umiecie odmawiać swoim dzieciom? - Forum

Polub Familie.pl na Facebooku

Poleć link znajomym

20 odp. Strona 1 z 1 Odsłon wątku: 5544

Marcin1984

Zarejestrowany: 22-09-2009 11:00 . Posty: 2879 IP:

2010-07-14 12:53:31

14 lipca 2010 12:53 | ID: 250385

Odmówić dziecku trudno, często i nie zawsze po to, aby pokazać mu, kto tu rządzi. Głównie dla jego bezpieczeństwa i po to, by w przyszłości umiało być szczęśliwe. Jak odmawiacie dzieciom i jak radzicie sobie z ich złością? Ciekaw jestem Waszych opinii.
Ojciec & Syn - zapraszam na mojego bloga http://familie.pl/Blogi-3-50/b242.html

1
usunięty użytkownik

2010-07-14 13:01:43

14 lipca 2010 13:01 | ID: 250392

Nie wiem jak sobie radzę. Po postu mówimy "nie" i już. I zawsze staramy się tłumaczyć dlaczego się na coś nie zgadzamy. Młody póki co argumentację przyjmuje bez sprzeciwów. Wybuchów złości z tytułu nieotrzymania czegoś co się chciało dostać nie dane nam było przeżyć.
Mój mężczyzna nr 2
2
usunięty użytkownik

2010-07-14 13:12:14

14 lipca 2010 13:12 | ID: 250395

Mama Tymka napisał 2010-07-14 13:01:43
Nie wiem jak sobie radzę. Po postu mówimy "nie" i już. I zawsze staramy się tłumaczyć dlaczego się na coś nie zgadzamy. Młody póki co argumentację przyjmuje bez sprzeciwów. Wybuchów złości z tytułu nieotrzymania czegoś co się chciało dostać nie dane nam było przeżyć.
No to Ci zazdroszczę, teego braku wybuchów złości. U nas niestety występują one z częśtotliwościa kilku dziennie. Tłumaczenie nie pomaga. Tak więc gdy Staś się na coś zezłości i próbuje na nas wymusić zmianę decyzji zostawiam go samego. Po minucie, góra dwóch przychodzi się przytulić i już nie pamięta o co poszło. Czasem, na szczęście bardzo rzadko jest trochę gorzej. Gdy ma w zasięgu ścianę to wali w nią głową. Wówczas interweniujemy, nie chcę aby zrobił sobie krzywdę.
http://www.zabawna-kraina.pl NOWE cykliczne konkursy!
3
usunięty użytkownik

2010-07-14 13:17:54

14 lipca 2010 13:17 | ID: 250402

Bo myśmy odmawiali od samego początku. I staralismy się robić tak, że jak coś powiemy to tak jest. A w ogóle Młody jakiś taki grzeczny jest. Wyjątkowo.
Mój mężczyzna nr 2
4
usunięty użytkownik

2010-07-14 13:18:17

14 lipca 2010 13:18 | ID: 250403

Nie jest to łatwe, szczególnie gdy się patrzy w te oczka i słyszy "Mamusiu, plosze...." :) Ale oczywiście nie zgadzamy się na wszystko. Często były z tego powodu ataki histerii. Mimo to trzeba wtedy zostać przy swoim, nie ulegać, bo inaczej wychowamy małego terrorystę.
5
monaaa71

Zarejestrowany: 28-01-2009 08:46 . Posty: 28735

2010-07-14 13:38:11

14 lipca 2010 13:38 | ID: 250410

mikołaj potrafił urządzać "awantury",gdy czegoś mu odmówiliśmy. na szczęście wyrósł z tego i teraz wystarczy rozmowa,więc wierzę,że i marcelowi przejdzie,choć jeszcze nie jest najgorzej a odmawiać trzeba dla dobra dzieci właśnie
serduszka małe dwa...
6
Sonia

Zarejestrowany: 06-01-2010 16:15 . Posty: 112855

2010-07-14 13:58:07

14 lipca 2010 13:58 | ID: 250435

U nas nie ma jakichś wielkich problemów.Jesli dzieciaki coś chcą,ą my mówqimy nie,to argumentujemy,dlaczego tak jest. I zazwyczaj nie dochodzi do scen.jeśli już się zdaży,że któryś się uprze,to wtedy trzba dużej cierpliwości.Jeśli ta się kończy,to po prostu wychodzę na parę minut.Zazwyczaj w tym czasie dziecko przylatuje sie przytulić i o jakiejś "scysji" juz nie pamiętamy.Ale ogólnie nie jest źle:)
7
Soho

