Czy kierować zainteresowaniami dziecka? - Forum

Ojciec Radwańskich był tenisistą. Jak są takie "akcje" w rodzinie, to dziecko z automatu się tym interesuje, nawet całkiem malutkie. Lu bez problemu rozróżni kartę dźwiękową od graficznej i sieciowej, wie co to router, skrętka, zaciskarka, dysk twardy, RAM, potrafi nawet to zamontować gdzie trzeba, oczywiście pod okiem ojca-informatyka, co by strat nie było ;) Ale czy będzie informatykiem, tego nie wiem, ani zabiegać o to nie będę :)

Mój brat biega maratony, ja, mąż i siotra biegamy długodystansowo, to i Lu chce biegać. Ma buty biegowe i sobie robimy 1km przebieżki, bo więcej dla (wówczas) 3,5-latka to by była chyba przesada. Naturalnie to wynikło, bo obserwowała i postanowiła się dołączyć.

Dzieci mają też swoje zainteresowania, np. Lu chodziła na piłkę nożną. Chciała też chodzić na  "walkę", ale teraz jesteśmy czasowo ograniczone, więc odpada. Wiem, że niektóre dziewczynki  chcą chodzić na zajęcia baletowe, żeby te sukieneczki nosić :) Ale ogólnie to chyba nie ma co się martwić na zapas, każde dziecko jest inne, nie każde będzie mistrzem, ważne tylko by robiło to co lubi, było zdrowe i szczęśliwe :)

Można próbować różnych zajęć i sprawdzić, w których dziecko się najlepiej odnajduje.

I to jest racja! Mój Mąż uprawiał kolarstwo, teraz trenuje Zuza, zaraził ją swoją pasją

Kubuś szybko dostanie łyżwy i rolki do trenowania z dziadkiem, czy pokocha? zobaczymy,
ja chciałabym z nim chodzić na basen, ale tak zupełnie rekreacyjnie

i myślę, że tak naprawdę jeśli dobrze poobserwujemy nasze maluchy to szybko zauważymy ich pasje

Mój 5-latek chodzi w przedszkolu na zajęcia dodatkowe - angielski, rytmika i taniec. Zajęcia odbywają się w czasie pobytu w przedszkolu. Gdy miał 3-lata zaczął chodzić na angielski - jako jedyny 3-latek i rytmikę - chodziły wszystkie dzieci z grupy. Na początku angielski był tylko tak na próbę i niespodziwałam się jakiś niesamowitych efektów. Okazało się, że bardzo mu się spodobał i fascynacja trwa nadal (ku mojemu zadowoleniu), a i efekty nauki, właściwie zabawy, są niesamowite. Podobnie było z rytmiką. W tym roku sam prosił, żeby zapisać go na taniec. Drugi synek - obecnie 3-latek chodzi na rytmikę. Czy kieruję zainteresowaniami dzieci? Raczej pomagam im je rozwijać. Ostatnio np. moje dzieci zainteresowały sie Chinami, nie wiem właściwie od czago się to zaczęło, ale od kilku dni analizują mapy, globus, szukaliśmy informacji w necie, rysowały mur chiński, pisały swoje imiona po chińsku, noszą chińskie czapki, a dzisiaj kolację jadły pałeczkami do szaszłyków. Na język chiński ich nie zapiszę, chociaż kto wie ... :-)  

Anetka dobrze napisała , przede wszystkim obserwacja dziecka. Zapewne zauwazymy jakies zamiłowania.

Moja poki co nie chodzi, mysle ze za pol roku zacznie, tez ze wzgledu na to, ze idzie do przedszkola... ;)

Zapisać na początku warto na rózne zajecia ale potem dziecko samo zweryfikuje na co chce chodzic. Np. Michaś w tym roku powiedział, ze nie chce już chodzić na taniec i  zapewne go wypiszemy:) Natomiast chwali sobie karate:)

Co do pasji rodziców to racja:) Michaś interesuje się komputerami i książkami. Obserwuje ojca:)

Oliwcia to gorąca wielbicielka zwierząt i nawet od Mikołaja chce polarnego misia i książki o zwierzętach. Śmiejemy się, że będzie z niej weterynarz lub Pani zoolog.

