Starsze dziecko zazdrosne - Forum

Nie jestem ekspertem, ale koleżanka miała podobny problem, z tym, że z dwiema córciami. Sytuacja się zmieniła, kiedy zaczęła starszej zadawać zadania w pomocy przy młodszej- np. podanie pampersa przy przewijaniu, nalanie płynu do kąpieli podczas toalety, wszystko oczywiście pod kontrolą.

Chyba tak, to dobry sposób, dziecko czuje śię wtedy bardziej potrzebne.

I wtedy poczuje się jak starszy braciszek.

My na szczeście nie mielismy problemu z zazdorscią może dlatego ze odkąd dowiedziałam się o ciąży o wszystkim Benkowi mówiliśmy.Mówilismy mu, że będzie teraz starszym bratem, że będzie to bardzo odpowiedzialna rola i jakie będa jego zadania.po porodzie przyjechał po nas z meżem do szpitala i mimo że miał 3 lata wziął małą na ręce oczywiscie w asekuracji.po powrocie do domu włączałam go w opiekę nad małą.Np mielismy zabawę, gdy musiałam małą przewinąć wtedy mówiłam .."panie doktorze czy mi pan pomoże?"Benek wtedy udawał ze robimy operację i podawał pieluszkę, potem ją wyrzucał.pomagał mi w kąpaniu małej.I ciągle mówimy mu że jest już duzym starszym bratem i bez jego pomocy byłoby ciężko.Często jest też tak że oboje coś robią i to nie za dobrego ale udaję ze tego nie widzę tylko po to , by byli razem.Np nie lubię gdy wchodzą pod suszarkę z ubraniami ale gdy są tam oboje udaje ze tego nie widzę i wtedy się fajnie bawią.

U nas dużo radości daje Benkowi  pomagani mi w kuchni.Mam podobną sytuację z mężem więc jestem cały czas sama z dziećmi ale np w weekendy urywam się ze szkoły i wtedy zostawiam córke z mężem a my idziemy robić coś w kuchni.Np pieczemy ciasto.Benek miesza jajka, ja dosypuję składniki a on miesza.potem ma wysmarować tortownicę.

Lub robimy pierożkii lub kotlety.Możliwosci jest dużo najważniejsze ze on czuje się dorosły i potrzebny.

Moim zdaniem złym pomysłm jest przytulanie jednego dziecka pod nieobecnosć A gdy 

Uważam, że nie powinnaś ukrywać przytulania córki, natomiast z synkiem porozmawiać o jego zachowaniu. Wiem, że jest mały, ale nawet taki maluch rozumie więcej niż się niejednemu dorosłemu wydaje. Karanie nic nie da, co najwyżej dziecko będzie się bać kolejnego klapsa i ukrywać swoje zachowanie. Angażowanie w pomoc natomiast, albo przytulanie ich razem (na dwoje kolana jeszcze da się rozdzielić ) powinno wzmocnić dobre relacje.

Córeczkę też już masz sporą. Może i ona robi coś, co denerwuje braciszka, a Ty nie koniecznie to zauważasz.

ktoś mądry kiedyś powiedział, że pojawienie się rodzeństwa i uczucia straszaka można porównać do sytuacji, w której mąż przyprowadza kochankę i mówi: to jest nowa osoba w domu, będę ją kochał, tulił, ale ciebie nadal kocham tak samo. Każda z nas byłaby wściekle zazdrosna i rozszarpałaby jedno i drugie ;)

Takiemu maluchowi też ciężko zrozumieć, że mama, któą miał tylko dla siebie musi dzielić uwagę na dwoje, ma dwa razy mniej czasu.

Co zrobić? Szczerze, to nie mam pojęcia.. na pewno nie można wyrózniać jednego dziecka, nie mówić czegoś w stylu "ustąp siostrze, bo....." lub "oddaj zabawkę siostrze, bo jesteś mądzrejszy/starszy/chłopcem/.....". Musisz dwójce okazywac tyle samo uczucia i uczyć ich bawić się razem, niech jak najwięcej czasu spędzają ze sobą. No i przede wszystkim... przeczekać to :)