syn. Tak 2 tygodnie przed rokiem szkolnym pytałam sie go jak sobie wyobraża jak to będzie. Zdawałam mu pytania:

"A co by było jak by przedszkole miało być różowe?"

"A jak krzesła będą mieć po trzy nogi to jak będziecie siedzieć?"

"A jak myślisz jaka Pani będzie u Ciebie w grupie?"

"A co by było jak by przedszkole było tylko dla dorosłych?"

"Myślisz ze coś tam sie zmieniło w korytarzu i na placu zabaw?"

"A jakie najlepsze zupki tam jadłeś?"

"A co dzieci z Twojej grupy będą robić jak będą mieć inna Panią?"

" A myślisz ze będziesz mieć Tam swoja szafkę?"

"A jaki będziesz mieć znaczek w szatni?"

"A myślisz ,że zrobią grupy gdzie będą same dziewczynki i sami chłopcy?" "A dlaczego tak nie zrobią?"

"A co robią zabawki w przedszkolu gdy są wakacje?"

Pytań było wiele, wiele, więcej z mojej strony. "Wkręcałam" Syna w temat przedszkola. Mówiłam mu o rzeczach które mogą sie zdarzyć i nie będzie to zależne od mamy i od niego Przykładem takich rzeczy jest to że może mieć nowa grupę lub nową Panią. Poruszaliśmy nawet takie błahe sprawy jak  to że będzie mieć inne miejsce w szatni. To są duże zmiany dla dziecka mimo ze dla nas ważniejsze są inne sprawy organizacyjne.

Zaszczepiałam w nim ciekawość odnośnie wyglądu nowej sali i w pierwszym dniu nie mógł sie doczekać jak to będzie. Syn z radością opowiadał mi że ich sala jest dla wszystkich. Rozbawiło mnie najbardziej jak powiedział że więcej jest rzeczy dla chłopaków niż dla dziewczyn i że nie ma różowych ścian oraz ,że krzesła maja po 4 nogi:). Dla mnie to było oczywiste bo znałam wygląd sal ale dla niego ta była nowa i ciekawiło go co tam będzie:)

Nasza wnusia Oliweczka bardzo lubi dzieci i z pójściem do przedszkola nigdy nie było problemu, a wręcz przeciwnie bardzo chętnie do niego chodzi. W tym roku jako 6 - latka uczęszczać będzie do tzw. grupy zerowej i w związku z tym na swoje sierpniowe urodzinki dostała dużo prezentów z przyborami szkolnymi: bloki, kredki, mazaki, ciastolinę, kolorowanki itp.

Oczywiście w pierwszym dniu nowego roku zawsze idzie do przedszkola odświętnie ubrana by nauczyć ją, że takie dni są wyjątkowe...

Rok wcześniej otrzymała od swojej matki chrzestnej piękny plecak, w którym te swoje szkolne skarby będzie trzymała.

Czytamy jej książeczki a później ona odpowiada na zadane pytania...

Swego czasu nawet próbowała swoich sił w układaniu wierszyków, które prosiła bym je na kartce zapisała a ona później z niej "recytowała"...

Moj synuś wczoraj stanął w szeregach uczniowskich. Dumny, szczęśliwy i podekscytowany. Nasze przygotowania zaczeły sie w zeszłym roku, kiedy to kupiliśmy większą częśc wyprawki, bloki, kredki, farby itp w tym roku dokupilismy tylko podręczniki. Tak by było nam lżej finansowo bo teraz zajmuję się opieką nad połrocznym synkiem i ciężko by było przygotować wszystko z jednej pensij.

Ale nasze przygotowania to rownież wakacyjna nauka poprzez zabawe m.in.  malowalismy szlaczki, dodawalismy, rozwiązywalismy rebusy. ale również wiele czasu spędziliśmy na rozmowach wychowawczych, które poruszały  takie tematy jak: tolerancja, uprzejmość, współpraca, uczciwość, fair play.