Chodzi dodatkowo na taniec i język angielski.

Ja zapisałam Rozalkę na taniec. I to nie po to, żeby kiedyś była tancerką tylko po to, żeby stała się bardziej pewna siebie. Rok temu miała w przedszkolu występ świąteczny - piosenki, wierszyki i takie tam. Jak przyszła jej kolej na powiedzenie wierszyka spuściła głowę i nie powiedziała nic... Była strasznie wstydliwa i choć jest bardzo mądrą dziewczynką nie potrafiła tego pokazać. Chwilę po tych wierszykach dzieci wyszły na krótki taniec (polonez). Rozalka szła w pierwszej parze. od razu zwróciło moją uwagę to, że ma minę, która mówi "jestem najlepsza". Była innym dzieckiem niż to, które stało przed chwilą ze spuszczoną głową. Prowadziła całą grupę dzieci, które próbowały tańczyć; tym razem to ona była górą. Aż mi się płakać chciało że w końcu moje dziecko czuje, że coś dobrze potrafi. Zapisałam ją, chodzi od września. Pani ją chwali, a sama Rozalka jest przeszczęśliwa. Stała się pewna siebie, odważna, radosna. W sobotę mamy turniej. Nie kieruję jej zainteresowaniami, ale ją wspieram i chcę jej pomóc.
Staszko z kolei oddałby życie za traktor. Mieszkamy na wsi i kilka razy dziennie pod oknami przejeżdżają nam ukochane pojazdy synka. No a w żniwa to ciężko go zdjąć z okna ;) Lubi też koparki. Jego tata jest kierowcą TIRa, z zamiłowania. Jeśli on też będzie chciał - dla mnie ok. Nie będę go męczyć angielskim, lepieniem gliny czy tańcem brzucha.
Dominiś z kolei uśmiecha się jak mu śpiewam. Może coś z tego będzie? ;)

Wszystko w swoim czasie, najpierw zajęcia ruchowe, później jężyki, wielu pedagogow potwierdza żę  3 latki jeszcze myślą o zabawie i nauka jężykow może poczekać jeszcze trochę. Ale ruch tak. Moj syn chodzi na karate, ale nie jestem nastawiona na to że będzie mistrzem tylko na to by wiedzial że sport i ruch jest ważny, latem rower , zimą łyżwy. To nie sztuka tylko pozapisywać dzieci na szeregt zajęć bo i sąsiedzi chodzę trzeba też samemu pokazać, poświęcić czas.

Moim skromnym zdaniem zajęcia dodatkowe a zainteresowania to co innego.

Właśnie na przykładzie swojej wnusi mogę zaobserwować to zjawisko bo nie bawi się lalkami tylko od samego początku zwierzątkami, maluje przeważnie same zwierzątka - kota, pieska, motylka, ptaszka, wiewiórkę, żyrafę itp. i niektóre zwierzątka umie już sama podpisać np. kot, lis - sama tego się nauczyła, kolorowanki to chce przeważnie ze zwierzątkami nie mówiąc już o książkach, atlasach czy encyklopediach i bardzo lubi oglądać przyrodnicze filmy oraz jak ma okazję zwiedzać ZOO. Zadziwia nas czasami wiedzą o zwierzętach nie tylko tych pospolitych ale takich, jak np. kameleon, rekin, struś itp.

Ja kierować nie mam zamiaru, mogę podpowiedzieć, ale nic na siłę.

też mi się tak wydaje, trzeba dać dziecku spróbować różnych rzeczy i nawet jak się znudzi, to w końcu znajdzie coś dla siebie

Myślę, że napewno nie zmuszamy aby dziecko miało jakieś zainteresowanie, ale pomagamy w realizacji tych co ma ewentualnie delikatnie próbujemy naprowadzić, ale nic na siłę

Współpraca między rodzicami i nauczycielem oraz między samymi rodzicami to dla dzieci wzorzec współdziałania a także radzenia sobie z przeciwnościami i niepowodzeniami czy sytuacjami konfliktowymi, które zdarzają się w każdej grupie.

