Czy Matka Polka jest nadwrażliwa? - Forum

To zależy co rozumieć pod pojęciem "Matka Polka". Ja zostałam tak nazwana na jednym z forów, ponieważ karmię piersią i uważam, że to najzdrowsze dla dziecka.... Ale wracając do pytania: mamy chyba kilka szkół "wychowania po polsku", co jest zależne od panującej "mody" oraz nowych odkryć psychologów. Jesteśmy chyba zbyt podatni na sugestie "ludzi od wychowania" zapominając, że to my jesteśmy rodzicami i nie możemy stosować tej samej metody do wszystkich dzieci. Był okres, kiedy zachłysnęliśmy się Supernianią i nagle w prawie każdym domu znalazł się karny jeżyk, poduszka, krzesełko czy cokolwiek innego, co nie zdało egzaminu. Było też bezstresowe wychowanie, a potem, wobec negatywnych jego skutków, powrót do metod z lat '80 i '90, kiedy to dzieci były grzeczne "bo inaczej pani w szkole książką po głowie dawała".
Żebyśmy byli nadwrażliwi czy nadopiekuńczy - to może raczej kwestia charakteru rodzica, bo gdyby Polacy rzeczywiście tacy byli to nie słyszelibyśmy z radia czy telewizji przerażających informacji o pobitym 3- miesięcznym maluszku. Jeśli już jakoś Polaków określić to jako rodziców, którzy nie lubią ingerencji z zewnątrz (mój dom - moja sprawa). Mówiąc o "normalnych" rodzicach chyba poglądy na dbanie o dziecko i jego wychowanie są zmienne i stają się bardziej "wyluzowane" ;) przy kolejnych dzieciach, przy pierwszym rzeczywiście chuchamy i dmuchamy, ale to chyba normalne - dla wielu z nas dziecko to największy skarb w życiu... Słyszłam trochę o wychowaniu i pielęgnacji dzieci w innych krajach i stwierdzam, że rzeczywiście można nas uznać za rodziców, którzy bardzo chcą być częścią życia swoich dzieci od ich urodzenia do ślubu a nawet i jeszcze dalej ;) Prawdą jest, że nasze życie zmienia się gdy pojawia się w nim dziecko - ono staje się pierwszym planem, resztajest gdzieś dalej, ale widać powoli zmianę tej tendencji, bo kobiety chcą czuć się kobietami, a nie tylko matkami. Prastary schemat matki pilnującej ogniska domowego staje się coraz mniej aktualny.

Średnia temperatura w Szkocji w styczniu to 1-2 °C. W Polsce, jak poprosiłam na stronie IMGW o dane dla stycznia 2010, to średnia temperatura miesięczna oscylowała w okolicach -7 do -10 stopni (tylko nad morzem osiągając wartość -5 stopni), w zależności od rejonu kraju. Sugerowanie się tym, że w Szkocji czy innej Holandii (średnia temperatura w styczniu 1-3 °C) dzieci chodzą "cieniej" ubrane jest tak samo rozsądne, jakby się matka na Syberii inspirowała ubiorem "cieniej" ubranych dzieci polskich ;)

Cenię także naszą klasyczną polską kuchnię, uważam że jadłospisy tworzone przez wieki przez nasze babcie i prababcie idealnie odpowiadają warunkom naszego klimatu i naszym potrzeb żywieniowych. Nie od dziś wiadomo, że ludność na danym obszarze różni się np. enzymami trawiennymi, np. japończycy nie trawią mleka, i tradycyjna lokalna kuchnia to uwzględnia. Babcine sposoby na przeziębienia też są super.

Nie widzę sensu takich porównań. Żyjemy gdzie żyjemy, klimat jest taki a nie inny, sposób odżywiania mamy utarty przez wieki, tradycyjne sposoby leczenia z wykorzystaniem lokalnych ziół i innego badylarstwa się sprawdzają i git majonez, dziękować Bogu :) A Szkoci niech sobie żyją po swojemu :)

To jest średnia temperatura. W zeszłym roku najniższa w zimie to było ok. -15 stopni. I nawet wtedy zamiast kozaków królowały najzwyklejsze kalosze Oprócz tego widok nastolatki przy takiej temperaturze w samych rybaczkach czy w cienkim swetrze i bez kurtki nie był niczym szczególnym.

No nie wiem - mnie wszelka inność fascynuje i ciekawi. A porównanie czy jest sensowne czy nie, trochę potrafi zobrazować jak inni są ludzie.

Przeczytałam artykuł... :)

Czy cos mnie poraziło? tak, ale nie wszystko.

Kwestie zywieniowe, ostatnio byłam swiadkiem, jak niespełna roczne dziecko jadło w hipermarkecie pasztecika! No szok to był dla mnie, no ale cóz mozna? Nic. Przeciez nie zwroce matce uwagi...

Ale z drugiej strony, u nas rzeczywiscie panuje cos takiego jak ekologiczne zywienie... Zdrowe, z ogranicza iloscia tłuszczu i soli.. Ale co kraj to obyczaj. Jednak ja wyznaje zasade, ze dziecko musi poznac kazdy smak.