A odświętne ubranie to podstawa tak ważnego wydarzenia a my jako rodzice przygotowalismy sie do tych pierwszych dni  w szkolnych ławach bardziej emocjonalnie, bo teraz nasze beztroskie życie zamienia sie w pełne wyzwań, ale nasze dziecko wie że może liczyć na naszą pomoc.

Tak wspaniałe produkty firmy  BIC pozwolą nam cieszyć się ta uniosłą chwilą ;-)

Moja córka właściwie od połowy lipca kwęka i marudzi, że już chce do szkoły. Tak więc przygotować jakoś specjalnie jej nie trzeba ;)

Aczkolwiek - kilka dni przed wielkim dniem już nie może się doczekać i ... z wrażenia ma problemy z zaśnięciem! A razem z nią - ja! Tak, bo marudzi, że ona zasnąć nie może...

Ale jeżeli chodzi o przygotowania, to staramy się nie zostawiać wszystkiego na ostatnią chwilę. Książki i inne przybory kupujemy w zasadzie przez całe wakacje, ponieważ dla nas jest to spory wydatek, żeby kupić na raz. Więc od zakończenia roku kupujemy już na początek roku ;) I powoli przez 2 miesiące zbieramy wyprawkę. Generalnie wszystko jest gotowe w połowie sierpnia przed gorączką innych rodziców, kiedy to zaczynają dopiero biegać po sklepach i księgarniach.

Na sam koniec zostawiamy tylko buty,ponieważ noga szybko rośnie i zwykle kupujemy w przysłowiowej "ostatniej chwili".

Biała bluzka, czarna spódnica - uprasowane dzień wcześniej.

Po rozpoczęciu roku mamy zaplanowany właściwie cały rok ;) Czyli - świetlica, jak z odbiorem (kiedy do babci, kiedy ja ją odbieram itp.).

Ogólnie jesteśmy dość zorganiozowane i nie mam co narzekać :)

Mój synuś również chodzi jeszcze do przedszkola. Szczerze to nie mógł się doczekać kiedy pójdzie do swojej grupy i spotka po przerwie znajome dzieci. :) W tym roku jest dumny, że poszedł do starszej grupy 4-latków i nie jest już maluszkiem. Nawet babci przez telefon opowiadał, że już nie jest w krasnoludkach tylko w Kubusiach Puchatkach.Śniadanko, obowiązkowo kakao, jakaś kanapka. Pierwszego dnia ubieramy się w ładną koszulkę i spodenki, ponieważ w przedszkolu nie ma jako takiego rozpoczącie roku szkolnego. Mycie ząbków i tata odwozi do przedszkola.W tym roku również zmieniła im się jedna Pani,ale polubił ją. Jedyne, do czego ciężko mu się na razie przywzyczaić to brak leżakowania, więc po przyjściu do domku jest drzemka- tak jak się położy- czy to w poprzek, czy normalnie i momentalnie zasypia. Jeśli prztrwa popołudnie to zasypia wcześnie wieczorem. Generalnie bardzo lubi przedszkole i z chęcią tam idzie.:)

Wcześniej wszystko co jest potrzebne do szkoły z dzieckiem razem kupuję, a w dzień pójścia do szkoły niepotrzebnie go nie stresuję.