Zarejestrowany: 07-05-2010 09:04 . Posty: 351

2010-07-14 14:37:01

14 lipca 2010 14:37 | ID: 250479

chyba nalezy pamietać o konsekwencji i stanowczości od maluszka, tłumaczenie sobie on/ona taki malutki, wyrosnie z tego itp. to oszukiwanie samego siebie i problemy na przyszłość. Dziecko, które ma jasno okreslone co może, kiedy i jak, jest zdecydowanie bardziej poukładane (szczęśliwsze?). Zabranianie to nic złego, to także bardzo ważna nauka na przyszłość. Oczywiście nie mówimy na zasadzie "nie bo nie" tylko powód musi być wytłumaczony. I nie przejmujmy się, że za chwilę dziecko nic nie pamięta - tak nam się tylko wydaje. Zawsze w tej coraz madrzejszej głowie coś pozostaje A ataki furii, czy histerii to tylko i wyłącznie efekt, że kiedyś pomimo "nie" ustąpiliśmy.
8
usunięty użytkownik

2010-07-14 14:39:07

14 lipca 2010 14:39 | ID: 250481

U nas problemu nie ma. Czasem widzę smutną minkę, ale ataków histerii raczej nie było. Potrafimy mówić "nie", bo wiemy, że to dla Jego dobra.
Nie bój się cieni. One świadczą o tym, że gdzieś znajduje się światło...
9
aśka r

Zarejestrowany: 31-03-2009 15:19 . Posty: 3249

2010-07-14 14:53:54

14 lipca 2010 14:53 | ID: 250490

coccodrillo napisał 2010-07-14 13:12:14
Mama Tymka napisał 2010-07-14 13:01:43
Nie wiem jak sobie radzę. Po postu mówimy "nie" i już. I zawsze staramy się tłumaczyć dlaczego się na coś nie zgadzamy. Młody póki co argumentację przyjmuje bez sprzeciwów. Wybuchów złości z tytułu nieotrzymania czegoś co się chciało dostać nie dane nam było przeżyć.
No to Ci zazdroszczę, teego braku wybuchów złości. U nas niestety występują one z częśtotliwościa kilku dziennie. Tłumaczenie nie pomaga. Tak więc gdy Staś się na coś zezłości i próbuje na nas wymusić zmianę decyzji zostawiam go samego. Po minucie, góra dwóch przychodzi się przytulić i już nie pamięta o co poszło. Czasem, na szczęście bardzo rzadko jest trochę gorzej. Gdy ma w zasięgu ścianę to wali w nią głową. Wówczas interweniujemy, nie chcę aby zrobił sobie krzywdę.
I właśnie zauważył że to robi na Was wrażenie i jeżeli jest taki że stosuje takie metody żeby wymusić na Was inną decyzję to niestety może być gorzej. Myślę że należy odwiedzić psychologa u mnie największą uwagę specjaliści zwracali na stukanie głową w ścianę przez moją starszą cókę. Jeżeli mogę w ogóle coś poradzić to jak nadal będzie się to zdarzało to im wcześniej zwrócicie się z tym do specjalisty tym lepiej dla niego.
10
usunięty użytkownik

2010-07-14 15:20:06

14 lipca 2010 15:20 | ID: 250500

Odmawianie wypracowaliśmy od najmłodszych lat... Oczywiście staramy się zawsze wyjaśnić powód odmowy, choć czasem bywa to trudne... Niemniej nie mamy wielkich kłopotów z tym związanych.... Julka bardziej próbuje nagiąć do siebie wszystkie sprzeciwy i kontrargumentuje uparcie ale generalnie nie zysuje nic poza jałowym monologiem... Moje panny po prostu wiedzą, że dyskusja jest zbędna i dają spokój po krótkiej wymianie zdań... A jak mruczą to po cichu i po chwili godzą się z sytuacją...
Mądrość przychodzi wraz z wiekiem... Oby to nie było wieko od trumny... ;)
11
usunięty użytkownik

2010-07-14 19:23:15

14 lipca 2010 19:23 | ID: 250579

Ja równiez staram sie od początku konsekwentnie uczyć Julię, że nie wszystko musi dostać. Cz\asem jest to trudne, ale przecież to dla jej dobra! Nie mówię juz o odmawianiu rzeczy niebezpiecznych, ale nawet o nie kupowaniu tzreciego w tym dniu loda czy lalki, którą i tak nie będzie sie bawić. Ponadto staram sie także wpajać jej dzielenie się zabawkami z innymi dziećmi i fakt, ze nie musi mieć wszystkiego, co maja inne dzieci. Czasem jest płacz, ale tylko przez chwile. Myślę,że Julka jest nad wyraz pojętna jak na swój wiek i szybko "łapie", o co chodzi. Znam jednak przypadki, kiedy to dzieci płaczą pół godziny aż w końcu mamusia przyniesie "soczek ze słomką jaki ma Julka" albo "takie ładne wiaderko jak ma Patryk".
12
oliwka

Zarejestrowany: 19-04-2008 00:57 . Posty: 161880

2010-07-14 19:53:43

14 lipca 2010 19:53 | ID: 250601

Swoim dużo odmawialiśmy - niestety, ale wnusi... to nie... Ona taka niewybredna jest...
13
2iza

