Z 2-latkiem na zakupach... - Forum

doladnie jakbys opiasala moja jowke
tyle ze najpierw jak wjade wozkiem jest ok, cisza, rozglada sie....
a za chwile.. jest wylazenie z wozka i lacz zeby jej pokazac wszystko.....


moje zakupy sie zazwyczaj szybko koncza....

Lu w wieku 2 lat też latała i świrowała, i jedyną "metodą" było jeżdżenie na zakupy z wózkiem i trzymanie kciuków, by nie zechhciała z niego wyjść :) Ale nie długo potem zaczęła być na tyle komunikatywna, że zaczęliśmy się umawiać, że kupujemy np. jedną rzecz dla niej. I idąc przez market wymienia sobie kilka razy, by przy kasie wymienić na jakiegoś batona - i tak jest do dziś ;) Pomaga mi też w zakupach, angażuję ją np. we  wrzucanie do kosza czy pakowanie owoców do foliówki. Już się nauczyła co się kupuje i czasem nawet mówić nie muszę - sama pakuje chleb, masło ser itp. :) I oby tak dalej :)

Nie raz z moim wychodziłam ze sklepu( szczególnie z Empiku) trzymając go pod swoja pacha. Jak sie źle zachowuje wychodzimy. Chyba ze potrzebuje czegoś na już.

dlatego marcel zawsze jeździ w wózku na zakupy. wtedy przynajmniej nie biega :) buzia mu się czasem nie zamyka,bo chce to i tamto :) mikołaj raczej grzecznie chodzi,ale potrafi pokazać nerwa. ogólnie wolę zakupy bez dzieci...:)

Stasiu jest bardzo grzeczny na zakupach. Mówię mu co kupimy i ustalam z nim zasady. Jeśli będzie grzecznie siedział w wózku i będzie mi pomagał to kupię mu soczek lub wafelka.

Dzięki temu siedzi spokojnie w wózku sklepowym i pokazuje mi co mam kupić.

Wczesniej niestety biegał między regałami, sciagał co mu w raczki wpadło i wkladał do wózka. Ustalenie zasad przed wejściem do sklepu okazało się strzałem w dziesiątkę.

A potem można znaleźć np. cukierki na zabawkach, zabawki na kosmetykach i kosmetyki na lodach, a lody przed kasą na batonikach... ;)

To też nie jest dobre rozwiązanie, bo dziecko od początku uczy się braku konsekwencji.

Mam koleżankę, której córka (prawie 3 latka) bawi się nową zabawką do pół godziny po jej otrzymaniu. Drugi raz już więcej jej do ręki nie bierze...

U mnie jakoś nie było biegania, ani wrzasków, jak dzieci były mniejsze. Choć czasem wymyślali: Mamo to, mamo tamto....Teraz ustalamy zasady, że jeśli coś będą chcieli muszą najpierw zapytać mnie o zdanie. Ale ogólnie na zakupach nie było źle, jak dzieci były małe.

Eeee, nie jest tak źle, w 95% zakupy robimy w Lidlu, on jest powierzchniowo na tyle mały, że można spokojnie podejść i odłożyć :) A pozostałe 5% w jeszcze mniejszych delikatesach osiedlowych. Na ogół jest tak, że młoda sama gna przez sklep i odkłada, wiele razy łapałam ją na tym, że nie mogła znaleźć kartonu do którego ma coś odłożyć - i nie odłożyła byle gdzie, tylko szukała do skutku. A jak każdy wie, w Lidlu na początku są słodycze i jestem straszliwie happy, jak w ramach "tylko jednej rzeczy" zamieni w trakcie zakupów półkilową paczkę żelków na np. jogurt, soczek z rurką czy mały batonik ;) No co będę się konsekwentnie upierała jak osioł, że skoro wybrała żelki, to ma mieć żelki? Konsekwencję to ona zna taką, że może sobie wybrać jedną rzecz w trakcie takich dużych cotygodniwych zakupów, i Lu to rozumie, nawet przypominać nie muszę. Sama leci, wymienia, nawet za bardzo o tym nie myślę, a przy kasie widzimy się z jedną rzeczą wybraną przez nią, bez jęków co chwilę, że chcę to, albo tamto, albo to i to, i jeszcze to ;)

To naturalne dla dwuletnich dzieci, każda mama zapewne to przechodziła. Za rok problem zniknie.

Wszystko zależy od tego gdzie te zakupy. Jeśli jest to market typu Lidl, biedronka czy Tesco to wsadzamy go do wózka i dajemy produkty, zeby sam do wózka wrzucał (oczywiscie nie takie typu jajka czy bobo frut) Mały obowiązkowo Mleczną Kanapkę i jest zadowolony. nie ma z nim problemu.

natomiast jeśli biorę go do sklepu z odzieżą to...lepiej go nie brać, bo właśnie szaleje miedzy wieszakami i panie krzywo na nas patrzą.

Wojtka też wsadzam w markecie do wózka,siedzi, nie powiem,ale do czasu...kiedy już nie ma zmiłuj się i wysadzę go z kosza to dopiero się zaczyna,a właściwie kończą się wówczas zakupy,bo jestem już tylko skupiona na tym gdzie on pobiegł, a nie na tym co mam kupić! 

W sumie ostatnio jest tak, że mały nie rozumie iż ma np się nie oddalać, jak go tylko postawię na ziemi, ucieka, ja go gonię zdenerwowana,a on nie zdając sobie całkowicie sprawy z zagrożenia, myśli, że to zabawa!

I nie chodzi wcale o to, ze on chce byśmy mu coś kupili, on ogólnie mało je, nawet słodyczy, więc w sklepie niczego się nie domaga, tylko to bieganie....

taaaaaaaa
i tak u mnie jest


ale dzieki bogu pasami ja przypinam jeszcze .. no i pomaga na jakis czas ;////

Moja córeczka albo chodzi niedaleko ode mnie albo siedzi w koszu na zakupy w "niedozwolonym" miejscu bo w tym przeznaczonym dla dzieci siedzi młodsza :) Madzia jest grzeczna - zazwyczaj... Jak zobaczę, że zaczyna robić się gorąco bo Madzi się nudzi, to wymyślam jakiś sposób żeby ją zająć. Proszę np żeby brała ode mnie produkty i układała je w koszyku. Lub żeby coś niosła i podkreślam, że jest za to odpowiedzialna i musi strasznie uważać, by nie zgubić itp :) Pomaga.

Mo9j maly to zywe srebro i zakupy z nim byly mordęgą, jak mogłam to szłam bez niego.

U nas mała jest w miare grzeczna. Chyba, ze ja wypuscimy z wozka, to rzeczywiscie biega.

Ale jak jej nie wypuszczamy, to sa całkiem miłe zakupy:)

Jak tak czytam to odrazu widzę siebie biegająca za Agusią... Kiedyś był koszmar jak robiłam większe zakupy bo musiałam Agusię brać ze sobą (jak wysłałam męża raz na takie zakupy z Agą to zrozumiał że po prostu jest to ciężkie do zrobienia) a teraz  mała zostaje z tatusiem... Z mniejszymi zakupami nie ma problemu -kupuje tylko jedną rzecz np paluszki bo Aga akurat ma na nie ochote ale wielkość paczki wybieram sama i każdy zadowolony:D Był niegdyś motyw taki ze nie złapałam Agi w odpowiednim momencie i młoda "poczęstowała" się cukierkami na wagę ... To był dopiero obciach ale na szczęście był to sklep gdzie mam znajome więc nie było problemu..