Tego roku rozpoczecie roku szkolnego było dla nas prawdziwym stresem.Bardziej dla moich dzieci.Trójka synów już chodziła do szkoły wczesniej,w tym roku dołączył czwarty synek.Dzieci nie denerwowały się tym,ze rozpoczyna się rok szkolny tylko faktem,ze idą do nowej szkoły ( poprzednia zamknęli).....co idzie  z tym nowi nauczyciele,koledzy,koleżanki...Już 4 dni przed rozpoczęciem zastanawiali się jak to będzie.....doczekac się nie mogli.Jeśli chodzi o mnie to jak zwykle powtarzałam dzieciom,ze mają być grzeczni, słuchac nauczycieli i dobrze uważac na lekcjach.Z okazji  tego dnia upiekłam jagodzianki.Coś słodkiego zawsze poprawi miny i rozluzni atmosferę:-) Każdemu dziecku dałam po 20 bułeczek dla nowych kolegów i nauczycieli:-) Najwazniejsze to miło zacząć znajomość.Tydzień przed tym wydarzeniem już przygotowałam rzeczy: białe koszule,czarne spodnie:-). Książki i przybory jak zwykle na ostatnią chwilę:-P.Martwię się trochę czy Błażej, który poszedł w tym roku do II klasy da sobie radę:-(. Błazej będac jeszcze w przedszkolu miał problemy z nauką: nie umiał liter,nie umiał liczyć,nie znał nazw kolorów , miał problemy z wymową.I jeszcze wtedy zdecydowaliśmy się,żeby powtarzał jeszcze rok przedszkole......Pomimo,że pózniej dużo się poprawił i w tamtym roku już skończył I klase to ja martwię się jak poradzi sobie w nowej szkole....inny nauczyciel........No ale czas pokaże,ja wierzę w niego:-)

1 września dzień przedszkola! Każda mama ruszyć zdoła, lecz maluchy - kaprysiuchy, nie oderwą się od poduchy! Trzeba więc troszkę magii by zachęcić naszych magli ;) Kolorowe wypraweczki z chęcią oderwą od poduszeczki, a do tego wielki świat wciąż otworem czeka na nas! Koleżanki i koledzy pomogą chętnie zapomnieć o tej nędzy, jaką jest wstawanie rano by wyruszyć szybko z mamą. Do przedszkola czy do szkoły ciężko się jest wygramolić, na to mam też świetny lek bo po szkole szybki bieg, do przyjaciół, przyjaciółek i zabawowych podwórek! Każdy znajdzie coś fajnego i dla siebie odpowiedniego. 

Pójście córci do przedszkola było zarówno dla niej jak i dla mnie wielkim wyzwaniem,w końcu byłyśmy ze sobą w domku długi czas.Dużo z nią rozmawiałam i tłumaczyłam,że nastąpi chwila rozłąki bo jako dużo dziewczynka idzie do przedszkola gdzie pozna dużo dzieci z którymi będzie się bawiła,będzie miała bardzo fajną panią która zna dużo gier i zabaw.Pomalutku i systematycznie uczyliśmy się tego co przedszkolak powinien już sam umieć,aby sobie poradzić.Dużą rolę również odegrały dni adaptacyjne dzieciaczków razem z rodzicami w przedszkolu,dzięki nim maluchy zaczeły pomału oswajać sięi poznawać miejsce i otoczenie w którym będą spędzały czas.W czasie chwilowych napadów lękowych przed rozstaniem z mamusią,starałam się wymyślać jak najwiecej kreatywnych zajeć tak aby nie miała za dużo czasu na myślenie i zbędne zamartwianie się.

Mi wspomnienia z rozpoczęciem roku szkolnego bardzo dobrze się kojarzą. To dlatego że początek roku szkolnego wiązał się z nowym plecakiem, piórnikiem i przyborami. Po 2 miesiącach wakacji miało się dosyć i w duszy nie mogłam doczekać się szkoły, znajomych.

Mój 5 latek rozpączął pierwszą klasę w tym roku. Już był przygotowany do obowiązków szkolnych w zeszłym roku w tzw ,,reception,,

Od jakiegoś czasu pytał zniecierpiwiony kiedy w końcu zacznie szkołę. 

Przygotowaliśmy się już spory czas temu z nowymi czerwonymi bluzami, spodniami, podkoszulkami i butami ale przede wszystkim z nowym pudełkiem na śniadanie. 

Żadnej zachęty, opowiadań nie trzeba było stosować. Już od dawna sam był przygotowany na rozpoczęcie roku szkolnego. Dla niego szkoła to nie tylko nauka ale przede wszystkim nowe wyzwania, koledzy i jednak sporo także zabawy. 

