odwiedziny po porodzie - Forum

Powiedz, że jak już urodzisz to na pewno wszystkich poinformujesz, a jak będziesz miała ochotę to zaprosisz w odwiedziny. Nie musisz się specjalnie tłumaczyć! powinni zrozumiec. 

U nas odwiedziny szły na okrągło. Jak urodziłam dziewczyny to w sumie nie było ich tak dużo, ale wtedy jeszcze nie można było wchodzić na oddział położniczy. Gdy leżałam z Wojtkiem akurat były święta Wielkanocne, w sumie cieszyłam się jak ktoś do mnie przychodził. Na sali leżałam sama i trochę mi się nudziło. Natomiast po całodniowych wizytach w domu byłam wykończona! Czułam się słaba i prawdę mówiąc obawiałam się, że zemdleję

Pani Ewo, właśnie tego się obawiam, przecież można na spokojnie przyjść w odwiedziny np: tydzień lub dwa po porodzie, a nie zaraz w dniu wyjściu ze szpitala...

Tu nie chodzi o urazenie kogos.Ty sie powinnas czuc komfortowo jesli uwazasz ze nie chcesz odwiedzin powiedz poprostu jak myslisz.Powinni to uszanowac!
Ja lubilam jak mnie odwiedzano juz przy trzecim dziecku.Moze dlatego ze 3 dziecko to czlowiek juz inaczej podchodzi do wszystkiego.

Po prostu Ewa, a nie Pani, tu nie ma pań :-)

U nas jest taki zwyczaj, powiem szczerze, że wcześniej mi to nie przeszkadzało. Dopiero jak urodziłam Wojtka to tak kiepsko się czułam, pewnie też dlatego, że poród był z przygodami. Jednak faktycznie wolałabym być wtedy sama z moimi dziećmi i Mężem. Umęczyłam się tymi wizytami, osłąbiało mnie siedzenie, marzyłam o tym, by się przespać

W szpitalu odwiedzał mnie tylk maz i mama i sie cieszylam jak byli bo bylam sama z Maciusiem i mi sie nudzilo raz tylko wpadl znajomy ktory pracuje w szpitalu jako rehabilitant. A tak to w domu dano mi odpoczac wszyscy sami zrozumieli ze nie powinni sie odrazu zwalac :) wic wydaje mi sie ze u Ciebie tez zrozumieja bo przeciez porod to nie lada wysilek i nawet cesarka jest meczaca i sie troche dochodzi do siebie

Dobrze, niech będzie Ewa, ale i tak dziwnie się czuję pisząc na "Ty" :/

A dlkaczego? Znamy się czy jak?

Ja kategorycznie zabronilam odwiedzin w szpitalu.

Tylko maz i rodzice.

I nie przychodzili.

No a jak wrocilismy do domku... no cóz, wiele osob sie nawet nie zapowiadało.

Ale na szczescie wizyty były krotkie.

w szpitalu u mnie i dzieci byli tylko najbliżsi,czyli mąż,rodzice,teście,brat z żoną i szwagierka. kiedy urodziłam Mkiego to jeszcze moja babcia mnie odwiedzała :))) dawała radę i...była :( i moja najlepsza koleżanka była w obu przypadkach. reszta "gości" dopiero w domu. i nie bez zapowiedzi. dzwonili,pisali sms-y

Ja bym nie owijała w bawełne i prosto z mostu powiedziała co sadze. Przy pierwszej córce miałam gosci w szpitalu ale najpierw zadzwonili i sie zapytali ale nie od razu bo mialam cc dopiero w 3 dobie zajrzeli. a takto miałam meza i moich rodziców i to mi wystarczało. 8 miesiecy temu urodziłam druga córke tez miałam cc ale juz 25 km od miejsca zamieszkania. był u mnie codziennie maż, i sama zadzwoniłam do trzech kolezanek bo mi smutno było jak maz pojechał. a potem w domu to od razu zapowiedziałam przed porodem ze przez pierwsze dni nie chce gosci. urodziłam 15 czerwca a 24 czerwca miałam swoje imieniny i dopiero pierwsi gosdcie byli

U mnie w szpitalu tylko był Mąż i moja Mama.

Do domu bez zapowiedzi przyjechał szwagier z rodziną na drugi dzień po powrocie ze szpitala...trochę mnie to zdenerwowało, bo mogli choć zapytać czy już czuję się na siłach.

Dalsza rodzina pytała czy możer zajżeć.

Moim zdaniem nie musisz się tłumaczyć, tylko poinformuj że mają się napierw zapytać czy mogą przyjechać;)

Ja na szczęście nie musiałam niczego tłumaczyć. Wszyscy wiedzieli, że pierwszy miesiąc jest dla mnie, męża i noworodka. Po co mu dodatkowe wirusy i bakterie. Wszyscy czekali na telefon i byli "na zawołanie". Bardzo pomagali i naprawdę miło wspominam ten czas. Teściowa bardzo mi pomagała - jest położną, więc radziłam się jej wielokrotnie a ona nawet spała z telefonem by w razie czego móc odebrać :)

Dzięki dziewczyny za rady, będę musiała powiedzieć wprost, że nie chcę odwiedzin zaraz po porodzie ;)

Ja nie miałam z tym problemów. W szpitlau był tylko maż i rodzice z siostrą. Ze szpitala odebrał nas też maż i moja mama. A wizyty szwagrostwa były krótki na drugi dzień po wyjściu ze szpitala. Jakoś nie przeszkadzało mi to. Nikt się nie narzucał.