Rodzice będą karani za złe wyniki dzieci w szkole? - Forum

No i super. Jeszcze u nas powinni wprowadzić odpowiedzialność rodziców za wychowanie swoich dzieci i byłoby ok.

Rodzice generalnie tylko udają że ich interesują ich pociechy - wolą obwiniać nauczycieli i jednocześnie zrzucać na nich odpowiedzialność za swoje dzieci........

Może to jest jakieś wykście, ale z drugiej strony oznacza to ogromną ingerencję władz państwowych w funkcjonowanie rodziny i tu mam już mieszane uczucia :/

PS. Co do 3 pytania w teście, to odpowiedź b na prawdę jest przesadą :/

taaa....jakie funkcjonowanie rodziny że tak zapytam??? czyli co - rodzic ma prawo oskarżac obce osoby że mu nie wychowują dziecka, ale jego nie można?

Najłatwiej powiedzieć " to nie moja wina, to szkoła"...tylko co dalej?

Wiadomo, że i szkoła i rówieśnicy jakiś wpływ mają, ale rzeczywiście to nie w porządku odwracać uwagę od swoich własnych błędów wychowawczych.

czemu znowu o amerykanach... nasz system szkolnictwa do ich systemu to przepaść więc cięzko się odnosić do ich przepisów.

do punktu 1:

rodzic musi interesować się edukacją dziecka i stawiać się na spotkania z wychowawcą (oni nie maja typowych wywiadówek jak my w Polsce)i to jego obowiązek i tu bym interweniowała.

o ile rodzic jest w  stanie dopilnować by dziecko się nie spóźniało i sprawdzić co dziecko ma zrobić w domu i siedzieć z nim aż tego nie zrobi to na klasówkę za dziecko się nie nauczy jeśli ono tego nie będzie chciało zrobić... karać rodziców za to że dziecko nie chce się uczyć? można ale to i tak efektu nie przyniesie.

do punktu 2:

zawsze można dziecko zaprowadzić do szkoły i przywiązać do kaloryfera żeby ze szkoły nie wyszło

są takie dzieciaki które po odprowadzeniu do szkoły i tak ze szkoły wyjdą jak w niej być nie chcą

a "gimnazjum" to rok 7-9 więc te dzieci nie są na tyle małe żeby nie wiedzieć ze są takiego zachowania konsekwencje...

a problem w stylu:

"3. Uczeń zerówki z Kalifornii 10 razy w semestrze nie przychodzi do szkoły, a jego rodzice nie przedstawiają zwolnienia lekarskiego ani innego "wiarygodnego usprawiedliwienia". Władze ds. edukacji powinny:
a) skontaktować się z rodzicami;
b) skontaktować się z prokuratorem okręgowym, by postawił rodzicom zarzuty."

ni jak ma się do nas...w przedszkolach nie trzeba zwolnienia lekarskiego przedstawiać

ale ukarać rodziców ;) 10 na cały semestr jak dziecko nie pójdzie do przedszkola to już przewinienie godnie sprawy karnej

bardzo dobrze że zmieniło się przekonanie, że nauczyciel wie lepiej bo na polskim systemie edukacji wiemy, że wcale tak nie jest a jest masa pedagogów którzy z dziećmi nie powinni mieć nic wspólnego.

dobry nauczyciel zawsze będzie miał autorytet u uczniów i u rodziców a siłą nikt go nie wymusi.

ale jak pisałam na początku to jest o amerykanach i jakoś bardziej mnie interesują polskie realia i problemy systemu edukacji niż ich.

Ja miałam szczęście do nauczycieli i w wielu przypadkach byli to wspaniali pedagodzy ale nawet ja pamiętam z dzeciństwa, że zarzali się rodzice, którzy zawsze wiedzieli lepiej, a ich dzieci łobuzy były dla nich święte, wszystkiemu winni byli nauczyciele. Niestety większość takich kolegów spotykam teraz non stop z piwem pod blokiem :/

bez przesady... to rodzic jest od wychowania a nie szkoła czy inne placówki dydaktyczne.

więc oskarżenia że szkoła nie wychowała dziecka są bzdura bo to nie szkoła ma dziecko a rodzice.

a co do kar za wychowywanie dzieci, to też przesada. nikt nie ma prawa ci nakazać jak masz wychowywać dziecko.

są pewne zasady ale nic więcej i bardzo dobrze bo co to by było gdyby jeszcze prawnie nakazywali co możesz a czego nie możesz uczyć dziecka... i kto by wziął odpowiedzialność za stworzenie idealnego wzorca.

no i gdzie w tym konstytucyjna wolność.

a jeśli tak już by miało być to otwórzmy obozy- wszytskie dzieci będą wychowywane pod jedna słuszny wzór i będzie spokój.