Wiele przeżyc zwiazanych z rozpoczęciem roku szkolnego spotkało i nas, kupowanie nowych przyborów szkolnych, plecaka, ubrań... Nie wiem czy ja bardziej to przeżywałam czy mój synek. Kilkakrotkie kiedy synek spał oglądałam z rodością, dumą i po części ze smutkiem zakupy szkolne.( Ze smutkiem bo moje dziecko z którym spędzałam tak dużo czasu teraz  czas bedzie spędzalo w szkole).  Synek chcial przymierzac ubranka kupione na rozpoczęcie,był zaskoczony, ucieszony i elegancki:)

Dorianka po woli wprowadzałam w świat szkolny, opowiadalam jak to ja bylam taka mała i zaczela sie szkola, syn uważnie słuchał i zadawal wiele pytań, najbardziej podobało mu się to ze w szkole nauczy sie pisac i czytac tak jak mamusia i że pozna wiele nowych kolegów i koleżanki. Byliśmy kilkakrotnie obejrzec wnętrze nowej szkoły, panie na korytarzu byly dla nas bardzo miłe, w wakacje spacerując przechodziliśmy obok nowej szkoły. Kilka dni przed "pierwszym dniem szkoły" synek zaczął pytac czy juz idziemy do szkoły? Bo on już chciał, nie mógl się doczekac...W koncu nadszedł ten pierwszy dzień...Bylam bardzo zestresowana, jednak zachowywalam spokój i nie dalam po sobie tego poznac, byłam uśmiechnięta, wspólnie zjedliśmy pyszne śniadanko, zapakowałam synkowi kanapeczki i wyruszyliśmy w droge...syn był bardzo zadowolony i dopisywał mu humor, ten dzien poruszył moje uczucia, byłam bardzo wzruszona i poleciały lezki szczęscia, mój malenki kochany synek wkroczył w okres szklony...Nawet nie zaplakał a mój stres odszedł w dal...Poczułam że tam bedzie bezpieczny i że nie mam sie czego obawiac a on poczul się doroślejszy i pokazał ze jest gotowy na nowy okre z naszym życiu...

U nas w domu najważniejsze jest przygotowanie psychiczne, które jest niezbędne aby szczesliwie zacząć rok szkolny. Na nic zda sie wypchany plecak i wyprasowane ubranie jeśli nasza pociecha będzie chodzić do szkoły z niechęcią albo straczem. Dlatego ważne jest, aby przedstwić maluchowi zalety szkoły i nauki. Trzeba pokazać mu ogrom możliwości, który dzięki niej zyskuje. Może przecież znaleźc nowych kolegów, poznać ciekawe zabawy i nauczyć się nowych umiejętności. Zwracając mu uwagę na te jasne aspekty edukacji wykształcimy w nim prawdziwy zapał do nauki, który byc może spozytkuje jego energię we właściwym kierunku.

1. Przeliczamy pieniądzę:)

To bardzo ważne. Sprawdzamy jaką sumę możemy przeznaczyć na odzież, książki. Czasem wystarczy troszkę pobiegać po sklepach i można upolować coś naprawdę taniego. 

2. Kupujemy przybory szkolne, książki i odzież.

Ważne aby nie dać się naciągnąć na prośby. Moja córa ma to opanowane do perfekcji:) Kolejna gumka do ścierania, garść ołówków- to jest zbędne. Ale daje również córce możliwośc wyboru. Samodzielnie wybrany piórnik czy plecak, zachęci malca do nauki!!!

3. Około tygodnia przed zakończeniem wakacji, ograniczamy małej telewizję.
Wystarczy bajka na dobranoc i hop do łóżka. Koniec z nocnym maratonem filmowym;)

4. Cztery dni przed rozpoczęciem roku, wszyscy staramy się chodzić wcześnie spać:) 

5. Dzień przed rozpoczęciem roku, szykuje córce strój galowy który wieszam na wieszaku:)

6. I nadszedł ten ważny dla maluchów dzień:) Jeszcze buziak na drogę i powodzenia!!!:)

Aby zrozumieć, co przeżywa i co czuje dziecko idąc pierwszy raz do szkoły lub przedszkola próbuje porównać sobie to do pierwszego dnia w nowej pracy. Człowiek jest zdezorientowany, spięty i wie, że jest w centrum uwagi. Wiadomo nie jest łatwo a ten dzień zawsze długo zapada w naszej pamięci.I tak samo jest z dziećmi, które idą pierwszy raz do przedszkolak czy też szkoły.