Zarejestrowany: 11-12-2009 14:04 . Posty: 1522

2010-07-14 20:26:08

14 lipca 2010 20:26 | ID: 250634

Ja odmawiam i wiem ,że robie dobrze.
14
usunięty użytkownik

2010-07-14 21:58:02

14 lipca 2010 21:58 | ID: 250746

Soho napisał 2010-07-14 14:37:01
chyba nalezy pamietać o konsekwencji i stanowczości od maluszka, tłumaczenie sobie on/ona taki malutki, wyrosnie z tego itp. to oszukiwanie samego siebie i problemy na przyszłość. Dziecko, które ma jasno okreslone co może, kiedy i jak, jest zdecydowanie bardziej poukładane (szczęśliwsze?). Zabranianie to nic złego, to także bardzo ważna nauka na przyszłość. Oczywiście nie mówimy na zasadzie "nie bo nie" tylko powód musi być wytłumaczony. I nie przejmujmy się, że za chwilę dziecko nic nie pamięta - tak nam się tylko wydaje. Zawsze w tej coraz madrzejszej głowie coś pozostaje A ataki furii, czy histerii to tylko i wyłącznie efekt, że kiedyś pomimo "nie" ustąpiliśmy.
w 100% się zgadzam.
uśmiech jest najprawdziwszy, gdy jednocześnie uśmiechają się oczy...
15
usunięty użytkownik

2010-07-14 22:15:36

14 lipca 2010 22:15 | ID: 250757

marteczka napisał 2010-07-14 21:58:02
Soho napisał 2010-07-14 14:37:01
chyba nalezy pamietać o konsekwencji i stanowczości od maluszka, tłumaczenie sobie on/ona taki malutki, wyrosnie z tego itp. to oszukiwanie samego siebie i problemy na przyszłość. Dziecko, które ma jasno okreslone co może, kiedy i jak, jest zdecydowanie bardziej poukładane (szczęśliwsze?). Zabranianie to nic złego, to także bardzo ważna nauka na przyszłość. Oczywiście nie mówimy na zasadzie "nie bo nie" tylko powód musi być wytłumaczony. I nie przejmujmy się, że za chwilę dziecko nic nie pamięta - tak nam się tylko wydaje. Zawsze w tej coraz madrzejszej głowie coś pozostaje A ataki furii, czy histerii to tylko i wyłącznie efekt, że kiedyś pomimo "nie" ustąpiliśmy.
w 100% się zgadzam.
i nie zapominajmy, że nasze dzieci są naprawdę doskonałymi psychologami, nauczycielami i obserwatorami. Niekwestionowanie:)
uśmiech jest najprawdziwszy, gdy jednocześnie uśmiechają się oczy...
16
usunięty użytkownik

2013-10-16 09:44:55

16 października 2013 09:44 | ID: 1030274

Umiecie odmawiać swoim dzieciom?

Bez moich dzieci mój dom byłby czysty, mój portfel pełny, ale ... moje serce - puste... ♥
17
oliwka

Zarejestrowany: 19-04-2008 00:57 . Posty: 161880

2013-10-16 10:12:18

16 października 2013 10:12 | ID: 1030298

oliwka (2010-07-14 19:53:43)
Swoim dużo odmawialiśmy - niestety, ale wnusi... to nie... Ona taka niewybredna jest...

Teraz ciut się zmieniło, wnusia większa jest i czasami trzeba odmówić ale tłumaczę jej dlaczego i ona przyjmuje to.
18
Sonia

Zarejestrowany: 06-01-2010 16:15 . Posty: 112855

2013-10-16 10:14:39

16 października 2013 10:14 | ID: 1030300

Moi rozumieją, że nie wszystko muszą mieć. Nie ma scen, tylko czasem staram się im to wynagrodzić w jakiś "drobniejszy" sposób:)

http://www.familie.pl/Blogi-0-0/b603-1,Nasza-codziennosc.html
19
Malwina.

Zarejestrowany: 18-04-2012 17:23 . Posty: 3153

2013-10-16 10:17:59

16 października 2013 10:17 | ID: 1030305

Za bardzo nie umiem odmawiać. zawsze powtarzam sobie w myślach 'nie ugnę się, tym razem będę stanowcza', a i tak wychodzi jak wychodzi.

„Można odkupić stoły i krzesła, ale nie można odzyskać idei!"
20
Maniuśka

Zarejestrowany: 12-10-2010 15:30 . Posty: 4401

2013-10-16 16:05:00

16 października 2013 16:05 | ID: 1030494

umiem, mała buntuje się tylko w kwestii bajek. W innych sytuacjach nie. Jak w sklepie cos chce, to jej odmawiam bo np mamy to w domu.

Tylko mądra sie wygłupia.Głupia jest po prostu głupia!

Mój adres e-mail
Hasło
Zapamiętaj mnie	Zaznacz jeśli chcesz logować się automatycznie

umiecie odmawiać swoim dzieciom? - Forum

Wątek: umiecie odmawiać swoim dzieciom?