Czym się kierujecie wychowując swoje dzieci? - Forum

Nigdy nie kierowałam się ani radami ani uwagami innych. byłam wręcz głucha na sposoby wychowywania przez innych, a wszelkie próby konkurencji ze strony innych mam uważałam za śmieszne.

Wychowuję kierując się swoim rozumem i sercem, czy robię to dobrze? zobaczymy...

często rozmawiam z mężem o wchowaniu chłopców. rozmawiamy też z nimi. kierujemy się sercem,ale są sytuacje,w których zwycięża rozum

Nie wiem. Wychowuję i już. Kieruję się tylko takim przeświadczeniem, że dziecko ma prawo do szacunku i włąsnego zdania. Co nie oznacza, że pozwalam by mi wlazło na głowę.

Miewacie wątpliwości, czy postepujecie słusznie? Czy może inny sposób wychowania byłby lepszy?

oj zdarza się. zwłaszcza w momentach,gdy stosuję kary. i choć wiem,że są konieczne to miewam wyrzuty sumienia

Mam czasem wątpliwosci.Pewne drobne aspekty,teraz bedąc mamą zmieniłabym.Może bedę miała jeszcze okazje.Ponoć praktyka czyni mistrza.Tak naprawdę wychowuje moje dziecko sercem i rozumem,z przewaga serca jednak,bo jest dla mnie wielkim darem od losu i otworzył mi oczy na wiele nowych spostrzeżeń,uczuć..Mam nadzieje i robie wszystko,by wychowywać Piotra na dobrego,wartosciowego człowieka.

Ja to miałam absolutnie denny początek, bo mi ktoś (pewnie bez złych intencji) podarował w ciąży poradnik Tracy Hogg i się naczytałam... Heh, wdrukowała mi się wizja dziecka i sposób na jego traktowanie zanim je poznałam i zanim mogłam się zmierzyć z tym, co mi mówi serce. Ależ to durnowate było!

Ale po jakimś czasie, widząc że nic dobrego z tego nie wynika, zmodyfikowałam swój sposób działania tak, by był kompatybilny ze mną i z Lu. Doszłam do tego, co na nią działa, co do niej dociera. I teraz sobie podczytuję poradniki, ale głównie takie, które się pokrywają z moimi poglądami. Czasem okazują się pomocne :) No mam jakąś tam swoją wizję :)

Teraz nie mam większych wątpliwości, czy robię dobrze, bo akurat nam się fajnie układa i moje metody się sprawdzają. Jakby coś szło nie tak, to pewnie wątpliwości by się pojawiały, tak jak w chwili zachłyśnięcia panią Hogg.

Hmm... tak jak najlepiej potrafie :)

Owszem, czytuje jakies poradniki, ale one stanowia bardziej pomysł na... zdecydowanie dominuje intuicja.

Pewnie ze miewam chwile zwatpienia, kto ich nie ma?

własnych dzieci nie mam , ale z racji mojego zawodu wychowuję dzieci cudze . Nie ma idealnej recepty . Każde dziecko jest inne , każde reaguje inaczej . Zgadzam się z Anią , własna intuicja jest niezawodna w wielu przypadkach ...

Intuicyjnie wychowuje swoje dziecko (niedlugo dzieci), tak jak uwazam, ze najlepiej potrafie ale...ogladam tez programy, na ktorych pokzauja zasady wychowania i niektore z nich wdrazam w realizacje jesli nie moge sobie poradzic z problemem.

Uważam, że poradnik Tracy Hogg to jeden z najbardziej płytkich poradników dla rodziców... też go mam... Nie korzystam z tych rad, bo szufladkują dzieci, a przecież każde jest inne...

Za to mogę polecić ksiażkę Jespera Juula "Moja kompetentna rodzina" - napisana bez nadęcia i prosto, dająca do myślenia.

Sercem!!!!

Ja robię jak uważam, że będzie dobrze. Staram się aby moje dziecko nie było rozpuszczone, ale za razem żeby czuło się kochane:) Wydaję mi się że dosyć mi to idzie:)

Książki J. Juula są wspaniałe, mam je wszystkie, to o czym pisze pięknie pokrywa się z tym, co mi w sercu gra. Także "piąteczka" :)

Nie czytałam za wiele poradników, staram się kierować intuicją i podobnie jak Dunia - sercem!

Ja również czytałam poradniki, ale wiele z ich metod nie wydawało mi się odpowiednie dla mojego dziecka i stosuję swoje metody łącząc je niekiedy z tymi poradnikowymi jeśli uważam za słuszne, ale we wszystkim umiar

To chyba najważniejsze, choć czasem trzeba odwołać się też do rozsądku...

Piąteczka!:)

intuicja i autentyczność przede wszytskim. Wiem, ze można wychowywać dzieci bez idiotycznego karnego jeżyka, stania w kącie itd choć w "czasach" superniani pół społeczeństwa tę metodę bezkrytycznie powielało. Poradnikowe rady należy często przetransformować na miarę swojej realności rodzicielskiej. Podobnie jest z dietami- nie każdemu z nadwagą na zdrowie wyjdzie akurat popularny Dukan.   

Ja inspiruję się tym, jak wychowali mnie rodzice :)) Staram się bezpodstawnie nie krzyczeć, dużo rozmawiać, i nigdy, ale to przenigdy nie określać dziecka. Takie banalne słowa dla nas, wypowiedziane bez namysłu mogą na długo utknąć w główce dziecka. 

ja tez szukam pomocy wsrod znajomych,w siecie i wogole....a ostatnio chodzilam na zajecia "dobrych rodzicow" organizowane u nas przez osrodek psychologiczny.bardzo fajne zajecia,oparte na ksiazce "jak mowic zeby dzieci nas sluchaly,jak sluchac zeby dzieci do nas mowily"