Ja jako rodzic ( tata) staram się, aby ten dzień nie był dniem płaczu …..i robiłem wszystko aby stres był jak najmniejszy dla mnie i mojego syna.

Etap przygotowania dziecka rozpocząłem już dużo wcześniej poprzez następujące czynności :

-przygotowałem wraz z dzieckiem tornister i ubrania. Wspólne zakupy szkolne to była okazja, aby pokazać synowi, że rozpoczyna się nowy etap w jego i moim życiu.

- przygotowaliśmy w domu kącik do nauki;

- rozmowa jest bardzo ważna, po kolei rozmawialiśmy, co się będzie działo  w pierwszym dniu szkoły, co będzie mu potrzebne i jak ma się zachować,

-obiecałem synowi, że będzie zawsze odprowadzany do klasy, jeśli będzie sobie tego życzył,

- wcześniej, wielokrotnie przechodziliśmy koło szkoły, weszliśmy obejrzeć korytarze, znaleźliśmy toalety i zobaczyliśmy jak wygląda boisko szkolne.

- w rozmowach nie straszyłem syna szkołą tylko tłumaczyłem, że będziemy musieli zmienić pewne rzeczy i rytm dnia np. wcześniej kłaść się spać. Mówiłem, że będzie w szkole wiele nowych i ciekawych rzeczy i że pozna nowe koleżanki i kolegów, mówiłem też, że będą też te gorsze dni ….ale wtedy może na mnie zawsze liczyć!!

- postarałem się, aby dzień 3 września był dniem pełnym przyjemności. Zabrałem syna po szkole zoo i na kręgielnie.

- synek wziął do szkoły swój ulubiony samochód, – aby było mu raźniej.

Ja jako rodzic starałem się, aby ten dzień nie był dniem zbyt stresującym także dla mnie, więc wcześniej wszystko z żoną przygotowaliśmy i staraliśmy się, aby w domu panowała spokojna i odświętna atmosfera. Nie było pośpiechu ani negatywnych emocji, – bo im więcej lęków, obaw tym większe prawdopodobieństwo, że synek będzie powielał nasze zachowania .

i tak oto poklepałem syna po ramieniu...

mam nadzieje że dodałem mu wiary i otuchy!!

Mam bardzo miłe wspomnienia z czasów przedszkolnych szkolnych. Uwielbiałam rozpoczęcie roku szkolnego kiedy to spotykałam się z koleżankami po przerwie wakacyjnej, byłam zawsze odświętnie ubrana, a w domu nowy plecak i przybory.  Aż się rozmarzyłam, czasem brakuje mi dziecięcych lat beztroski....  Dlatego nie wyobrażam sobie by moje dziecko, nie chciało pójść do przedszkola. Często opowiadałam córce jak to bawiłam się w przedszkolu, jak było fajnie, jak rysowaliśmy, chodziliśmy na plac zabaw itp. Larysa słuchała tego z ogromnym zaciekawieniem... Kilka dni później odwiedziliśmy przedszkole do którego zamierzałam córkę zapisać. Dobre kilkanaście minut Larysa obserwowała jak dzieci bawią się, nawet nie chętnie opóściła przedszkole. Byłam zaskoczona, ale pozytywnie, gdyż myślałam iż się jej to od razu nie spodoba...a jednak. Kilka dni później poszłyśmy kupić Larysie plecak i przybory. Larysa sama decydowała w sklepie co i jakie będzie jej potrzebne (jakie ja już mam dorosłe dziecko ). Kupiłyśmy także odświętny strój, w którym moja córeczka miała iść na rozpoczęcie. W białej bluzce i granatowej sukience wygląda ślicznie  No i nadszedł ten pierwszy dzień. Larysa wstała i ubrał się chętnie, nie mogła tylko zrozumieć dlaczego na rozpoczęcie nie bierze się plecaka i tych wszystkich cudownych przyborów.       Gdy byłyśmy już w przedszkolu i Laryska stanęła w rzędzie z innymi dziećmi taka dumna i zadowolona, to... aż mi się łezka w oku zakręciła... jak moje dziecko szybko rośnie, jakie jest szczęśliwe że jest w przedszkolu    

