Obowiązek alimentacyjny względem dziecka ciążący na Pani byłym partnerze wynika z art. 128 i art. 133 ustawy kodeks rodzinny i opiekuńczy.
Art. 128 Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.
Art. 133
§ 1. Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.
§ 2. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku.
§ 3. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.
Zgodnie z powyższym szanse na uzyskanie alimentów są niewątpliwe, ponieważ Pani były partner jest obowiązany do łożenia alimentów na utrzymanie osoby uprawnionej, czyli waszego wspólnego małoletniego dziecka i zgodnie z art. 144 kro nie może się od tego obowiązku uchylić. Pojęcia dostarczania środków utrzymania i dostarczania środków wychowania należy rozumieć szeroko, obejmując nimi środki niezbędne do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb bytowych oraz do zapewnienia dziecku właściwego wychowania.
W zaistniałej sytuacji, w celu zobowiązania sądownie byłego partnera do łożenia na utrzymanie wspólnego małoletniego dziecka, powinna Pani wystąpić w imieniu dziecka do właściwego Sądu Rejonowego (w miejscu zamieszkania dziecka, bądź w miejscu zamieszkania byłego partnera) z pozwem o zasądzenie od zobowiązanego alimentów na rzecz dziecka. Do pozwu powinna Pani dołączyć skrócony odpis aktu urodzenia dziecka. Należałoby również dołączyć rachunki przedstawiające koszty utrzymania dziecka. Dodatkowo można dołączyć dokumenty świadczące o Pani dochodach, o statusie osoby bezrobotnej.
Zgodnie z art. 135 kro wysokość alimentów zależna jest od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Zatem dopiero ustalenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego i porównanie tych wartości umożliwia ustalenie, czy i w jakim zakresie potrzeby uprawnionego mogą być zaspokojone przez zobowiązanego. Dlatego w trakcie procesu sądowego będzie musiała Pani wykazać usprawiedliwione potrzeby dziecka np. przez przedstawienie kosztów jego utrzymania (przedstawienie rachunków za art. spożywcze, ubranka, środki higieniczne, itp.) oraz dążyć do rzetelnego ustalenia dochodów byłego partnera (np. składając wniosek do Sądu o zobowiązanie byłego partnera do przedstawienia przed Sądem zaświadczeń z zakładu pracy dot. otrzymywanych zarobków, przedstawienia wyciągu z posiadanych rachunków bankowych, czy deklaracji podatkowej z lat ubiegłych. Wówczas Sąd po przeanalizowaniu zebranego materiału dowodowego będzie w stanie orzec o wysokości alimentów, które nałoży na zobowiązanego. Nie mniej jednak należy pamiętać, iż orzekając o wysokości alimentów Sąd będzie badał sprawę w sposób wszechstronny ustalając możliwości majątkowe zobowiązanego biorąc również pod uwagę jego zobowiązania alimentacyjne względem innych osób, niezależnie od tego, czy wykonuje je dobrowolnie, czy też na podstawie wyroku lub ugody sądowej. Dlatego przy dochodzeniu świadczeń alimentacyjnych istotnym elementem będzie ustalenie wysokości dochodów pozwanego i w głównej mierze od tego zależeć będzie wysokość przyznanych przez Sąd alimentów na rzecz małoletniego dziecka.
Natomiast jeśli chodzi o długość sprawy o alimenty nie można konkretnie sprecyzować czasu jej trwania. Czasem może to być kilka tygodni, a czasem kilka miesięcy. Wszystko zależy od co najmniej kilku okoliczności, tj. od danego Sądu i obłożenia go sprawami, od zawiłości sprawy i rzetelnego przeprowadzenia postępowania dowodowego, jak również od postawy stron w postępowaniu.
