Tym, co taki postęp czyni, są zmiany u źródła, a nie u ujścia. W przypadku nauczania źródłem są nauczyciele, a ujściem uczniowie. Natomiast MEN od wielu lat zajmuje się niemal wyłącznie uczniami, traktuje ich jak króliki doświadczalne, którym można wypchać zapotrzebowanie na edukacyjny progres. Tymczasem wypadałoby rozpocząć reformy od zmiany systemu nauczania nauczycieli, nie uczniów.
W Polsce nauczycielem może zostać każdy: ktoś kto nie lubi dzieci, alkoholik, typ agresywny, nieprzyjemny, nie budzący zaufania itp. Jak to? A tak to! Nikt nie sprawdza predyspozycji do wykonywania zawodu nauczyciela, żadnych testów psychologicznych, konsultacji, komisji, nic! Opanujesz materiał - droga do zawodu stoi otworem!
Ktoś powie, że przecież w czasie studiów obowiązują praktyki w szkole. Owszem, ale na na końcowych latach studiów, a to już jest stanowczo za późno! Zresztą spora część studentów przyznaje, że praktyki sobie „załatwia”.
W Polsce na system kształcenia nauczycieli narzekają też sami nauczyciele i studenci. Stanisława Włoch z Uniwersytetu Opolskiego pisze ”Analizując dotychczasowe rozważania jak i przeprowadzone w Polsce badania można wnosić, że rodzime kształcenie nauczycieli jest systemem, który nie spełnia oczekiwań oświaty i nie uwzględnia dokonujących się zmian i przeobrażeń cywilizacyjnych, bowiem nadal tkwi w stereotypach i schematach przyjętych z przeszłości. (...) Kształcenie nauczycieli w zakresie przygotowania zawodowego, praktycznego jest niepełne i niezadowalające. Charakteryzuje się przeteoretyzowaniem przekazywanych treści, które są niejednokrotnie zdezaktualizowane i mało przydatne w praktyce szkolnej".
wp.pl
A co Wy myślicie na temat systemu kształcenia nauczycieli w Polsce i czy nasi nauczyciele są dobrymi nauczycielami?
. Nigdy nie powiedział, że jakieś dziecko jest "nienauczalne".
Ma "receptę" na to, żeby dotrzeć do ucznia i pozostać szanowanym przez niego: dzieci traktuje jak dorosłych. Dużo rozmawia zwłaszcza z tymi nastolatkami, którzy sprawiają problemy. Wychodzi z założenia, że żadne dziecko nie jest z gruntu złe, tylko ma jakiś nierozwiązany problem. Zaznaczam,że kilkoro z jego uczniów jest pod opieką kuratorów, także nie jest łatwo. Czasami zdarza się tak, że uczniowie, którzy ukończyli gimnazjum dzwonią do niego z jakimś problemem. Jeśli może, to im pomaga. Oczywiście, nie jest tak idealnie, że do wszystkich potrafi dotrzeć, ale stara się i nie poddaje się. Aha, i nie popełnia podstawowego błędu: nie próbuje "kolegować" się z uczniami, których aktualnie uczy. Jasno zaznacza podział: nauczyciel-uczeń.
Zarówno ja, jak i mój mąż uważamy, że nauczyciele powinni co jakiś czas przechodzić testy psychologiczne