Myślę, że Larysa była bardzo dobrze przygotowana do pierwszego dnia w przedszkolu, tego dnia uśmiech nie znikał z jej twarzy, ale... gorzej było ze mną. Ile to ja miałam planów co to będę robić gdy Larysa będzie w przedszkolu: a to fryzjer, kawa z koleżanką, zakupy...ale najchętniej nie opóściłabym przedszkola tylko ukradkiem obserwołabym co robi moje dziecko...tak ciężko było mi się z nią rozstać. Teraz już jest ok, przyzwyczaiłam się 

Myślę że dla dziecka przed pierwszym pójściem do szkoły czy przedszkola najważniejsze jest pozytywne nastawienie rodziców - z tym wszystko się uda !!!!

A oto, jak wyglądały nasze przygotowania do pierwszego dnia w przedszkolu:

P - przyjemnie (podczas wspólnie spędzonego czasu)

I - imponująco (szczególnie dla taty )

E - ekscytująco (podczas otwierania i farb czy plasteliny)

R - radośnie (kiedy udało się zapamiętać troszkę tekstu piosenki)

W - wspaniale (kiedy tatuś pochwalił rysunek)

S - spokojnie (bez żadnego straszenia, że Pani daje pały itp)

Z - zabawnie (podczas opowiadań taty o jrgo przedszkolu)

Y - wYYYYYśmienicie  (kiedy przyglądałyśmy się dzieciom w przedszkolu)

D - dłuuuuuuuugo (dużo wcześniej opowiadałam Larysie o przedszkolu)

Z - z poczuciem dobrego humoru

I - intensywnie (poznawałyśmy pierwsze literki, a raczej Larysa poznawała )

E - emanująco radością i szczęściem

Ń - niebiańńńńsko!!! ( podczas zakupów szkolnych)

W - widowiskowo (kiedy Larysa pokazywała jak będzie brała udział w przedstawieniach)

P - pasjonująco (dzięki przygotowaniom Larysa odkryła że jej nową pasją jest malowanie farbkami)

R - rozmaicie (raz uczyła się malować a raz lepić z plasteliny)

Z - z uwagą i skupieniem kiedy mama opowiadała o przedszkolu

E - eksperymentująco (kiedy to pod chwilę nieuwagi mamy Larysa spróbowała jak smakuje plastelina)

D - domowo (najpierw urządzałam Larysie przedszkole w domu, były ławki, trochę nauki - a raczej zabawy i śpiewanie piosenek)

S - sympatycznie (kiedy do naszej "zabawy w przedszkole" dołączyły koleżanki Larysy)

Z - z mnóstwem energii i zapału (do tego by być przedszkolakiem)

K - komicznie (śmiechu z naszej córki podczas przygotowań było duuuużo)

O - olśniewająco (podczas przymiarek stroju na rozpoczęcie)

L - lustrzanie (Larysa w swoim stroju na rozpoczęcie potrafiła stań nawet godzinę przed lustrem )

U - udanie!!! (wszystko nam się udało tak jak sobie to zaplanowałśmy)