Mnie mimo wszystko najbardziej intryguje własnie ubior. Czesto słysze od znajomych z UK, ze dzieci w deszczowy dzien siedza w wozku bez skarpetek... !:) No ja bym w zyciu tak nie zrobiła... ale wlasnie... co kraj, to obyczaj. Mowi sie ze te dzieci sa zdrowsze:)

Pewnie ze jestesmy bardziej nadwrazliwi, ale mysle ze Szkoci tez. Tylko to sa dwie rozne nadwrazliwosci.

Nie jestem pewna czy moge pokusic sie o takie stwierdzenie, ale mysle, ze w Szkocji mozna zauwazyc nadwrazliwosc na wysoki poziom edukacji... myle sie?

Jest taka jaka jest. Bo opiekuje się dziećmi sama. Ja mam przykłady z rodzin francuskich i holenderskich. Tam dziećmi zajmują się opiekunki, ktore muszą wykonywać polecenia matek . Często jest to teoria , która trzeba wprowadzić w życie.Bezduszna i bez serca teoria. A w kwestii ubierania. Zaobserwowałam, ze tam inaczej ubiera się dzieci, bo i inne warunki klimatyczne i pogodowe. I chyba tamtejsze dzieci już w genach mają taką "ich odpornośc". Bo inaczej nie mogę sobie wytłumaczyć np: dziecko z gołą głową w wietrzną pogodę przy nawet 5 stopniach ciepła. Gdzie na wyspie wiatr wszystko wymiata. Albo w w listopadzie w spodenkach do kolan , skarpetkach i kamaszkach i też z gołą głową.

My dziewczynek nie przegrzewamy ale jakoś mamy zakodowaną ochronę uszu, gardła i pup.

takii stereotyp krąży, ale nic nie można generalizować, wszystko zalezy od zwyczajów i tego co wynieśliśmy z domu, tak myślę..

Czy jesteśmy nadwrażliwe i nadopiekuńcze? Czasami tak. Ale jest gro ludzi, którzy tacy nie są.

Jeżeli chodzi o typowy angielski czy szkocki "wychów" to ja preferuję takie metody. Młody jeszcze taraz chodzi bez rajtek i w jesiennej kurtce. A jak był malutki i jeździł w wózku to nigdy nie opatulałam go kocem. Po mieszkaniu Tymek lata na bosaka na gołe stopy nawet zimą choć na podłogach mamy kafle i panele, które są chłodne. Generalnie wychodzę z założenia, że wolę żeby dziecko miało czym oddychać niż miało mi się ugotować. I efekt jest taki, że Młody jako dziecko żłobkowe i przedszkolne dość rzadko choruje.

Oczywiście zewsząd słyszę gromy, że Mu zimno, że się przeziębi i w ogóle.

Że dziecko wiele wytrzyma, to wiadomo, Moritz Schroeber, niemiecki lekarz, ówczesna Superniania, zalecał kąpanie młodszych niemowląt wyłącznie w zimnej wodzie, a powyżej 3. miesiąca życia w wodzie z lodem, i te dzieci to wytrzymywały, i nawet nadal kochały swoich rodziców :) I ludzie to łykali, ziomek wydał 18 książek, niektóre z nich doczekały się aż 40 wydań, to było naprawdę popularne. To dopiero hartowanie ;) My to nadwrażliwe jesteśmy, z tymi kąpielami w 37-38 stopniach ;)

No tylko czy z okazji czy dziecko dużo wytrzyma, trzeba od razu stosować to w praktyce, zamiast po prostu traktować je po ludzku?

Jestem tym rozdrażniona, bo przyszła z zachodu ta moda na cienkie ubieranie, i teraz gdzie się nie wywiąże dyskusja, to zaraz się zbiera stado "objawionych", przekrzykujących się która to dłużej dziecku nie zakłada czapki, rajstop czy zimowej kurtki:

Ooo, ja do grudnia, ja do stycznia, oooo moje to całą zimę bez czapki wytrzymuje + Mistrzostwa Polski w niezakładaniu rajstop, kto dłużej ten wygrywa (Mamo Tymka, nie uderzam tu bezpośrednio do Ciebie, tylko do ogromu dyskusji w całym internecie, nie denerwuj się).

Przecież istnieje nie tylko "przegrzewanie" i "zimny chów", jest jeszcze ubieranie adekwatnie do pogody i aktywności ruchowej, i wydaje mi się że w połączeniu z dużą ilością spacerów to bardzo fajne wyjście :)

A jak się ustosunkujecie do fragmentu artykułu co najmniej drugi raz na przestrzeni lat publikowanego w "Mamo to ja" lub "Dziecku", nie pamiętam (również w najnowszym, aktualnym numerze):

"Wielka Brytania: Brytyjskie przedszkolaki na spacerze słychać już z daleka - głośno kaszlą i pociągają nosami."

Prawdziwe, czy w artykule kłamią?

Nie ma zcegoś takiego, jak polskie wychowanie.

Każdy rodzic jest inny i nie zauważam jakichś typowo "narodowych" skłonności w kwestii wychowania dzieci.