ELEKTROTERAPIA - Kasia Robak - Blog

W elektroterapii stosuje się prądy stałe i prądy impulsowe.

Prąd stały, inaczej galwaniczny, działa stymulująco na zakończenia nerwów czuciowych, ruchowych, układ autonomiczny oraz bezpośrednio na włókna mięśniowe. Może wywierać działanie przeciwbólowe, jeśli anodę przyłoży się na miejsce bolesne. Istota działania iprądu stałego polega na stałym przepływie prądu od jednego bieguna do drugiego i występujących zjawiskach termicznych, elektrolitycznych i elektrotonicznych. Prądy sitałe wywołują przekrwienie tkanek przez rozszerzenie naczyń krwionośnych w miejscach bezpośredniego przylegania elektrody i w dalszych na drodze odruchowej. Te właściwości działania prądu stałego zostały wykorzystane w leczeniu porażeń wiotkich, w celu poprawy ukrwiemia, w stanach bólowych, w zanikach mięśni w gośćcu itd.

Przeciwwskazania do zastosowania prądu galwanicznego stanowią zaburzenia czucia, uszkodzenia i owrzodzenia skóry.

Prąd galwaniczny stosuje się jako galwanizację przepływową, elektrostazę, jontoforezę i elektrogimnastykę.

Zabiegi galwanizacyjne można stosować przed ćwiczeniami, jak 1 po ćwiczeniach.

Galwanizacja przepływowa zastosowana wzdłuż długiej osi kończyny wywołuje przekrwienie tkanek znajdujących się między elektrodami. Niekiedy, np. do stosowania przepływu prądu galwanicznego na palce ręki lub stopę, wygodnie jest używać jaiko jednej elektrody miseczki szklanej z wodą, w którą włożono elektrodę.

W wypadku ułożenia elektrody dodatniej na miejscu bolesnym galwaniziacja przepływowa wpływa kojąco na ból. Galwanizację przepływową stosuje się również poprzecznie do długiej osi kończyny.

Prąd stały może być użyty również pizy szczególnych wskazaniach jako tzw. kąpiel galwaniczna czterokomorowa.

Zastosowanie galwanizacji przepływowej poprzecznej z równoczesnym wstrzykiwaniem 10% Calcium chloralum dożylnie nosi nazwę elektrostazy. Można stosować ją w przypadkach słabo wytwarzającej się kostniny po złamaniach, przy opóźnionym zroście, w wybranych przypadkach stawów rzekomych i w odwapnieniach kości. Wapń działa wtedy jako katalizator pobudzający wytwarzanie się kostniny. W przypadkach złamań zespolonych za pomocą metali należy zachować ostrożność. Można stosować elektrostazę tylko wtedy, gdy elektrody ułożone są tak, aby przepływ prądu biegł prostopadle do długiej otsi metalu.

Prąd galwaniczny stały ma również zastosowanie w jontoforezie. Jonto-toreza, inaczej zwana jonizacją, jest to sposób wprowadzania jonów lub cząsteczek leków poprzez skórę lub błonę śluzową pod wpływem prądu stałego. Lekami najczęściej stosowanymi w leczeniu ortopedycznym są: histamina, acetylocholina, jod, wapń, przy czym należy pamiętać o ich działaniu nie tylko miejscowym, lecz również d ogólnym, np. histamina może dać duży ogólny odczyn naczyniowy, niepożądany u niektórych osób starszych.

Dalszym rodzajem zastosowania prądu galwanicznego w zabiegach fizykoterapeutycznych w ortopedii d w leczniczym usprawnianiu jest elektrogimna-styka, inaczej zwana elektrostymulacją. Polega ona na stosowaniu różnych impulsów prądu elektrycznego (prąd prostokątny, trójkątny, ekspotencjalny i in.). Obecnie stosuje się głównie impulsy prądu prostokątnego, powstałe na skutek przerywania prądu galwanicznego. Zasada działania takiej elektrogimna-styki polega na wywołaniu skurczu mięśniowego w momencie otwierania i zamykania źródła prądu galwanicznego. Elektrody układa się na przyczepie początkowym i końcowym mięśnia stymulowanego. Wybór biegunów zależy od reakcji skurczowej mięśnia.

Elektrogimnastyka ma zastosowanie w leczeniu porażeń i niedowładów obwodowych, w zanikach i osłabieniach mięśniowych.