Pójście mego synka do przedszkola było wielkim wydarzeniem nie tylko dla niego ale również dla mnie jako mamy Chociaż nastawiałam swoje dziecko pozytywnie do nowej sytuacji W głębi serca czułam lęk i pewną obawę Dużo przeprowadziłam z nim rozmów na temat przedszkola Opowiadałam co będzie tam robił i jak będzie wyglądał jego każdy nowy dzień Chciałm by mój synek był odpowiednio przygotowany do spotkania z nowym otoczeniem:) Razem robiliśmy zakupy Mój Kacperek sam wybierał i decydował przy zakupie przedszkolnej wyprawki Oczywiście wszystko w granicach rozsądku:) Dużym plusem na lepsze zapoznanie się z nową sytuacją były tzw.dni otwrte przedszkola Tam już mógł wcześniej poznać swoją panią i przyszłych kolegów Obejrzeliśmy cały przedszkolny budynek no i oczywiscie piękny plac zabaw,który bardzo przypadł do gustu memu maluchowi Od tamtej już pory ciągle tylko słyszałam:Mamo ja chcę do przedszkola,kiedy pójdę? Był bardzo podekscytowany całą tą edukacją przedszkolną:)Pakował swój plecak chyba tysiąc razy:) śpiewając przy tym:Jestem sobie przedszkolaczek nie grymaszę i nie płaczę...Myślę że pójście do przedszkola dla mego malca bądzie wielką frajdą:)

Pierwszy dzień w szkole to bardzo emocjonujące wydarzenie dla każdego dziecka. Nowe panie, nowi koledzy, nawet budynek nowy, nieznany. Wszystko to może wydać sie zarówno fantastyczne jak i przerażające. Warto więc wcześniej nastawić dziecko na to, co będzie je czekało w szkolnych murach.

Już dużo wcześniej warto dziecku powiedzieć czym jest szkoła - że to miejsce, gdzie spotka bardzo miłe panie i dzieci, że nauczy się wielu ciekawych rzeczy, nauczy nowych piosenek i wierszyków. Trzeba przedstawić same pozytywy płynące z pójścia do szkoły. Dobrym jest też powiedzenie dziecku, że teraz nie będzie już maluchem - przedszkolakiem, ale naprawdę dużym chłopcem/dziewczynką.

Dobrym sposobem jest też czytanie z dzieckiem książek o szkolnych przygodach dzieci w jego wieku. Dzięki temu pokażemy, że szkoła to przyjazne miejsce, gdzie możne każdego spotkać wiele fantastycznych przygód. Czytajmy i rozmawiajmy - niech dziecko powie nam co (wg niego) będzie robiło w szkole, jak będą wyglądały zajęcia. Niektórych dzieci jakoś specjalnie nastawiać nie trzeba, ale nieśmiałkom przyda się taka rozmowa.

Można też w okresie wakacyjnym wybrać się z pociechą do szkoły, by poznała miejsce, w którym już niebawem przyjdzie jej spędzić kilka godzi dziennie. To oswaja i daje choć namiastkę bezpieczeństwa. Jeszcze lepiej jeśli szkoła posiada swój plac zabaw - nasz malec na pewno będzie wyczekiwał dnia, gdy będzie mógł się na nim pobawić.

Na szkolne zakupy można wybrać się wspólnie. Niech dziecko zdecyduje który plecak chce nosić (oczywiście spośród tych, które uznaliśmy za zdrowe dla jego kręgosłupa i dla naszej kieszeni, nie musi wybierać z całego asortymentu sklepu). Poszaleć można przy wyborze piórnika i zeszytów. Tu ceny nie są AŻ tak przerażające, a dziecko zdobędzie poczucie, że jest już duże (dorosłe?) i że w jego życiu nadejdzie naprawdę ważny moment.

Potem zakup kredek, bloków, stroju sportowego i wszystkiego, co się może naszemu starszakowi przydać. Gdy w domu pojawi się cały zestaw, wiadomo, że TEN dzieć jest już blisko. Na koniec zostanie tylko przygotowanie galowego stroju i w drogę :)

A po pierwszym dniu koniecznie porozmawiajmy na temat tego, co dziecku się podobało, ilu wspaniałych kolegów poznało i jako to będzie pięknie w każdym kolejnym dniu.