nie wolno przesadzać ani w jedną stronę ani w drugą.

zawsze tacy rodzice byli i będą, po za tym dziecko w domu może zachowywać się zupełnie inaczej niż w szkole.

problemy wychowawcze i problemy szkolnictwa są bardziej skomplikowane niż podział na złych i dobrych.

nie można generalizować że dziecko dobrze uczące się to dziecko dobrze wychowane i na odwrót że dziecko źle uczące się i sprawiające problemy to dziecko źle wychowane.

a ja znam całe mnóstwo przypadków gdzie te "idealne" dzieci i najlepsi uczniowie na których widok nauczyciele klaskali uszami z  radości a rodzice byli na każde kiwnięcie palcem, życie sobie popaprało - nie pokończyli nawet liceów a jak pokończyli to teraz nic sobą nie reprezentują, a przecież tacy idealnie wychowani byli i tak wspaniale się uczyli.

i tak że tych nad którymi nauczyciele dawno krzyżyk postawili z patologi, wielodzietnych rodzin którzy w szkole byli zmorą, nie uczyli się i rozrabiali a rodzice pojawiali się w szkole raz na rok- którzy kiedyś zmądrzali i wyszli na ludzi :)

ja też spotkałam wspaniałych nauczycieli ale też i takich którzy nimi nigdy być nie powinni.

nauczyciel kompetentny który wie co robi i ma podejście pedagogiczne będzie miał szacunek u dzieci nawet jeśli będzie bardzo surowy.

Moim zdanie zależy od przypadku ale gdy słyszę jak w rodzinie męża non stop bieże i sie mówi że nauczciel jest głupi itp. To jak to dziecko ma miec szacunek do przedmiotu, szkoły czy nauczyciela.

A co w przypadku, gdy rodzic kontaktuje się ze szkołą, chce uzyskać pomoc, rozmawiać o swoim dziecku, a szkoła nie chce współpracować? Kogo karać?

Mój Michał do wzorowych uczniów nie należy. Mam z nim od samego początku problemy. W poprzedniej szkole, ciągle słyszałam na niego skargi, że nie chce się uczyć. W końcu po I semestrze poszłam do wychowawcy i mówię, żeby skierowała dziecko do poradni psychologiczno-pedagogicznej. A ona na to wielkie oczy zrobiła i mówi, że myślała o tym, ale wstydziła się zaproponować. W końcu na moją wyraźną prośbę syn został przebadany przez poradnię. Wynik badania zszokował wychowawczynię. Wszystkie testy zaliczył bardzo dobrze. Pani psycholog stwierdziła, że jest mądrym i inteligentnym dzieckiem, trzeba tylko trochę inaczej z nim postępować, bo jest bardzo wrażliwy i szybko się zniechęca.

Po przeprowadzce zapisałam go do klasy integracyjnej. Myśląc, że w mniejszej grupie łatwiej się odnajdzie. I tak też się stało. Za to jego zachowanie uległo pogorszeniu, poczuł się pewny siebie. Ciągle przynosi uwagi w dzienniczku. Wielokrotnie byłam w szkole, rozmawiałam z wychowawczynią, prosiłam o skierowanie do pedagoga szkolnego. Pani mówi mi za każdym razem, że nie jest tak z nim źle, że są dzieci gorsze niż on. Więc pytam się po co ciągle wpisuje mu uwagi do dzienniczka? Czy nauczyciel jest tylko od wpisywania uwag, a co z pomocą w rozwiązywaniu problemów?

Dziecko dostało od nauczyciela łatkę "łobuz" i to się za nim ciągnie. W piątek wrócił z rozbitą głową, twierdzi, że gdy wychodził z łazienki kolega go uderzył, poszedł do wychowawczyni i powiedział o tym co się stało. A pani, mimo że nie widziała całego zajścia wpisała mu uwagę że szaleje na przerwach i dlatego ma rozbitą głowę.

Gdyby szkoły i pedagodzy chcieli współpracować z rodzicami, to na pewno wiele problemów można by było łatwiej rozwiązać. Potrzeba tylko dobrej woli.

Mówcie co chcecie ,to my jesteśmy odpowiedzialni za nasze dzieci i na nas spoczywa obowiązek ich wychowania .Nie wyobrażam sobie pozostawienia dziecka samemu sobie i nie interesowanie się jego postępami czy złymi też wynikami w szkole .Przecież dzieci pewnych zachowań i kultury uczy się przede wszystkim od nas rodziców.Szkoła i rówieśnicy oczywiście mają wpływ na nasze pociechy, ale to my jesteśmy przecież rodzicami i mamy obowiązki wobec swoich dzieci .Nie zwalajmy tego obowiązku na szkoły !!! Bo niestety jak widać szkoła może tylko wspomóc ale nie musi.