1
anetka31
Zarejestrowany: 29-12-2009 09:40 .
Posty: 479
2010-09-07 15:39:39
To dużo zależy od wieku tego starszego dziecka.Między moimi dziećmi jest 9 lat różnicy i zapewne łatwiej mi było wytłumaczyć córce pewne kwestie niż było by to w przypadku mniejszego dziecka.Mimo wszystko była w nas obawa czy nie będzie zazdrosna.Od samego początku wiedziała,że staramy się o rodzeństwo dla niej.Co miesiąc pytała- czy to już?Razem z nami czekała na pojawienie się na teście dwóch kreseczek.Chodziła ze mną na wizyty kontrolne i gdy było to możliwe słuchała tętna maluszka,była podczas USG.Pozwalałam jej mówić do "braciszka"(jeszcze w brzuchu),głaskać jak kopał.Jak było to tylko możliwe to odwiedzała nas w szpitalu.Po powrocie do domu pozwalaliśmy córce brać na ręce braciszka,bawić się z nim.Uczestniczyła w kąpieli małego a to podając myjkę,mydełko.Myła mu raczki,nóżki czasem nawet główkę.Po kąpieli także pomagała jak i uczestniczyła w przewijaniu."Zostawialiśmy" jej na chwilę pod opiekę braciszka.Polegało to na tym,że mały spał lub bezpiecznie leżał na naszym łóżku a ja np. w tym czasie coś tam robiłam w domu a ona miała go pilnować.Była dumna,że jej powierzałam takie odpowiedzialne zadania.Staraliśmy się wszystko tłumaczyć.Mówiliśmy córce,że maluch nie potrafi sam o siebie zadbać,że trzeba wszystko za niego robić.Często też opowiadałam córce jeszcze przed narodzinami małego jak i po jak było z nią.Zawsze chętnie pomagała przy małym a i teraz jest cudowna siostrą.Bawi się z nim,pomaga w jedzeniu,ubieraniu.Uczy go poznawać świat,tłumaczy mu pewne rzeczy,opowiada.