A siebie? Hmm... trzeba się zorganizować kto będzie zaprowadzał dziecko do szkoły, a potem je odbierał, kto będzie pomagał mu w pierwszych szkolnych wyzwaniach i sprawdzał, czy szlaczki są zrobione tylko ładnie czy pięknie. No i trzeba pamiętać o jednym - chwalić za każdy choćby najmniejszy sukces. Tylko wtedy wychowamy wspaniałego, chętnego do nauki młodego człowieka, przed którym cały świat za parę lat stanie otworem :)

SIEBIĘ PRZYGOTOWUJĘ DO PIERWSZEGO DNIA W SZKOLE MOJEGO DZIECKA FINANSOWO, ORGANIZACYJNIE I PSYCHICZNIE:

- WCZEŚNIEJ BĘDĘ MUSIAŁA WSTAWAĆ,

- SZYKOWAĆ ŚNIADANIE,

- POŚWIĘCIC CZAS NA ODRABIANIE LEKCJI, CZYTANIE Z DZIECKIEM,

- PRZYGOTOWAĆ ODZIEŻ CZYSTĄ DO SZKOŁY,

- ZAPLANOWAĆ PIENIĄDZE NA OPŁATY SZKOLNE, PODRĘCZNIKI, ZESZYTY, PRZYBORY SZKOLNE,

- ZAKUPIĆ ODZIEŻ DO SZKOŁY

DZIECKO PRZYGOTOWUJĘ DO PIERWSZEGO DNIA W SZKOLE PSYCHICZNIE I  ORGANIZACYJNIE:

- WCZEŚNIEJ BĘDZIE MUSIAŁ SYN WSTAWAĆ,

- MIEĆ SPAKOWANY TORNISTER, ODROBIONE LEKCJE,

- KIESZONKOWE MUSI TAK PALOWAĆ ABY STARCZYŁO MU NA CAŁY MIESIĄC,

- PO SZKOLE MA WRACAĆ DO DOMU I ZAMYKAĆ DRZWI,

- PILNOWAĆ PRZYBORÓW SZKOLNYCH I SŁUCHAĆ NAUCZYCIELI W SZKOLE,

- WPAJAM ZASADY KULTURY   JAK MA SIĘ ODNOSIĆ DO KOLEŻANEK I KOLEGÓW,

- MÓWIĘ KTÓRĘDY MA CHODZIC DO SZKOŁY I ŻE MA SZANOWAĆ ZIELEŃ MIEJSKĄ ,

- ZAPOZNAJĘ I UCZĘ JAK MA PRZECHODZIC PRZEZ ULICĘ I DBAĆ O SWOJE BEZPIECZEŃSTWIO.

Moje dzieciaczki niestety jeszcze nie idą do szkoły.Córeczka ma 4,5 roku, a synek niedawno skończył 3 lata.Obecnie są ze mną w domku. Dopiero od przyszłego roku zapisuję ich do przedszkola. Córeczka pójdzie wówczas do starszaków, natomiast synek do średniaków. W tym roku postanowiłam nie wprowadzać większych zmian, ze zwzględu na to iż szukam pracy i jak dobrze pójdzie to w niedługim czasie podejmę ją. Dla dzieci to będzie duża zmiana,gdyż do tej pory byłam w domu. Dlatego stwirdziłam, że w przyszłym roku dopiero ich wyślę do szkoły. Bardzo nam przykro,że nie do końca nadajemy się do udziału w tym konkursie,choć bardzo byśmy chcieli:(

Napewno moje dzieci będę zabierać do przedszkola aby się z nim zaznajomiły zanim tam pójdą. Na szczeście mają już kilka koleżanek i kolegów, którzy już chodzą do przedszkola, wiec myślę że chętnie tam będą chodziły. Bardzo lubią przebywać z dziećmi i chętnie się z nimi bawią. Zresztą mają nawet książeczke, w której jest opowieść o przedszkolu i dzieki niej są pozytywnie nastawieni do takich miejsc jak przedszkole czy szkoła. A to już połowa sukcesu:)