Okazji do zaangażowania się w życie klasy jest w roku szkolnym wiele: ślubowanie klas I, wyjście na koncert czy do teatru, Mikołajki, konkursy i turnieje, akcje edukacyjne takie jak np. Śniadanie Daje Moc, szukanie sponsorów czy pomoc organizacyjna przy piknikach. Każda Super Mama może więc znaleźć to w czym czuje się najlepiej i po prostu pomóc, pokazując tym samy dziecku, że warto jest się otworzyć i współdziałać w grupie.

Dzieci uczą się w ten sposób, że warto jest coś robić społecznie, poświęcić trochę czasu dla innych. Ich uśmiech w dniu imprezy oraz mamina satysfakcja z dobrze wykonanego zadania są bezcenne.

Na stronie konkursowej www.mlecznystart.pl znajdziecie więcej porad ekspertów Mlecznego Startu! Warto zajrzeć tam także po to, aby zagłosować na jedną z 16 wspaniałych mam, które biorą udział w konkursie Szukamy Super Mamy. Wystarczy kliknąć w banner konkursowy i zagłosować mamę, które metody wychowawcze są dla Was najciekawsze.

Moje dziecko ma 7 miesięcy. Jeszcze nie chodzi, zaczyna próbować. Interesujego go wszystko, jest takim ciekawskim gapciem. Staram się pokazywac mu świat, co go otacza. Zabieram gdzie się tylko da. Jeśli chodzi o zajęcia, właśnie zaczynamy chodzić na zajęcia rozwojowe- piłka nożna .... zabawa... Zajęcia prowadzone są dla dzieci od 6 msc do 5 roku życia. Podzielone na grupy. Zobaczymy jak wpłynie to na jego zycie ;-) Artystycznie, na razie rozwija się w domu, zabawa malowania rączkami ... jak podrośnie, zaprowadze na jakies zajecia plastyczne, muzyczne. NIech wie od najmlodszego ze cos takiego jest, a pozniej juiz sam bedzie sie kierunkowal .... Najwazniejsze, to pokazac dziecku jakie ma mozliwosci, a dalej samo sie potoczy.

Metodą prób po przez dawanie możliwości przy zajęciach. Jeśli dzieco jest za małe by wybrać, niech spróbuje wybranego przez rodzica i albo się spodoba, albo nie. Wiadommo, że ja nie to najlepiej spróbować innych.

Mój synek jest już na tyle duży (7lat) , że wie co go interesuje jak narazie. Uwielbia uczęszczać w zajęciach judo i pływaniu. Dla mnie liczy się tylko jego zadowolenie, jeżeli nie chciałby to nie zmuszałabym go do tego, ale synek chce rozwijać swoje pasje więc uważam że trzeba umożliwiać takie chęci.

Zajęcia odnalazłam dzięki wyszukiwarce nazajecia.pl jest naprawdę pomocna, dlatego też polecam Wam Gorąco! :)

Ja uważam, że należy obserwować malucha i lekko ukierukowywać jego zainteresowania. Nie można niczego wymuszać, gdyż efekty będą odwrotne.

Trzeba "słuchać", obserwować co dziecko najbardziej interesuje. Mój mąz grał za młodu w nożną i próbował kopać piłkę z Mateuszem. Nic z tego, nie chciał (trudno zrozumieć, ze chłopiec nie lubił piłki). Jako 2,5 latek dostał na gwiazdkę małe pianinko (ale można było na nim nawet na dwie ręce grać. Mój brat grał na akordeonie i często grał na tym pianinku). Mateusz był zachwycony. Najpierw "grał" po swojemu, ale gdy nauczył się "Wlazł kotek..." to ciągle prosił aby go nauczyć innych piosenek. Ponieważ szybko poznał litery, sporządzałam mu "literowe nutki". Z czasem nudził, ze on chce grać na dużym pianinie (chodziliśmy na występy dzieci z ogniska muzycznego). Gdy miał 5,5 roku poszdł do ogniska. Przez 10 lat grał na: pianinie, keyboardzie, perkusji nawet na trąbce w orkiestrze. Nie został muzykiem ale wiem, ze muzyka ma duży dobry wpływ na rozwój, naukę (ortografia, zapamiętywanie) i inne cechy.
Jak dziecko ma ciągotki do muzyki to polecam